ดาเนียล 7-2 สัตว์ร้ายตัวที่สามและสี่

ดาเนียล 7:6-8

หลังจากนั้นข้าก็มองไป และดูเถิด มีสัตว์ร้ายอีกตัว
คราวนี้หน้าเหมือนเสือดาว มีปีกเหมือนนก 4 ปีก
มันมีสี่หัว  และมันได้รับอำนาจครอบครอง

4-beasts_daniel

หลังจากนั้น ข้าก็เห็นนิมิตในเวลากลางคืนอีก
และมีสัตว์ร้ายตัวที่สี่ น่ากลัว น่าสยองขวัญยิ่งนัก
มันมีร่างกายกำยำแข็งแรงมาก
ฟันใหญ่ของมันเป็นเหล็ก
สามารถขบเคี้ยวทุกอย่างให้แหลกละเอียด
และมันจะกระทืบทุกอย่างที่ยังเหลือ
มันมีรูปร่างหน้าตาแตกต่างจากสัตว์ร้ายทั้งสามที่กล่าวมา
และมันมีเขา 10 เขา
ข้าพิเคราะห์ดูเขาทั้งสิบนั้น และดูเถิด
มีเขาอีกอันหนึ่งเล็ก ๆ งอกขึ้นมา
หลังจากที่เขา 3 เขาก่อนหน้านี้ถูกถอนจนถึงราก
และดูเถิด เขาเหล่านี้มีตาเหมือนมนุษย์
และมีปากที่จะพูดจาวางโต

 

ดาเนียล 7-1 ดาเนียลเห็นนิมิต

ดาเนียล 7: 1-5

ในปีแรกของราชาเบลชัสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลน
ดาเนียลได้ฝันและเห็นนิมิต ในขณะที่เขากำลังนอนอยู่บนเตียง
เขาจึงเขียนความฝัน เล่าสรุปสิ่งที่เห็น

เขากล่าวว่า   “ข้าได้เห็นนิมิตในเวลากลางคืน
ดูเถิด ลมจากสี่ทิศได้กวนให้เกิดคลื่นในทะเล

มีสัตว์ร้ายยิ่งใหญ่  4  ตัวขึ้นมาจากทะเลใหญ่นั้น
แต่ละตัวมีรูปร่างหน้าตาแตกต่างกันไป

 

ตัวแรกหน้าเหมือนสิงโต และมีปีกอินทรี
แต่เมื่อข้าเพ่งมอง  ปีกของมันถูกเด็ดออกไป
มันถูกยกให้ขึ้นมาจากดิน และให้ยืนสองขาเหมือนมนุษย์
และมันได้รับความคิดแบบมนุษย์ใส่เข้าไปในตัวของมัน

Beast1-2

และดูเถิด สัตว์ร้ายตัวที่สองมีรูปร่างเหมือนหมี
มันถูกยกขึ้นมาข้างหนึ่ง และในปากของมันมีซี่โครงสามชิ้น
มีคำสั่งให้มันว่า  จงลุกขึ้นและเขมือบเนื้อเข้าไปมาก ๆ 

 

….. เพื่อน ๆ ครับ  เอาแค่สองตัวก่อน  พรู่งนี้เรามาดูอีกสองตัวที่เหลือกัน 

 

ดาเนียล 6-8 ความรุ่งเรืองของดาเนียล

ดาเนียล 6:25-28

แล้วพระราชาดาริอัส ก็ได้เขียนไปยังประชาชนทั้งหลาย
ประชาชาติทั้งหลาย ทุกภาษาที่อยู่ในโลก

darius

“ขอให้สันติสุขมีเพิ่มพูนแก่ท่านทั้งหลาย
เราได้ออกกฤษฎีกาว่า ให้คนทั้งหลายได้ตัวสั่นและยำเกรงพระเจ้าของดาเนียล
เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์อยู่ 
ทรงดำรงอยู่นิรันดร์
ราชอาณาจักรของพระองค์ไม่มีวันถูกทำลาย
การปกครองของพระองค์ไม่มีวันสิ้นสุด
พระองค์ทรงช่วยให้รอด และทรงให้พ้นภัย
พระองค์ทรงทำหมายสำคัญ และการอัศจรรย์
ในสวรรค์และบนโลก
พระองค์ผู้ทรงช่วยดาเนียลให้พ้นจากอำนาจของสิงห์”
ดาเนียลผู้นี้จึงจำเริญรุ่งเรืองในสมัยของราชาดาริอัสและราชาไซรัสแห่งเปอร์เซีย

ดาเนียล 6-7 สิงห์ที่หิวโซ

ดาเนียล 6:23-24

พอพระราชาดาริอัสทรงได้ยินเสียงของดาเนียล

พระองค์ทรงดีพระทัยมากที่สุด
ทรงบัญชาให้นำดาเนียลขึ้นมาจากถ้ำนั้น
พวกเขาจึงช่วยกันนำท่านขึ้นมาจากถ้ำ

ไม่มีร่องรอยการขูดข่วนของสิงห์สักนิด!  มหัศจรรย์จริง ๆ !

