Month: October 2014

หนังสือเอสรานี้ เขียนโดยท่านเอสรา  (เอสรา 7:11-26)
เขาเป็นลูกหลานของอาโรนซึ่งเป็นมหาปุโรหิตตั้งแต่สมัยของโมเสส

ดังนั้น เขาจึงเป็นทั้งปุโรหิตและอาลักษณ์
เขาเป็นผู้ที่พระเจ้าทรงใช้ให้นำคนอิสราเอลกลับมาจากการเป็นเชลยในบาบิโลน
ช่วงนั้นเป็นเวลาที่อาณาจักรเปอร์เซียเรืองอำนาจแทนบาบิโลน
บทที่ 1-6 เล่าเรื่องการกลับมาครั้งที่หนึ่ง นำโดยเศรุบบาเบล
โดยได้รับคำสั่งจากกษัตริย์ไซรัส
พวกเขากลับมาและสร้างพระวิหารขึ้นใหม่ (538–515 ปีก่อนคริสตศักราช)
กินเวลาประมาณ 23  ปี
ต่อมาบทที่ 7-10 เล่าเรื่องที่เอสรานำคนกลับมาครั้งที่สอง
ประมาณ 458 ปีก่อนคริสตศักราช

หนังสือเอสราทำให้เราเห็นการเชื่อมต่อของประวัติศาสตร์ชนชาติยิว
กษัตริย์ถูกถอด ประชาชนกลายเป็นเชลย  ไม่มีประเทศยูดาห์ที่มีกษัตริย์ปกครอง
เอสราช่วยให้เห็นการรวมตัวใหม่อีกครั้ง
การต่อสู้เพื่อจะสร้างชาติขึ้นมาใหม่ สร้างเมืองและพระวิหารที่ถูกทำลายไป
พระเจ้าทรงอยู่กับพวกเขาตลอดเหตุการณ์เหล่านี้

และสิ่งที่เกิดขึ้นคือการปฏิรูปฝ่ายวิญญาณ
มีการเปลี่ยนแปลง ผู้คนไม่ติดตามพระอื่นอีกแต่ตั้งใจจะติดตามพระเจ้าเท่านั้น

ดาเนียล 12:5-13

และข้า ดาเนียล ได้มองดู

ดูเถิด มีสองคนยืนอยู่ คนหนึ่งยืนอยู่ริมฝั่งน้ำด้านหนึ่ง อีกคนก็ยืนอยู่อีกฝั่ง
มีบางคนกล่าวกับชายที่สวมเสื้อป่านลินิน คนที่ยืนอยู่ทางต้นน้ำ
“จะเป็นเวลานานเท่าไรกว่าเหตุการณ์ประหลาดต่าง ๆ นี้จะจบลง?”
และข้าได้ยินชายที่สวมเสื้อป่านลินินผู้ที่อยู่ทางต้นน้ำ
เขายกมือขวาและมือซ้ายชูขึ้นไปยังสวรรค์
และปฏิญาณในพระนามของพระองค์ผู้ทรงดำรงนิรันดร์
ว่าจะเป็นเวลาหนึ่งวาระ หนึ่งวาระ และ ครึ่งวาระ
และเมื่ออำนาจแห่งประชากรวิสุทธิ์ของพระเจ้าจะสิ้นสุด
สิ่งเหล่านี้ก็จะจบลงด้วย

ข้าได้ยิน แต่ไม่เข้าใจ
แล้วข้ากล่าวว่า
“โอเจ้านายของข้า ผลของเหตุการณ์เหล่านี้จะเป็นอย่างไร?”
เขากล่าวว่า “เจ้าไปตามทางของเจ้าเถิด ดาเนียล
เพราะคำนั้น ถูกปิดและประทับตราไว้ จนกว่าจะถึงวาระสุดท้าย

หลายคนจะชำระตนเองให้บริสุทธิ์ ทำให้ตนเองขาวสะอาด ได้รับการถลุง
แต่คนชั่วก็จะยังคงประพฤติชั่ว
ไม่มีคนชั่วคนใดที่จะเข้าใจ แต่คนที่มีปัญญาจะเข้าใจ

และจากเวลาที่เครื่องเผาบูชาตามปกติถูกถอดออกไป
และมีการตั้งสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนขึ้นมานั้น จะเป็นเวลา 1290 วัน

