2 พงศาวดาร 24:23-25
ไม่ทันพ้นปีที่เศคาริยาห์ถูกหินขว้างตาย กองทัพซีเรียจากทางเหนือก็เข้ามาบุกยูดาห์ ไม่ได้เป็นกองทัพใหญ่โตอะไร เป็นเพียงกองทัพจ้อยร่อย เทียบกับยูดาห์ไม่ได้เลย
พวกเขากล้าหาญที่จะมาต่อสู้กับยูดาห์ ทั้ง ๆ ที่ยูดาห์มีทหารมากกว่า
“เราจะไปกลัวอะไรกับกองทัพเล็ก ๆ อย่างซีเรีย เดี๋ยวมันก็ต้องกระเจิงกลับบ้านไป” หลายคนคิดอย่างนี้
ทหารยูดาห์มองเห็นว่า ทหารซีเรียเหนื่อยอ่อนจากการเดินทางไม่พอ ยังมีจำนวนน้อยด้วย
แต่แล้ว เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น!
เพราะซีเรียบุกเข้ามา
ได้สังหารเจ้านาย ผู้ปกครองเสียหลายคนจนเกือบหมด ริบทรัพย์สินไปมากมาย
“เอากลับไปบรรณาการเจ้านายของเราที่เมืองดามัสกัส…. เชอะ เจ้าพวกนี้มันสำคัญผิดคิดว่าตัวเองเก่ง”
ทหารซีเรียฮึกเหิมเป็นอย่างยิ่ง พวกเขาเอาชนะยูดาห์ง่าย ๆ ราวกับปอกกล้วยเข้าปาก
ที่ไม่คาดยิ่งไปกว่านั้นก็คือ
พวกเขาทำร้ายราชาโยอาจจนบาดเจ็บสาหัสมาก… ไม่สามารถเดินได้เลย….ทรงนอนที่แท่นด้วยความเจ็บปวดทุรนทุราย
ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะ ยูดาห์ละทิ้งพระเจ้า พระองค์จึงทรงมอบพวกเขาให้กับศัตรู!
ดูซิ จะชนะ หรือจะแพ้ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับการมีกองทัพใหญ่หรือเล็ก แต่ขึ้นอยู่กับความสัตย์ซื่อที่เขามีต่อพระเจ้าอย่างเห็นได้ชัด
ราชาโยอาชจะทรงทำอย่างไรต่อไป….