“โอ… เจ้าไม่เป็นอะไรจริง ๆ
ไม่ได้สู้กับสิงห์เลยนะเนี่ย  พระเจ้าของเจ้าทรงยอดเหลือเกิน ”

ใช่สิครับ

และทั้งนี้ เป็นเพราะดาเนียลวางใจในพระเจ้าของเขาสุดหัวใจ

และพระราชาตรัสสั่งอีกว่า
“สำหรับคนที่สมคบคิดทำลายดาเนียล  เจ้าพวกวารร้าย….
จงจับมันให้หมด … ส่งไปลงในถ้ำ…

ไม่ซิ   ไม่เฉพาะเจ้าตัวเท่านั้น แต่ลูกเมียก็ส่งลงไปด้วย !!”

 

“พระราชาเจ้าข้า  พวกเราขออภัย  อย่าลงโทษพวกเราเลย”
“พระราชาที่เมตตา  พวกเราสำนึกผิดแล้วพะยะค่ะ”
“ไม่นะ  อย่า  อย่ามาจับข้า”
เสียงร้องโวยวายด้วยความหวาดหวั่นดังไปทั่วเมือง

lionnoir

น่ากลัวจริง  และเหล่ามหาดเล็กและทหารแทบจะไม่เชื่อสายตา
เพราะก่อนที่ร่างของพวกเขาจะถึงพื้นถ้ำ
เจ้าสิงห์หิวโซ ก็เขมือบพวกเขาอย่างรวดเร็ว

“ควับบบบ!!!  คราาาก !!!”
สิงห์ทั้งหลายฉีกร่างมนุษย์ออกมาอย่างหิวโหย
พวกมัน ฉีกกระดูกของพวกเขาออกมาเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ภายในเวลาไม่กี่นาที !

 

ดาเนียล 6-5 คืนแสนทุกข์ของพระราชา

ดาเนียล 6:19-22

ทั้งคืน เป็นคืนที่พระราชาดาริอัสกระวนกระวายที่สุดในชีวิตของพระองค์

ทรงคิดแล้วคิดอีกว่า … ทำไมนะ  ทำไมเราจึงเสียรู้คนชั่วเหล่านั้นได้?

ยังดี…พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่รู้ว่า พระเจ้าที่ดาเนียลเชื่อถือ
ทรงเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้
คืนนั้น พระองค์ก็อธิษฐานต่อพระเจ้าของดาเนียลไม่หยุด…

และในที่สุด….

พอฟ้าสาง​… พระราชาก็ทรงลุกขึ้นออกจากห้องของพระองค์
และรีบไปยังถ้ำสิงโต   เหล่ามหาดเล็กทั้งหลายต่างพากันตกใจว่า
เหตุใดพระราชาจึงทรงกระวนกระวายยิ่งนัก
ขณะที่พระองค์ดำเนินมาใกล้ถ้ำนั้น
พระองค์ทรงร้องออกมาด้วยความทุกข์พระทัยยิ่งนัก

ทรงปลดปล่อยความรู้สึกในพระทัยออกมา “อาาาาาาาา…..”
ทรงร้องว่า

“โอดาเนียล  ผู้รับใช้ของพระเจ้าผู้ทรงพระชนม์
พระเจ้าที่เจ้าปรนนิบัติเสมอมานั้น ทรงช่วยให้เจ้าพ้นจากปากสิงห์หรือไม่?”

daniel_lions_den_2

แล้วพระราชาก็ต้องตกตะลึง.!!… เพราะทรงได้ยินเสียงตอบจากถ้ำว่า
“ขอพระราชาจงทรงพระเจริญ!  พระเจ้าของข้าพระบาท
ได้ส่งทูตสวรรค์ลงมาปิดปากสิงห์ไว้พะยะค่ะ
มันไม่ได้ทำอันตรายข้าพระบาทแม้แต่น้อย
เพราะข้าพระบาทไร้ตำหนิต่อพระพักตร์พระองค์
และต่อฝ่าพระบาทด้วย

ข้าแต่พระราชา  ข้าพระบาทไม่ได้ทำผิดพะยะค่ะ”

ดาเนียล 6-4 ในถ้ำสิงห์

ดาเนียล 6:14-18

เมื่อพระราชาได้ยินคำที่ข้าราชบริพารทั้งหลายกล่าว
พระองค์ก็ทรงเสียพระทัย เรียกได้ว่า พระทัยของพระองค์นั้นตกลงไปเลย
พระองค์ทรงคิดถึงดาเนียล  ทำอย่างไรจึงจะช่วยเขาได้
ไม่น่าเลยที่จะทรงเสียรู้ข้าราชบริพารเหล่านี้

พระองค์ทรงคิดแล้วคิดอีก จนกระทั่งเย็นย่ำค่ำมืด
คิดว่า จะช่วยดาเนียลอย่างไรดี
แต่เจ้าพวกที่สมคบคิดกันนั้น ก็รีบมาเฝ้ากษัตริย์  พวกเขาขู่พระองค์
“ข้าแต่พระราชา ขอพระองค์ทรงระลึกว่า ตามกฎของชาวมีเดียและเปอร์เซีย
เมื่อมีประกาศ ราชกฤษฎีกาออกมาแล้ว
…กฎนั้นเป็นถาวร เปลี่ยนไม่ได้พะยะค่ะ”