ความสุขมีแก่คนที่รอคอย และไปถึงวันที่ 1335
แต่เจ้าให้ไปตามทางของเจ้าจนถึงวาระสุดท้าย
และเจ้าจะได้พัก และยืนในที่ของเจ้าในเวลาสุดท้ายนั้น

ดาเนียล 12:1-5

ในช่วงเวลานั้น มิคาเอล เทพผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งคอยดูแลประชากรของท่าน จะลุกขึ้นมา

และจะมีเวลาแห่งความยากลำบากอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
นับตั้งแต่เริ่มเกิดมีประเทศชาติจนถึงเวลานั้น
แต่ในเวลานั้น คนของท่านจะได้รับการช่วยกู้  คนที่มีชื่ออยู่ในหนังสือนั้น
และหลายคนที่ได้นอนอยู่ในผงคลีแห่งโลกจะตื่นขึ้น
บางคนก็ตื่นมาสู่ชีวิตนิรันดร์
บางคนตื่นมาสู่ความอับอาย น่าอดสูนิรันดร์
และคนที่มีปัญญา จะส่องสว่างราวกับท้องฟ้าเบื้องบน
และคนที่นำคนเป็นจำนวนมากกลับมาสู่ความชอบธรรมก็จะส่องสว่างเหมือนกับดวงดาวเป็นนิตย์​

แต่ท่าน ดาเนียล ขอให้ปิดคำเหล่านี้ และประทับตราหนังสือไว้ จนกว่าจะถึงเวลาสุดท้าย
หลายคนจะวิ่งไปมา และความรู้จะเพิ่มพูนขึ้น

ดาเนียล 11:36-44

และกษัตริย์องค์นั้นจะทำตามใจของตนเอง
เขาจะยกตัวขึ้น จะผยองขึ้นเหนือเทพทั้งหลาย
และจะกล่าวต่อต้านพระเจ้าองค์ผู้สูงสุดเหนือพระทั้งหลาย
ด้วยคำจาบจ้วงที่ไม่มีใครคาดฝัน
เขาจะรุ่งเรืองขึ้นจนถึงพระพิโรธของพระเจ้าถึงที่สุด
เพราะทุกอย่างที่กำหนดไว้นั้นจะต้องสำเร็จ

เขาจะไม่สนใจเหล่าพระของบรรพบุรุษ
หรือพระที่ผู้หญิงทั้งหลายหมกมุ่น
เขาจะไม่สนใจเทพอื่น ๆ  เพราะเขาจะยกตนเองเหนือบรรดาเทพทั้งปวง

โดยที่เขาจะให้เกียรติเทพแห่งป้อมปราการที่บรรพบุรุษของเขาไม่รู้จัก
เขาจะให้เกียรติบูชาพระนั้นด้วยทอง เงิน และอัญมณีมีค่า รวมไปถึงของขวัญสูงค่า

เขาจะจัดการกับป้อมปราการที่แข็งแกร่งที่สุดด้วยความช่วยเหลือของเทพต่างด้าว
และคนที่ยอมรับเขาจะได้รับเกียรติจากเขา
เขาจะให้คนพวกนั้น ปกครองคนจำนวนมาก และจะแบ่งที่ดินให้เป็นรางวัล

ในเวลาสุดท้าย กษัตริย์ฝ่ายใต้จะโจมตีเขา
แต่กษัตริย์ฝ่ายเหนือ จะรุกเข้ามาราวกับพายุหมุน
มาพร้อมกับรถม้าศึก และพลม้า
รวมทั้งเรือรบจำนวนมาก
เขาจะบุกเข้าไปในประเทศต่าง ๆ และผ่านไปราวกับน้ำท่วมเข้ามา

แล้วเขาจะมาถึงดินแดนอันตระการ
คนหลายแสนจะล้มลง แต่ผู้ที่จะได้รับการช่วยให้พ้นมือเขาก็คือ เอโดม โมอับ และส่วนใหญ่ของอัมโมน

และเขาจะยื่นมือออกต่อต้านประเทศต่าง ๆ อียิปต์ก็ไม่พ้นเงื้อมมือของเขา
เขาจะกลายเป็นผู้ครอบครองคลังทองคำ และเงิน
รวมทั้งสิ่งมีค่าของอียิปต์   ชาวลิเบียและชาวคูชจะติดตามเขา

