เยเรมีย์ 51-2 แม้เคยเป็นถ้วยทอง

เยเรมีย์ 51:7-13

บาบิโลนเคยเป็นถ้วยทองคำในพระหัตถ์ของพระเจ้า ทำให้โลกทั้งโลกเมาไป
ประชาชาติต่าง ๆ ก็ดื่มเหล้าองุ่นของมัน ดังนั้น พวกเขาจึงกลายเป็นบ้าไป
แล้วทันใด บาบิโลนก็ล้มลง และแตกสลาย
จงคร่ำครวญให้บาบิโลน  เอายามาทาให้หายปวด เผื่อว่าจะรักษาให้หายได้
เราอยากรักษาบาบิโลนให้หายดี แต่ก็ไม่เป็นอย่างนั้น
จงละทิ้งพวกเขาไปเสีย ให้เราต่างกลับไปยังบ้านเมืองของตนเองเถอะ
เพราะว่าการพิพากษาพวกเขานั้นไปถึงสวรรค์
และถูกยกขึ้นไปถึงฟ้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงนำความยุติธรรมมาให้เรา
ดังนั้นจงประกาศราชกิจขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราในศิโยน

“จงลับลูกธนูให้คม !  จงหยิบโล่ขึ้นมา!

             

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเราจิตใจของกษัตริย์แห่งมีเดีย
เพราะพระองค์ทรงประสงค์จะทำลายบาบิโลน
นั่นเป็นการแก้แค้นของพระองค์   แก้แค้นเพื่อพระวิหารของพระองค์

จงปักธงขึ้นประชิดกำแพงบาบิโลน   จงทำให้คนเฝ้ายามเข้มแข็ง
จงตั้งคนยามขึ้น และเตรียมกองกำลังสำหรับบุก
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงวางแผนงานและทรงกระทำให้สำเร็จ
ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับบาบิโลนตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้