"ภาพวาดโดย

“ดังนั้น พระราชาจึงต้องออกคำสั่ง ให้นำดาเนียลไปทิ้งไว้ในถ้ำสิงโต
พระราชาตรัสกับดาเนียลว่า
“ขอให้พระเจ้าที่เจ้าปรนนิบัติอยู่เสมอนั้น ได้ทรงช่วยให้เจ้ารอดพ้นเถิด!
มีการนำก้อนหินมาปิดถ้ำสิงห์นั้น
พระราชาจำต้องประทับตราด้วยแหวนของพระองค์
และด้วยตราของเหล่าขุนนาง
เพื่อจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง ไม่มีใครนำดาเนียลออกมา

คืนนั้น พระราชาทรงกลับไปที่วัง  ทรงอดอาหาร
ไม่มีความบันเทิงใด ๆ ในเวลาอันแสนทุกข์ทรมาน
พระองค์ทรงนอนไม่หลับทั้งคืน

 

 

ดาเนียล 6-3 พระราชาเสียรู้

ดาเนียล 6:11-13

ขณะที่ดาเนียลกำลังอธิษฐานอยู่นั้น
เหล่าข้าราชการที่สมคบคิดกันที่จะทำลายเขา
ก็พากันมาดูเขาที่บ้าน
ขณะนั้น ดาเนียลกำลังอธิษฐานต่อพระเจ้าอย่างร้อนรน

“นั่นไง.. อย่างที่คิดไว้ไม่ผิด  ดาเนียลไม่มีวันจะเลิกอธิษฐานต่อพระเจ้า”
“นั่นซิ  แผนของเราสำเร็จแน่คราวนี้  ไป  ไปเฝ้าพระราชากันเถอะท่าน”
พวกเขาจึงเข้าไปเฝ้าพระราชาเพื่อทูลเรื่องนี้โดยตรง
“ข้าแต่พระราชา  ใช่ไหมพะยะค่ะ  ที่ฝ่าบาทได้ทรงลงพระนามในประกาศฉบับหนึ่งว่า
หากใครได้ทูลอธิษฐานต่อพระใด หรือคนอื่นใดนอกจากฝ่าบาท
คนนั้นจะถูกโยนลงไปในถ้ำสิงโต”

darius

พระราชาตรัสตอบว่า
“เรื่องนั้น เรายังคงหมายความอย่างนั้นจริง
ตามกฎหมายของมีเดียและเปอร์เซียแล้ว ไม่มีการเปลี่ยนแปลงประกาศนี้”
พวกเขาจึงทูลต่อไปว่า
“ดาเนียลพะยะค่ะ ท่านดาเนียลผู้ที่ถูกกวาดเป็นเชลยจากยูดาห์
เขาไม่ได้สนใจประกาศของพระองค์เลย
พระองค์ทรงลงพระนามในประกาศห้ามนั้น
แต่ดาเนียลยังคงทูลขอต่อพระเจ้าของเขาวันละสามครั้ง !”

 

ดาเนียล 6-2 ไม่เคยกลัว

ดาเนียล 6:10-11

แม้ว่าคำบัญชาของพระราชาจะออกมาเป็นกฎหมายชัดเจน
ได้ถูกประกาศออกไปทั่วอาณาจักร
ดาเนียลเองก็รับทราบกฎหมายนั้น
แต่…. เขาไม่ได้ยอมต่อกฎหมายที่สั่งให้ทูลขอต่อราชาดาริอัสผู้เดียว
ดาเนียลรู้อยู่แก่ใจว่า ดาริอัสเป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่งที่พระเจ้าทรงตั้งให้เป็นกษัตริย์
เขาอยู่มาหลายรัชกาล
และรู้แน่ชัดว่า พระเจ้าทรงเป็นใหญ่กว่าผู้ปกครอง กษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่
แม้กระทั่งเนบูคัดเนสซาร์ก็ต้องจำนนต่อองค์พระเจ้าสูงสุดมาแล้ว

dan

ดาเนียลจะทำอย่างที่เคยทำ ไม่เปลี่ยนใจ ไม่กลัวกษัตริย์ ไม่กลัวสิงโต ไม่กลัวศัตรู
เช้าวันต่อมา เมื่อไปทำงาน ถึงเวลาเขาก็กลับไปที่บ้าน
บ้านนั้นมีหน้าต่างชั้นบนที่เปิดไปยังทิศของเมืองเยรูซาเล็มทางตะวันตก
เขาคุกเข่าลงอธิษฐานต่อพระเจ้าเหมือนเดิม
วันหนึ่งสามครั้ง อย่างที่เคย อย่างที่ทำมาทุกๆ วัน
วันนั้นเขาอธิษฐานอะไรบ้างนะ?
เราไม่ทราบเลย  เขาคงอธิษฐานเรื่องเดิมที่หนักใจเขาอยู่…
แต่เขาจะถูกพระราชาลงโทษไหมนะ?
ก็เขาเป็นคนที่พระราชาโปรดปรานมาก  จะหนีจากโทษได้ไหม?
เขาจะหนีไหม?