แต่แล้ว ข่าวจากทางตะวันออกและทางเหนือจะทำให้เขาตกใจ
และเขาจะออกไปด้วยความโกรธเกรี้ยวเพื่อจะทำลาย
และมุ่งมั่นทำให้คนเป็นจำนวนมากต้องถึงหายนะ
และเขาจะตั้งกระโจมขึ้นระหว่างทะเลและภูเขาบริสุทธิ์อันตระการ
แต่เขาก็จะมาถึงจุดจบ โดยไม่มีใครช่วยเขาเลย

ดาเนียล 11:28-35

และกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะกลับไปยังแผ่นดินของตนพร้อมด้วยทรัพย์สินมากมาย
แต่ใจของเขาตั้งมั่นที่จะต่อสู้กับพันธสัญญาบริสุทธิ์
เขาจะลงมือต่อต้านพันธสัญญา และเขาก็จะกลับไปยังดินแดนของตน

พอถึงเวลาที่กำหนด เขาจะกลับมา
และเดินทางไปยังทางใต้  แต่จะไม่ได้ผลเหมือนคราวก่อน
เพราะกองเรือจากคิททิม หรือจากชายฝั่งตะวันตกจะเข้ามาต่อต้านเขา
เขาจะรู้สึกกลัวและถอยไป   เขาจะโกรธเกรี้ยวอย่างยิ่ง
และต่อต้านพันธสัญญาบริสุทธิ์
เขาจะหันกลับ และไปสนใจกับเหล่าคนที่ละทิ้งพันธสัญญาบริสุทธิ์

จะมีกองกำลังจากเขา และดูหมิ่นทั้งพระวิหาร และป้อมปราการ
และจะเอาการถวายเครื่องเผาบูชาที่เป็นปกติออกไป
จากนั้นจะตั้งสิ่งที่น่ารังเกียจอย่างยิ่งขึ้นมา อันเป็นเหตุที่ทำให้เกิดวิบัติ

เขาจะล่อหลอกคนที่ละเมิดพันธสัญญาด้วยฝีปาก
แต่คนที่รู้จักพระเจ้าของพวกเขาจะยืนมั่น และต่อต้านสิ่งที่ผิดอย่างเข้มแข็ง

และคนที่มีปัญญาซึ่งอยู่ท่ามกลางประชาชนจะทำให้หลายคนได้เข้าใจ
แม้วันหนึ่ง พวกเขาจะสะดุดล้มเพราะดาบและเพลิง ด้วยการเป็นเชลย และถูกปล้น

เมื่อเขาสะดุด เขาจะได้รับความช่วยเหลือน้อยมาก
และหลายคนจะเข้ามาร่วมกับเขา แต่ก็ทำเพื่อประจบเท่านั้น
และคนที่มีปัญญาบางคนจะสะดุด ทั้งนี้เพื่อพวกเขาจะได้รับการถลุง
รับการชำระ ทำให้สะอาดจนกว่าจะถึงวาระสุดท้าย
เพราะทุกอย่างนี้จะต้องรอเวลาตามที่กำหนด

ดาเนียล 11:21-27

แทนที่เขาจะมีอีกคนหนึ่งขึ้นมามีอำนาจ
คนนี้เป็นคนต่ำช้า ไม่ได้รับสิทธิ์ในการปกครองอย่างกษัตริย์
เขามาโดยไม่มีอะไรเตือนล่วงหน้า  เขาไดัรับอาณาจักรด้วยเล่ห์กล ฝีปากขอ งเขา
กองทัพจะถูกกวาดไปต่อหน้าเขา ทั้งกองทัพและเจ้าผู้ครองแห่งพันธสัญญา

จากเวลาที่มีการทำข้อตกลงกับเขานั้น
เขาจะหลอกลวง และจะกลายเป็นคนที่มีอำนาจพร้อมกับคนกลุ่มเล็กๆ

เขาจะเดินทางมายังแคว้นที่มั่งคั่งที่สุด
และเขาทำสิ่งที่พ่อของเขาหรือบรรพบุรุษของเขาไม่เคยทำมาก่อน
เขาจะแบ่งของที่ปล้นมาได้ให้กับคนที่อยู่ฝ่ายเขา
เขาจะวางแผนต่อต้านป้อมทั้งหลาย  แต่ก็ทำได้เพียงชั่วระยะหนึ่ง

