เอเสเคียล 7:19-27
พวกเขาโยนเงินของตนลงไปตามถนน
ทองก็เป็นเหมือนสิ่งที่เป็นมลทิน
ทั้งเงินและทองของพวกเขาไม่สามารถช่วยให้รอดพ้นในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า
เพราะมันไม่อาจทำให้หายหิว ไม่อาจทำให้อิ่มท้องได้
มันกลายเป็นหินสะดุดแห่งความบาปของพวกเขา
การมีเครื่องประดับก็เป็นการส่งเสริมความยะโส
และยังสร้างเทวรูปอันน่าสะอิดสะเอียนจากธาตุเหล่านั้น
ดังนั้น เราจึงให้ธาตุเหล่านั้นกลายเป็นสิ่งสกปรกสำหรับพวกเขา
และเราจะมอบมันให้กับมือของชาวต่างชาติให้เป็นของริบสงคราม
และให้กับคนชั่วร้ายของโลกเพื่อให้เป็นของที่ปล้นได้
และพวกเขาจะทำให้มันเป็นสิ่งโสโครกไป
เราจะหันหน้าไปจากเขา
และเขาจะทำให้สถานที่บริสุทธิ์ของเราสาธารณ์
โจรจะเข้าไปและดูหมิ่นสถานที่นั้น
“จงหล่อโซ่ขึ้นมา ! เพราะแผ่นดินเต็มด้วยอาญชากรรมเลือด
และในเมืองต่าง ๆ ก็เต็มไปด้วยความรุนแรง
เราจะนำชาติที่ร้ายที่สุดมายึดบ้านของเขาไป
เราจะให้ความยะโสของคนที่เข้มแข็งมาถึงจุดจบ
สถานที่บริสุทธิ์ของพวกเขาจะต้องถูกเหยียดหยาม
เมื่อความทุกข์ยากมาถึง พวกเขาจะแสวงหาสันติสุข แต่จะไม่มีให้พบ
ความหายนะเกิดขึ้นต่อเนื่องครั้งแล้วครั้งเล่า
มีข่าวลือทำให้ระส่ำระสายไม่หยุดหย่อน
พวกเขาแสวงหานิมิตจากผู้กล่าวคำ
ในขณะที่กฎบัญญัติของพระเจ้าก็หายไปจากปุโรหิต
คำปรึกษาก็หายไปจากเหล่าผู้ใหญ่
กษัตริย์ก็เศร้าโศก เจ้าชายสิ้นหวัง
มือของประชาชนก็หมดแรงไปเพราะความหวดกลัว
เราจะทำกับเขา ตามทางของเขา และเราจะพิพากษาเขา ตามความคิดของพวกเขา
และพวกเขาจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า