ดาเนียล 6-2 คบคิด

ดาเนียล 6:6-9

แล้วเหล่าข้าราชการชั้นสูงพร้อมกับเสนาบดี จึงพากันมาเข้าเฝ้าพระราชาทูลว่า
“ขอพระราชาทรงพระเจริญเป็นนิตย์
เหล่าข้าราชการชั้นสูงแห่งอาณาจักร และข้าราชการอื่น ๆ ในอาณาจักร
ได้ตกลังกันว่า พระองค์ควรจะออกพระราชกฤษฎีกาฉบับหนึ่งพะยะค่ะ
โดยให้ประกาศว่า ในสามสิบวันนี้  หากใครก็ตาม อธิษฐานต่อเทพ หรือต่อมนุษย์นอกเหนือไปจากพระราชา
เขาคนนั้นจะต้องถูกโยนลงไปในถ้ำสิงโต

King Darius

บัดนี้ พระราชา ขอพระองค์ทรงออกกฎนี้เป็นลายลักษณ์อักษร
เพื่อว่าจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงตามกฎของชาวมีเดียนและเปอร์เซีย ”
ดังนั้น พระราชาจึงทรงตกลงให้ออกราชกฤษฎีกาเป็นลายลักษณ์อักษร ตามที่พวกเขาต้องการ

ดาเนียล 6-1 ราชาองค์ใหม่

ดาเนียล 6:1-5

หลังจากราชาเบลชัสซาร์  ผู้ที่ได้ครองต่อมาคือ ราชาดาริอัส
พระองค์พอพระทัยที่จะตั้งเสนาบดีเพื่อปกครองท้องถิ่นต่าง ๆ ทั่วอาณาจักร 120 คน

322px-darius

ทั้งนี้ จะมีผู้บริหารสูงสุดอยู่สามคนที่จะดูแลคนเหล่านี้อีกที
หนึ่งในนั้นคือ ท่านดาเนียล
เสนาบดีเหล่านี้จะต้องเข้ามารายงานตัวกับดาเนียล และอีกสองท่าน
เพื่อว่า พระราชาจะได้ไม่สูญเสียประโยชน์ใด ๆ

ท่านดาเนียลผู้นี้ มีความโดดเด่นเหนือผู้บริหารคนอื่น ๆ อย่างเห็นได้ชัด
ทั้งนี้เป็นเพราะเขามีวิญญาณสูงสุดในตัวของเขา
พระราชาทรงวางแผนจะแต่งตั้งเขาให้อยู่เหนือเหล่าผู้ปกครองทั้งสิ้นในอาณาจักร

ดังนั้น ข้าราชการคนอื่น ๆ จึงพยายามที่จะจับผิดดาเนียลในเรื่องงานบริหารราชการ
แต่พวกเขาก็ไม่สามารถหาข้อตำหนิได้เลย
เพราะดาเนียลเป็นคนที่ซื่อตรง ไม่มีความผิดด่างพร้อยแม้แต่น้อย

ดังนั้น พวกเขาจึงกล่าวกันว่า

“เราไม่มีทางที่จะหาข้อตำหนิในตัวดาเนียลได้เลย
ยกเว้น เราจะต้องเอาเรื่องของพระเจ้าของเขามาเป็นตัวชงเรื่องให้เขาเป็นคนผิดจนได้”

 

ดาเนียล 5-6 คำขาดจากพระเจ้า

ดาเนียล 5: 22-30

ดาเนียลทูลต่อไปว่า

“และพระราชา  พระองค์ทรงเป็นลูกหลานของราชาเนบูคัดเนสซาร์
แม้พระองค์ทรงรู้เรื่องราวนี้ทั้งหมด  แต่พระองค์ก็มิได้ถ่อมพระองค์ลง


Unknown

แต่กลับทรงยกพระองค์ขึ้นต่อต้านองค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งสวรรค์
ทรงนำเอาภาชนะต่าง ๆ จากพระวิหารของพระองค์มา
ให้พระองค์เอง ขุนนาง  เหล่าสนมกำนัลของพระองค์ มาใช้ดื่มเหล้า
และพระองค์ได้สรรเสริญพระแห่งเงินและทอง  ทองสัมฤทธิ์ เหล็ก ไม้ และหิน
ทั้ง ๆที่ เทวรูปเหล่านั้น มองไม่เห็น ไม่ได้ยิน ไม่รับรู้

พระองค์กลับไม่ทรงถวายเกียรติพระเจ้าผู้เป็นเจ้าของลมหายใจของพระองค์
และทางทั้งหลายที่เดินก็เป็นของพระองค์

พระเจ้าจึงทรงส่งมือนี้มาจากที่ประทับของพระองค์
จารึกข้อความนี้ลงไป​

ข้อความมีว่า เมเน เมเน เทเคล และฟารสิน
ความหมายของมันก็คือ
เมเน … พระเจ้าทรงนับวันเวลาของอาณาจักรของพระองค์แล้ว
และพระองค์จะทรงทำให้มันสิ้นสุดลง
เทเคล… พระองค์กำลังถูกชั่งบนเครื่องชั่ง และพบว่า ยังขาดอยู่
เปเรส… อาณาจักรของพระองค์จะถูกแบ่งระหว่างอาณาจักรมีเดียและเปอร์เซีย

แล้วราชาเบลชัสซาร์ก็ทรงบัญชาให้นำเสื้อสีม่วงมาสวมให้ดาเนียล
พร้อมกับสร้อยทองคำ และทรงประกาศว่า ดาเนียลเป็นอุปราชมีอำนาจเป็นที่สามในอาณาจักร

คืนนั้นเอง ราชาเบลชัสซาร์ กษัตริย์ชาวเคลเดียก็ถูกปลงพระชนม์
และราชาดาริอัสแห่งมีเดียขึ้นครองแทน ตอนนั้นทรงพระชมน์ได้ 62 พรรษา