เขาจะปลุกอำนาจของเขาขึ้นมาด้วยใจกล้า
และนำกองทัพใหญ่ไปสู้รบกับกษัตริย์ฝ่ายใต้
และกษัตริย์ฝ่ายใต้จะสู้สงครามด้วยกองทัพที่ยิ่งใหญ่และเข้มแข็งอย่างยิ่ง
ถึงอย่างนั้น เขาก็ไม่สามารถเอาชนะ เพราะแผนลวงที่วางไว้สู้กับเขา
แม้คนที่ร่วมโต๊ะอาหารกับกษัตริย์ฝ่ายใต้
ก็ยังจะพยายามทำลายเขา
และกองทัพของเขาจะถูกกวาดไป คนเป็นอันมากจะถูกฆ่าในสนามรบ

และกษัตริย์สององค์ มีใจที่โน้มเอียงทำความชั่วร้าย
จะนั่งโต๊ะเดียวกัน แต่ก็โกหกกันซึ่งหน้า
แต่ถึงพระนั้น ก็ไม่ส่งผลอะไร เพราะจุดจบจะมาถึงตามเวลาที่ถูกกำหนดไว้

ดาเนียล 11:16-20

แต่คนที่มาต่อสู้เขานั้น จะทำตามใจตนเอง
และไม่มีใครสามารถทัดทานเขาได้
เขาจะยืนอยู่ในแผ่นดินที่ทรงสิรินั้น โดยมือของเขามีอำนาจทำลาย

เขาจะต้องหน้าของเขาด้วยกำลังหนุนจากอาณาจักรของเขาทั้งหมด
และเขาจะเสนอข้อตกลง และทำตามนั้น
เขาจะยกลูกสาวให้สมรสเพื่อจะทำลายอาณาจักรฝ่ายใต้

แต่มันจะไม่สำเร็จ ไม่เป็นประโยชน์ต่อฝ่ายเขา
หลังจากนั้น เขาจะหันไปทางประเทศริมทะเล และจะยึดไว้ได้หลายเมือง
แต่จะมีแม่ทัพคนหนึ่งมาสยบความหยิ่งผองของเขาจนอยู่มือ
จริง ๆ แล้ว เขาจะทำให้ความหยิ่งของเขากลับมาทำลายตัวเขาเอง

จากนั้น เขาจะหันหน้ากลับไปยังเมืองป้อมต่าง ๆ ในดินแดนของเขา
แต่เขาจะสะดุดล้มลง และไม่มีใครพบเขาอีกเลย

แล้วแทนที่เขา จะมีคนหนึ่งขึ้นมามีอำนาจ คนนี้จะส่งคนออกไปเก็บภาษี
เพื่อความสง่าตระการของอาณาจักร

แต่ภายในสองสามวันเขาก็หมดอำนาจ พังไป แต่ไม่ใช่จากความโกรธหรือสงคราม……

ดาเนียล 11:10-15

ต่อมาลูกชายของเขา(ฝ่ายเหนือ) จะเตรียมการรบ
โดยรวบรวมกำลังมาเป็นจำนวนมาก
ซึ่งกองกำลังนี้จะเดินทางเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง
จะทำสงครามจนมาถึงป้อมของกษัตริย์ฝ่ายใต้

แล้วกษัตริย์ฝ่ายใต้ซึ่งถูกเร้าให้โกรธยิ่งนัก
จะออกมาและทำสงครามสู้รบกับกษัตริย์ฝ่ายเหนือ
ซึ่งระดมกองทัพใหญ่มา แต่แล้วก็จะพ่ายแพ้ให้แก่ฝ่ายใต้

และเมื่อฝ่ายเหนือถอยทัพกลับไป
ใจของกษัตริย์ฝ่ายใต้ก็จะฮึกเหิมเป็นอย่างยิ่ง

เขาจะสังหารคนอีกมากมาย
แต่เขาก็ไม่ชนะ

เพราะต่อมากษัตริย์ฝ่ายเหนือจะเตรียมกองทัพจำนวนมหาศาล
ใหญ่กว่าคราวแรก
หลังจากนั้นไม่กี่ปี เขาก็ยกกองทัพใหญ่มา พร้อมกับเสบียงมากมาย

