เพลงคร่ำครวญ 1:1-5
(เพื่อน ๆ ครับ บทเพลงนี้ เยเรมีย์กำลังคิดถึงกรุงเยรูซาเล็ม)
อาเลฟ…. พยัญชนะตัวแรกของฮิบรู
โอ้…นครที่เคยเต็มด้วยผู้คน บัดนี้ร้าง อ้างว้าง…
เธอเคยยิ่งใหญ่ บัดนี้ เธอเหมือนหญิงที่ถูกทิ้งไป…
เธอเคยเป็นเหมือนเจ้าหญิง… บัดนี้กลายเป็นเชลยทาส
เบท.. พยัญชนะตัวที่สอง
ยามค่ำ.. เธอร่ำไห้อย่างขื่นขม น้ำตาไหลอาบแก้ม
จะหาคนที่มาปลอบใจ ก็หาไม่พบ
เพื่อน ๆ ทรยศต่อเธอ ไม่เว้นสักคน พวกเขากลายเป็นศัตรูไปเสียแล้ว
กิเมล…พยัญชนะตัวที่สาม
ยูดาห์กลายไปเป็นเชลยต่างแดน ทุกข์ยาก ถูกใช้แรงงานหนักหน่วง
ต้องอาศัยอยู่ท่ามกลางชาติทั้งหลาย เธอไม่พบที่พักพิงอันสงบ
ผู้ที่ไล่ล่าก็ตามทัน ยามที่เธอเดือดร้อน
ดาเลท…พยัญชนะตัวที่สี่
ทางไปสู่ศิโยนก็เศร้าโศก ไม่มีใครมาเทศกาลงานเลี้ยงอีก
ประตูเมืองทุกบานถูกทิ้ง เหล่าปุโรหิตก็ร้องคราง
ลูกสาวพรหมจารีต้องทนทุกข์ เธอเองต้องขื่นขมอย่างยิ่ง
เฮ.. พยัญชนะตัวที่ ห้า
คู่ต่อสู้ของเธอกลายเป็นหัวหน้าไปแล้ว ศัตรูของเธอก็รุ่งเรืองขึ้น
ที่้เป็นเช่นนี้เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้เธอต้องทนทุกข์ เพราะเธอได้ล่วงละเมิดอย่างท่วมท้น
ลูก ๆของเธอก็ออกไป กลายเป็นเชลยต่อหน้าคู่ต่อสู้