 

ดาเนียล 5-5 ทบทวนอดีต

ดาเนียล 5:17-21

เมื่อดาเนียลได้ยินคำของพระราชาว่า จะให้ทรัพย์สมบัติ ให้เกียรติแก่เขา
เขาจึงทูลว่า
“ขอพระราชาทรงเก็บของขวัญ และรางวัลต่าง ๆ เหล่านี้ให้ผู้อื่นเถิดพะยะค่ะ
ข้าพระบาทจะอ่าน และแปลความหมายให้ทรงทราบ”

แล้วดาเนียลก็กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับราชาเนบูคัดเนสซาร์
อาจจะเพื่อเตรียมพระทัยของเบลชัสซาร์ให้รับสิ่งที่เขาจะแปลความก็เป็นได้
คำเหล่านั้นอาจจะน่ากลัว
อาจจะทำให้พระราชาเองทรงรับไม่ไหว

“ครั้งหนึ่ง… สมัยของพระราชาเนบูคัดเนสซาร์ บรรพบุรุษของฝ่าพระบาท
องค์พระผู้เป็นเจ้าสูงสุด ได้ประทานทั้งอำนาจ ความยิ่งใหญ่ บารมีสูงสุดให้พระองค์

Belsh2-sm

ความที่พระเจ้าทรงให้พระองค์ทรงยิ่งใหญ่ขนาดนั้น
ประชาชาติต่าง ๆ  คนทุกชาติทุกภาษาต่างก็ยำเกรงพระองค์ยิ่งนัก
ผู้ที่พระองค์บัญชาให้ประหาร ก็จะถูกประหาร
คนที่ทรงบัญชาให้รอด  พวกเขาก็จะรอด
พระองค์ทรงแต่งตั้ง หรือถอดถอนใครก็ได้ ตามแต่พระทัยของพระองค์ ”

จริงซิ … ราชาเนบูคัดเนสซาร์นั้น ยิ่งใหญ่มาก ใคร ๆ ก็รู้
ทุกคนในห้องโถงตั้งใจฟังสิ่งที่ดาเนียลพูด  ไม่มีใครกล้าคุยกระซิบกระซาบกันเลย

“แต่แล้ว  พระราชาเนบูคัดเนสซาร์ ทรงคิดว่า พระองค์ทรงเก่ง ทรงเย่อหยิ่งขึ้นมา
ไม่ว่าจะทำอะไร พระองค์ก็ทรงคิดว่า พระองค์เป็นผู้ทำได้หมด มีอำนาจกว่าใคร ๆ
ดังนั้น พระเจ้าจึงทรงถอดพระองค์ออกจากบัลลังก์
เกียรติยศทั้งหลายก็ถูกเรียกไปจากพระองค์ด้วย ”
หลายคนพยักหน้า พวกเขายังจำเรื่องเหล่านั้น ที่ถูกเล่าต่อ ๆ กันมาได้
“พระราชาทรงถูกไล่ออกจากมนุษย์
พระทัยของพระองค์เปลี่ยนไป กลายเป็นเหมือนสัตว์
และทรงอยู่กับเหล่าลาป่า
ทรงกินหญ้าราวกับวัว
ร่างของพระองค์ก็เปียกเพราะน้ำค้างจากฟ้า

จนกระทั่ง วันหนึ่ง พระองค์ทรงตระหนักว่า
พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ต่างหากที่ทรงปกครองอาณาจักรของมนุษย์
และพระองค์ทรงแต่งตั้งแต่ละคนตามพระทัยของพระองค์ …..”

แล้วจะเกิดอะไรขึ้นกับราชาเบลชัสซาร์เล่า?

ดาเนียล 5-4 ถูกเรียกตัว

ดาเนียล 5:13-16

แล้วพระราชาจึงสั่งให้ตามดาเนียลมาโดยด่วน
เมื่อเขามาเฝ้า พระองค์ตรัสแก่เขาว่า

 

“เจ้าเป็นดาเนียล ผู้ที่ถูกจับเป็นเชลย ตอนที่ปู่ของเรากวาดต้อนมาจากแคว้นยูดาห์
เราได้ข่าวว่า
พระวิญญาณของพระเจ้าอยู่ในตัวเจ้า
และใคร ๆ ก็เห็นว่าเจ้าเป็นคนที่มีความรอบรู้เข้าใจ มีสติปัญญาอันเลิศ
ตอนนี้ เหล่าโหราจารย์ หมอดูทั้งหลาย ถูกเรียกมาเพื่ออ่านคำที่เขียนบนผนัง
และต้องแปลความหมายด้วย
แต่พวกเขาไม่สามารถแปลความหมายของคำนั้นได้

Belshazzer

เราได้ยินมาว่า เจ้าสามารถแปลความหมายของฝัน และสามารถแก้ปัญหาต่าง ๆ ได้
ตอนนี้ ถ้าเจ้าสามารถอ่านคำเขียน และแปลความหมายให้เราได้
เจ้าจะได้สวมเสื้อสีม่วงที่มีเกียรติ  ได้สร้อยทองคำ และเจ้าจะเป็นที่สามในอาณาจักรนี้”

เป็นที่สามคือ รองจากพระบิดาของพระราชา  และตัวพระราชาเอง
ดาเนียลกำลังจะได้เป็นใหญ่ขึ้นมาอีก!