ในเวลานั้น  จะมีหลายคนลุกฮือขึ้นต่อต้านกษัตริย์ฝ่ายใต้
จะมีคนหัวรุนแรงในหมู่ประชาชนของท่านเองลุกฮือขึ้น
เพื่อจะทำให้เป็นไปตามนิมิต แต่พวกเขากลับทำล้มเหลว

แล้วกษัตริย์ฝ่ายเหนือจะมาและก่อเชิงเทินล้อมเมือง
และสามารถยึดเมืองที่มีป้อมเข้มแข็งได้
และกำลังจากทางใต้จะไม่อาจยืนหยัดอยู่ได้
ถึงแม้จะมีกองทัพดีที่สุด เป็นเช่นนี้เพราะพวกเขาไม่มีพลังพอที่จะยืนหยัดได้

ดาเนียล 11:5-9

ต่อมา กษัตริย์ทางใต้จะกลับมาเข้มแข็ง
แต่แล้วจะมีแม่ทัพคนหนึ่งแข็งแกร่งยิ่งกว่าเขา
และเขาจะปกครอง ด้วยอำนาจที่ยิ่งใหญ่นัก
ต่อมาหลายปี เขาจะเป็นพันธมิตรกัน
และธิดาของกษัตริย์ทางใต้จะเดินทางมาหากษัตริย์ทางเหนือเพื่อจะเจริญสัมพันธไมตรีกัน
แต่เธอก็ไม่สามารถรักษาอำนาจของเธอไว้ได้

กษัตริย์ทางใต้ก็เช่นกัน ไม่สามารถรักษาอำนาจได้
เธอถูกกักอำนาจไว้ ทั้งผู้ที่ติดตามเธอ ผู้ดูแลเธอ และผู้ที่สนับสนุนเธอ

คนหนึ่งในลูกหลานของเธอจะขึ้นมาแทนที่
เขาจะบุกไปโจมตีกองทัพและป้อมเข้มแข็งของกองทัพกษัตริย์ฝ่ายเหนือ
เขาจะต่อสู้และได้ชัยชนะ
เขาจะนำเทวรูป ภาชนะที่มีค่าต่าง ๆ ทั้งเงินและทอง
กลับไปอียิปต์
และบางปีเขาก็จะงด ไม่ไปบุกอาณาจักรของกษัตริย์ฝ่ายเหนือ
กษัตริย์ฝ่ายเหนือจะบุกเข้ามาทางดินแดนของกษัตริย์ฝ่ายใต้​
แต่แล้ว ก็จะต้องเดินทางกลับไปยังอาณาจักรของตนเอง

ดาเนียล 11:1-4

กาเบรียลกล่าวต่อไปว่า

“สำหรับข้า  ..​ในปีแรกของกษัตริย์ดาริอัสชาวมีเดียน
ข้ายืนขึ้น และหนุนกำลังและปกป้องทูตมีคาเอล”

“และบัดนี้ ข้าจะบอกความจริงแก่ท่าน
ดูเถิด จะมีกษัตริย์อีกสามองค์ในเปอร์เซีย
และจะมีองค์ที่สี่ ซึ่งมั่งคั่งกว่าสามองค์แรกมากมายนัก
เมื่อกษัตริย์องค์นั้นเข้มแข็งมากขึ้นเพราะความมั่งคั่งของพระองค์
พระองค์จะชักชวน ปลุกใจให้ประเทศต่าง ๆ สู้กับอาณาจักรกรีก

ต่อมาจะมีกษัตริย์ที่เข้มแข็งอีกองค์ขึ้นมาครองอำนาจ
พระองค์จะปกครองด้วยอำนาจและจะทำทุกอย่างตามที่พระองค์ประสงค์
และขณะที่พระองค์ได้ขึ้นมามีอำนาจนั้น
ราชอาณาจักรของพระองค์ก็แตก
และแยกออกเป็นสี่ทิศ ตามทิศทางลมแห่งสวรรค์
ซึ่งทั้งหมดนั้น จะไม่ตกแก่ลูกหลานของพระองค์
ไม่มีอำนาจเท่าอย่างที่พระองค์เคยมี