เขาจะตอบพระราชาอย่างไรนะ?

 

ดาเนียล 5-3 ความเห็นพระราชินี

ดาเนียล 5:10-12

องค์ราชินี  ทรงเดินเข้ามาในท้องพระโรงที่จัดงานเลี้ยง
พระนางทรงได้ยินทุกอย่างที่พระราชา และขุนนางทั้งหลายกำลังพูดถึงและกังวลอยู่
และทรงกล่าวว่า  “ข้าแต่พระราชา  ขอทรงพระเจริญ
ขออย่าทรงตกพระทัย ไป  ขออย่าให้พระพักตร์เผือดไป

4. queen

ในอาณาจักรบาบิโลนนี้ มีชายคนหนึ่งที่พระวิญญาณขององค์พระเจ้าผู้บริสุทธิ์สถิตในเขา
ในสมัยพระราชาองค์ก่อน ๆซึ่งเป็นบรรพบุรุษของพระองค์ เราพบว่า
เขาคนนี้  มีสติปัญญา  มีความเข้าใจ มีความหยั่งรู้เหมือนกับองค์พระเจ้าที่สถิตในเขา

และพระราชาเนบูคัดเนสซาร์ ได้แต่งตั้งให้เขาเป็นหัวหน้านักเล่นอาคม นักเวทมนตร์
โหราจารย์  หมอดูทั้งหลาย  เพราะว่า ดาเนียลผู้ซึ่งพระราชาให้นามว่า เบลชัสซาร์ผู้นี้
เป็นคนที่มีสติปัญญาล้ำเลิศ  มีความรู้ ความเข้าใจที่จะแปลความหมายของความฝัน
สามารถอธิบายปริศนาต่าง ๆ
แก้ไขปัญหาต่าง ๆ อย่างชาญฉลาด

ขอพระองค์ทรงเรียกดาเนียลมาเถิด  และเขาจะแปลความหมายให้พระองค์ได้”

ดาเนียล 5-2 มือที่โผล่มา

ดาเนียล 5:5-9

ขณะที่งานเลี้ยงกำลังดำเนินไปอย่างสนุกสนาน
มีการร้องรำทำเพลงเสียงดัง
คนกำลังสนุกได้ที่….

ทันใดนั้นเอง ก็มีมือหนึ่งปรากฏขึ้นให้ทุกคนเห็น
เป็นมือเหมือนมือมนุษย์ และเขียนคำลงบนผนังราชวังในห้องที่มีงานเลี้ยงนั้น
มือนั้นอยู่ตรงข้ามโคมไฟพอดี
และพระราชาก็ทรงเห็นมือที่กำลังเขียนอยู่นั้น

พระพักตร์ของพระราชาเปลี่ยนสีทันที
พระองค์ทรงรู้สึกตกใจอย่างมาก
พระกายอ่อนลงไปทันควัน หมดเรี่ยวแรง
เข่าของพระองค์ก็สั่นระริกด้วยความกลัว

ภาพวาดโดย เรมบรานด์ Rembrandt Harmensz. van Rijn 1606 – 1669
ภาพวาดโดย เรมบรานด์
Rembrandt Harmensz. van Rijn 1606 – 1669

“เร็ว  เร็ว ไปตามโหรมาให้ข้าเดี๋ยวนี้
เอานักเวทมนตร์  หมอดูมาให้ครบ  เร็วเข้า”
พระราชาทรงออกคำสั่งอย่างรวดเร็วจนมหาดเล็กแทบจะรับคำไม่ทัน

“ใครก็ตามที่อ่านข้อเขียนนี้ และแปลความหมายให้ข้าได้
ก็จะได้รับเสื้อสีม่วง และสร้อยคอทองคำ
และจะได้รับตำแหน่งเป็นที่สามในอาณาจักรรองจากพ่อข้า และข้า”

เมื่อเหล่าโหร นักเวทย์มนตร์ และหมอดูมาถึง
พวกเขาก็อึ้ง
เพราะไม่อาจเข้าใจภาษาที่เขียนบนผนังนั้น
เมื่อพวกเขาไม่รู้ข้อความนั้น  ก็ไม่สามารถแปลความ

พระราชายิ่งตกพระทัย ใจสั่น ทรงกลัวมากขึ้น
พระพักตร์ของพระองค์ซีดเผือดจนเห็นได้ชัด
เหล่าขุนนางที่อยู่ในนั้นก็สร่างเมากันไปหมด
เขาทุกคนต่างพิศวงงงงวยไปตาม ๆ กัน

 

 

ดาเนียล 5-1 งานเลี้ยงของเบลชัสซาร์

ดาเนียล 5:1-4

หลังจากนั้นมา เนบูคัดเนสซาร์ก็สิ้นพระชนม์ไปเมื่อปี 562 ก่อนคริสตศักราช
ก็มีราชโอรส ราชบุตรเขย และหลานชายของพระองค์ครองราชย์สืบต่อมา
จนถึงราชาเนโบนีดัสขึ้นครองประมาณปี 553-539 ก่อนคริสตศักราช
ราชาเนโบนีดัสครองร่วมกับโอรสคือเบลชัสซาร์
โดยทั้งสองทำหน้าที่ต่างกัน
เนโบนีดัส ทรงสนใจการค้าต่างประเทศมาก
ส่วนเบลชัสซาร์อยู่ในบาบิโลน ดูแลกิจการภายใน…

อยู่มาวันหนึ่ง ราชาเบลชัสซาร์ได้จัดงานเลี้ยงใหญ่
ให้ขุนนางจำนวน 1000 คน
และพระองค์ก็ทรงดื่มเหล้าองุ่นพร้อมกับพวกเขา

แล้วพระองค์ก็ทรงทำสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิด ทรงสั่งมหาดเล็ก..
“พวกเจ้าจะไปเอาภาชนะทองคำออกมา
พวกเครื่องทอง เครื่องเงินที่ราชาเนบูคัดเนสซาร์ปู่ทวดของข้าริบมา
จากวิหารเมืองเยรูซาเล็ม ไป…ไปเอาออกมาเดี๋ยวนี้!!”
พวกเขารีบไปทำตามคำสั่ง
แล้วพระราชาก็เอาภาชนะศักดิ์สิทธิ์เหล่านั้น
มาเป็นถ้วยสำหรับดื่มเหล้า
ทรงให้เหล่าขุนนาง มเหสี และเหล่านางห้ามทั้งหลายดื่ม
belshazzars_feast

เพื่อน ๆ ครับ พวกเขาต่างเปรมปรีดิ์
มีภาชนะทอง พวกเขาเมาไป ร้องเพลงไป
“สรรเสริญพระแห่งทองคำ    พระแห่งเงิน
สรรเสริญพระแห่งทองสัมฤทธิ์ พระแห่งเหล็ก
พระแห่งไม้ และหิน…ลา ลาลา”

ดาเนียล 4-9 กลับสู่สภาพดี

ดาเนียล 4:34-37
ในเวลาสุดท้ายของการถูกแยกไปจากผู้คน
เรา..เนบูคัดเนสซาร์ เงยหน้ามองฟ้าสวรรค์
เหตุผล ความเข้าใจก็กลับมาหาข้า
และข้าถวายพระพรแด่องค์พระเจ้าผู้สูงสุด
ขอสรรเสริญถวายพระเกียรติพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่นิรันดร์
เพราะการครอบครองของพระองค์ เป็นการครอบครองที่ถาวร
อาณาจักรของพระองค์ยืนนานจากชั่วอายุนี้ ไปยังชั่วอายุต่อๆ ไป
เหล่าคนทั้งหลายที่อาศัยในโลกนั้น นับว่าเป็นศูนย์
และพระองค์ทรงทำตามพระประสงค์ท่ามกลางเหล่าผู้อาศัยในสวรรค์
และท่ามกลางคนที่อาศัยในโลก
ไม่มีใครสามารถยั้งพระหัตถ์ของพระองค์ได้
ไม่มีใครทูลต่อพระองค์ได้ว่า “พระองค์ทรงทำอะไร?”
kingNSrestored
ในเวลานั้น ความคิดสมเหตุสมผลของข้ากลับคืนมา
ศักดิ์ศรีแห่งอาณาจักร เกียรติยศ และความตระการก็กลับคืนมาหาข้า
เหล่าผู้ให้คำปรึกษาและขุนนางของข้าก็ตามหาข้า
และข้าก็ถูกสถาปนาคืนกลับมายังอาณาจักร
มีความยิ่งใหญ่อื่น ๆ เสริมมาให้ข้าด้วย
บัดนี้ ข้า… เนบูคัดเนสซาร์
สรรเสริญ ถวายพระเกียรติแก่ราชาแห่งสวรรค์
เพราะราชกิจของพระองค์ทั้งสิ้นน้้นถูกต้อง ทางของพระองค์ยุติธรรม
พระองค์ทรงสามารถที่จะทำให้คนเย่อหยิ่งตกต่ำลง

ดาเนียล 4-8 เวลาตกต่ำของพระราชา

ดาเนียล 4:28-33

เหตุการณ์ต่อไปนี้ เกิดขึ้นกับราชาเนบูคัดเนสซาร์

พอหมดเดือนสิบสอง
พระองค์กำลังดำเนินอยู่บนดาดฟ้าของราชวังในบาบิโลน
และพระองค์ทรงตอบความคิดในใจ… ทรงกล่าวว่า

“นี่ไม่ใช่บาบิโลนที่ยิ่งใหญ่ซึ่งเราได้สร้างขึ้นมาด้วยฤทธิ์ของเรา
ให้เป็นที่ประทับ และเป็นศักดิ์ศรีอันตระการของเรา ?”

ในขณะที่พระราชากำลังกล่าวคำเหล่านั้นเอง ก็มีสุรเสียงมาจากสวรรค์!
“โอ…ราชาเนบูคัดเนสซาร์ เราเคยกล่าวกับเจ้าแล้วนี่นา
ว่าอาณาจักรนี้จะพรากไปจากเจ้า
และเจ้าจะถูกไล่ออกไปจากหมู่ผู้คน
ที่อาศัยของเจ้าคือที่อยู่ของสัตว์ป่าในทุ่ง
และเจ้าจะต้องกินหญ้าเหมือนวัวควาย
เวลาจะผ่านไปเจ็ดวาระ
จนกว่าเจ้าจะรับรู้ว่า องค์พระเจ้าสูงสุด ทรงเป็นผู้ปกครองเหนืออาณาจักรของมนุษย์
และพระองค์จะประทานอาณาจักรให้แก่คนที่พระองค์ทรงประสงค์”

ภาพจาก http://christianimagesource.com
ภาพจาก http://christianimagesource.com

ทันทีที่พระเจ้าตรัส …. ทุกสิ่งก็เกิดขึ้นกับเนบูคัดเนสซาร์
พระองค์ถูกขับไล่ออกจากคนในวัง ในเมือง
และกลายเป็นคนที่ต้องกินหญ้าเหมือนวัว
ร่างของพระองค์เปียกน้ำค้างจากฟ้า
ทั้งผม และขนของพระองค์ก็ยาวขึ้น ยาวขึ้นราวกับขนนกอินทรี
เล็บยาว…งองุ้มเหมือนกับกรงเล็บของนก!