อาณาจักรนั้น จะถูกรื้อถอนรากถอนโคน
และจะมีคนอื่นเข้ามาครองแทน

ดาเนียล 10:15-21

เมื่อเขาได้กล่าวคำเหล่านี้แล้ว
ข้าหันหน้ามองดิน และนิ่งเงียบเหมือนคนใบ้
และดูเถิด​… มีคนหนึ่ง รูปลักษณ์เหมือนกับบุตรของมนุษย์ ได้มาแตะริมฝีปากของข้า
ดังนั้นข้าจึงเปิดปากและพูดออกมา
ข้ากล่าวแก่คนที่ยืนอยู่ต่อหน้าข้าว่า
“โอ.. ท่าน… ที่ข้ารู้สึกเจ็บปวดก็เพราะนิมิตนั้นเอง
และข้าก็ไม่มีกำลังเหลืออยู่เลย
ข้าซึ่งเป็นผู้รับใช้ของท่านจะพูดกับท่านได้อย่างไร?
เพราะในตัวของข้าไม่มีเรี่ยวแรง  เกือบจะหายใจไม่ออก..”

แล้วคนที่มีรูปร่างเหมือนคนนั้น แตะตัวของข้า และทำให้ข้ามีกำลังขึ้น
และเขากล่าวว่า

“โอ ท่านผู้ที่ทรงรักมาก อย่ากลัวไปเลย ขอให้สันติสุขอยู่กับท่าน
จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด ”

และขณะที่เขากล่าวกับข้า  ข้าก็ได้รับแรงขึ้นมา จึงพูดว่า
“ขอเจ้านายของข้ากล่าวดถิด… เพราะท่านได้ทำให้ข้ามีกำลัง”
แล้วเขาจึงกล่าวว่า “ท่านรู้ไหมว่า เหตุใดเราจึงมาหาท่าน?
แต่ตอนนี้ ข้าต้องกลับไปสู่กับเจ้าแห่งเปอร์เซีย
และเมื่อข้าไป  เจ้าแห่งกรีซจะมา
แต่เราจะบอกเจ้าถึง สิ่งที่เขียนไว้ในหนังสือแห่งความจริง
และไม่มีใครเลยที่สู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับข้า  ยกเว้นเจ้านายของท่านคือ มิคาเอล”

ดาเนียล 10:10-14

และดูเถิด..​ มีมือมาแตะตัวข้า
มือและขาของข้าสั่นเพราะความกลัว
… แต่มือนั้นก็พยุงข้าให้ลุกขึ้น
เขากล่าวแก่ข้าว่า
“โอ ดาเนียล บุรุษผู้ที่พระเจ้าทรงรักยิ่ง
ขอให้เจ้าจงเข้าใจคำที่เราจะกล่าวแก่เจ้า
จงยืนขึ้นเถิด  เพราะเราถูกส่งมาหาเจ้า”

และเมื่อเขากล่าวคำนั้นแก่ข้า ข้าก็ยืนตัวสั่นอยู่
จากนั้นเขากล่าวแก่ข้าว่า
“อย่ากลัวไปเลย ดาเนียล
เพราะตั้งแต่วันแรกที่เจ้าตั้งใจแน่วแน่ที่จะเข้าใจ
และเจ้าได้ถ่อมตนลงต่อพระเจ้าของเจ้า
พระเจ้าทรงยินคำร้องของเจ้าแล้ว
และที่เรามาหาก็เพราะคำของเจ้านั่นแหละ
เจ้าแห่งอาณาจักรเปอร์เซียขัดขวางข้าไว้ 21 วัน
แต่ท่านมีคาเอล ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ได้เข้ามาช่วยขเา
เพราะข้าถูกเจ้าแห่งเปอร์เซียยึดเอาไว้

ที่ข้ามาเพื่อช่วยให้เจ้าเข้าใจสิ่งที่จะเกิดกับคนในยุคสุดท้าย
เพราะนิมิตนี้ เป็นเรื่องเกี่ยวกับเวลาในอนาคตข้างหน้า

ดาเนียล 10:1-9

ในปีที่สามของราชาไซรัส กษัตริย์แห่งเปอร์เซีย
มีคำจากพระเจ้าเปิดเผยให้ดาเนียลที่ใคร ๆ รู้จักในนามเบลชัสซาร์
คำนั้นเป็นคำจริง และเป็นคำที่สื่อถึงความขัดแย้งอย่างรุนแรง
ดาเนียลเข้าใจความนั้น และเขาเข้าใจนิมิตด้วย

ในเวลานั้น ข้า … ดาเนียล เป็นทุกข์ใจอยู่สามสัปดาห์
ข้าไม่ได้รับประทานอาหารดี ไม่มีเนื้อหรือเหล้าองุ่น
ข้าไม่ได้เจิมตนเองเลยในช่วงสามสัปดาห์นั้น

ในวันที่ยี่สิบสี่ของเดือนแรก
ขณะที่ข้ายืนอยู่ริมฝั่งแม่น้ำไทกริส
ข้าเงยหน้าขึ้น และดูเถิด มีชายคนหนึ่งสวมเสื้อป่านลินิน
มีทองคำเนื้อดีจากอับหาสคาดเอว
ร่างกายของเขาสุกสว่างเหมือนบุษราคัม
หน้าของเขาเจิดจรัสดั่งฟ้าผ่า
ดวงตาของเขาเป็นเหมือนไฟที่กำลังลุกอยู่
แขนและขาของเขาเป็นเหมือนทองสัมฤทธิ์สุกปลั่ง
เสียงของเขาเป็นเหมือนเสียงของคนจำนวนมาก

และข้า ดาเนียล เป็นคนเดียวที่เห็นนิมิตนี้
คนที่อยู่กับข้าก็ไม่ได้เห็นนิมิตกันเลย
แต่พวกเขาตัวสั่นเพราะความกลัวอย่างยิ่ง
แล้วต่างก็หนีไปซ่อนตัวกัน
ดังนั้น ข้าจึงอยู่คนเดียว เห็นนิมิตยิ่งใหญ่
ไม่มีพลังเหลืออยู่ในตัวข้าเลย
หน้าตาของข้าก็เปลี่ยนไป
หมดกำลัง หมดเรี่ยวหมดแรง
แล้วข้าก็ได้ยินเสียงของเขา
และเมื่อข้าได้ยินเสียงนั้น

ข้าก็ล้มลงหน้าคว่ำดิน กลายเป็นหลับลึก……

ดาเนียล 9:24-27

เจ็ดสิบของสัปดาห์ ถูกกำหนดไว้สำหรับประชากรของเจ้า และนครบริสุทธิ์
ให้เลิกที่จะทำการล่วงละเมิด จบการทำบาป และลบล้างความชั่ว
นำความชอบธรรมนิรันดร์มา
เพื่อที่จะประทับตรานิมิตและคำพยากรณ์ต่าง ๆ
และเพื่อเจิมสถานที่บริสุทธิ์ที่สุด

ขอให้เจ้ารู้ และเข้าใจเถิดว่า ตั้งแต่มีราชกฤษฎีกาที่จะให้รื้อฟิ้น
และสร้างเยรูซาเล็มเพื่อรอให้ท่านผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมให้ครอบครองมาถึง
จะมีเจ็ด ของเจ็ด
และหกสิบสองของเจ็ด
จะมีการสร้างถนน และคูเมือง  แต่เป็นการสร้างในเวลาที่ลำบาก

หลังจากหกสิบสองของเจ็ด
ผู้ที่พระเจ้าทรงเจิมจะถูกสังหาร และจะไม่มีอะไรเหลือ
และประชาชนของผู้ครอบครองจะมาทำลายนครนั้น รวมทั้งทำลายพระวิหารด้วย

จุดจบจะมาถึงพร้อมกับน้ำท่วม ตอนท้ายสุดจะมีสงคราม
การร้างเปล่าของเมืองนั้น ถูกกำหนดไว้แล้ว
เขาจะทำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะกับหลาย่าย
แต่เวลาผ่านไปเพียงครึ่งสัปดาห์ เขาก็จะล้มเลิกการถวายเครื่องบูชา
และที่ยอดของพระวิหารจะมีสิ่งที่น่าขยะแขยง
จะปรากฎผู้ที่นำสิ่งนั้นมาวางไว้
จนกระทั่งจุดจบจะมาถึงตามที่พระเจ้ากำหนดไว้

ดาเนียล 9:20-23

ขณะที่ข้ากำลังพูด และอธิษฐานอยู่
ขณะที่กำลังสารภาพบาปของตัวข้าเอง และของประชากรอิสราเอล
และทูลอ้อนวอนต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า  พระเจ้าของข้า
เพื่อภูเขาบริสุทธิ์ของพระองค์
ขณะที่กำลังอธิษฐานอยู่นั้น
ชายนามว่า กาเบรียล ผู้ที่ข้าได้เห็นในนิมิตตั้งแต่ต้น
บินมาหาข้าอย่างรวดเร็วในช่วงเวลาถวายเครื่องบูชาเวลาเย็น
เขาทำให้ข้าได้เข้าใจ  โดยกล่าวว่า