ดาเนียล 4-7 คำแปลความฝัน

ดาเนียล 4:23-27

แต่แล้ว พระราชาทรงเป็นผู้เฝ้า  คือองค์บริสุทธิ์
ลงมาจากสวรรค์ ตรัสว่า

“จงตัดต้นไม้นี้ และทำลายมันเสีย
ปล่อยให้ตอกับรากที่ติดอยู่ เหลือไว้
แล้วมัดมันไว้ด้วยแผ่นเหล็กและแผ่นทองสัมฤทธิ์

ไว้กลางทุ่งหญ้าอ่อน และปล่อยให้เขาเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างจากฟ้า
และให้เขามีส่วนอยู่กับสัตว์ป่า
จนกระทั่งครบ 7 วาระ

Nebuchadnezzar_as_beast_

โอ… พระราชา ต่อไปนี้เป็นคำแปลของความฝันพระเจ้าข้า
องค์พระเจ้าผู้ใหญ่ยิ่งสูงสุด
ทรงส่งคำบัญชาลงมายังพระราชาเจ้านายของข้าพระบาท
พระองค์จะทรงถูกขับไล่ออกไปจากเหล่ามนุษย์ทั้งหลาย
พระองค์จะต้องไปอยู่กับสัตว์ป่าในทุ่ง
พระวรกายจะเปียกชุ่มด้วยน้ำค้างจากฟ้า
เจ็ดวาระจะผ่านไป
จนพระองค์จะทรงตระหนักว่า
องค์พระเจ้าผู้สูงสูดทรงเป็นผู้ปกครองเหนืออาณาจักรของมนุษย์
และทรงให้กับคนที่พระองค์ทรงประสงค์

 

การที่พระเจ้าทรงบัญชาให้เหลือรากและตอไว้นั้น
หมายความว่า พระองค์จะทรงได้อาณาจักรของพระองค์คืนมา
เมื่อพระองค์ทรงรู้ว่า การปกครองสูงสุดนั้น มาจากเบื้องบน

ดังนั้น พระราชาเจ้าข้า  ขอพระองค์ทรงโปรดฟังคำทูลแนะนำ
ขอพระองค์ทรงเลิกทำบาป ด้วยการทำความชอบธรรม
เลิกการผิดด้วยการแสดงความเมตตาต่อผู้ถูกกดขี่ข่มเหง
บางทีสิ่งนั้นจะช่วยทำให้ความรุ่งเรืองของพระองค์นั้น ต่อยอดยาวนาน….

ดาเนียล 4-6 รีบหน่อยท่านดาเนียล

ดาเนียล 4:

แม้ว่าดาเนียลจะตกใจสักเพียงใด

แต่เขาก็ต้องแปลความหมายของฝันนั้นถวายเดี๋ยวนั้น
พระองค์แทบรอไม่ไหวที่จะได้ยินความหมาย

.. เร็วซิ ดาเนียล รีบพูดมา… พระองค์ทรงคิด
“ข้าแต่พระราชา
ต้นไม้ที่พระองค์ทรงเห็น เติบโตขึ้นเป็นต้นไม้ที่สูง แข็งแรง
จนกระทั่งยอดของมันแตะฟ้า…
คนทั้งโลกมองเห็นต้นไม้นั้น
ใบของมันก็สวย ผลก็ดก และเป็นอาหารสำหรับสรรพสิ่ง
เหล่าสิงสาราสัตว์ในป่า ก็มาพึ่งร่มเงาของมัน

 

และนกสารพัดชนิดก็มาอาศัยอยู่ตามกิ่งก้านของมัน
ต้นไม้นี้คือพระองค์  พระราชาเจ้าข้า
พระองค์เองได้ทรงเจริญขึ้น และทรงเข้มแข็ง
ความยิ่งใหญ่ของพระองค์นั้นสูงเสียดฟ้า
อาณาจักรของพระองค์ก็แผ่ขยายไปจนสุดอาณาเขตของแผ่นดินโลก

1199110744

ได้ยินมาถึงตรงนี้ ราชาเนบูคัดเนสซาร์ก็ทรงเริ่มกระสับกระส่าย

เพราะอะไรหรือ ?…

ก็เพราะเรื่องราวที่ต่อมาจากความโอ่อ่าอลังการของพระองค์เอง….

ใช่…พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่เก่งกล้าสามารถ ยิ่งใหญ่

ทรงเก่งทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นการปกครอง การรบ
ทรงมีพระปรีชาสามารถเกินกว่ากษัตริย์ใด ๆ ในโลก
แต่ดูเหมือนว่า ยังมีใครที่ใหญ่กว่าพระองค์….