“โอ  ดาเนียล  ข้าได้มาเพื่อทำให้ท่านเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง

ตั้งแต่ที่ท่านได้ทูลต่อพระเจ้า   และคำของท่านก็ไปถึงพระองค์
และบัดนี้  ข้ามาเพื่อจะบอกกับท่าน  ท่านเป็นคนที่พระเจ้าทรงรักมาก
ฉะนั้นของให้ท่านพิจารณาคำเหล่านี้ให้ดี และเข้าใจนิมิตนั้น

ดาเนียล 9:16-19

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า  ขอโปรดให้ความโกรธเกรี้ยวของพระองค์หันไปจากนครเยรูซาเล็ม
จากภูเขาบริสุทธิ์ของพระองค์ เพราะความผิดบาปของเราและบรรพบุรุษของเรา
ตามราชกิจแห่งความชอบธรรมของพระองค์ด้วยพระเจ้าข้า

เยรูซาเล็มและประชากรของพระองค์กลายเป็นคำนินทาของคนที่อยู่ล้อมรอบเรา
บัดนี้ ขอองค์พระเจ้าของเรา ทรงฟังคำอธิษฐานของผู้รับใช้ของพระองค์
ขอทรงฟังคำร้องขอพระเมตตา
และเพื่อเห็นแก่พระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ขอพระองค์ทรงให้พระพักตร์ของพระองค์ฉายแสง
ลงมายังพระวิหารของพระองค์ที่กำลังร้างเปล่าอยู่ในเวลานี้

โอพระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงเอียงพระกรรณ และทรงฟังเสียงของข้าพระองค์
ขอทรงเปิดพระเนตร และเห็นการถูกทิ้งร้างของนครที่เขาเรียกตามพระนามของพระองค์
เรามิได้ทูลขอต่อพระองค์เพราะความชอบธรรมของเรา
แต่เราทูลขอต่อพระองค์เพราะความเมตตายิ่งใหญ่ของพระองค์

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงฟัง ขอทรงอภัยบาปเรา
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงมองเราและกระทำราชกิจของพระองค์
ขออย่าทรงเนิ่นช้า  เพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์
ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์
เพื่อเห็นแก่นครและประชากรที่ถูกเรียกชื่อตามพระนามของพระองค์

ดาเนียล 9:11-15

อิสราเอลทุกคนได้ละเมิดกฎเกณฑ์ของพระองค์
และหันไปจากทางนั้น  ปฏิเสธที่จะเชื่อฟังเสียงของพระองค์
และคำสาปแช่ง รวมทั้งคำปฏิญาณที่เขียนไว้ในบทบัญญัติของโมเสส ผู้รับใช้ของพระเจ้า
จึงถูกเทลงมาเหนือเรา เพราะเราได้ทำบาปต่อพระงอค์
พระองค์ได้ทรงย้ำคำของพระองค์
ที่ได้ทรงกล่าวต่อต้านผู้ปกครองของเรา ว่า จะนำความหายนะยิ่งใหญ่มา

ภายใต้ฟ้าสวรรค์ไม่มีความหายนะใดที่ยิ่งใหญ่ไปกว่าที่เกิดขึ้นกับเยรูซาเล็ม
อย่างที่ได้เขียนไว้ในบทบัญญัติของโมเสส
ความหายนะเหล่านี้ลงมาเหนือเรา
แต่เราก็ยังไม่เข้ามาทูลขอความเมตตาจากองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเรา
ไม่ยอมที่จะหันจากความบาป และพยายามที่จะเข้าใจจากความจริงของพระเจ้า

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงเก็บหายนะเตรียมไว้ และส่งลงมาให้เรา
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเราทรงเที่ยงธรรมในราชกิจทั้งสิ้นที่พระองค์ทรงกระทำ
และพวกเราต่างไม่ได้เชื่อฟังเสียงของพระองค์
และบัดนี้ โอ องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา ผู้ได้ทรงนำประชากรของพระองค์ออกมาจากอียิปต์
ด้วยพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์
และทรงทำให้พระนามของพระองค์เลื่องลือไป
แต่มาวันนี้ เราได้ทำบาป  … เราได้ทำสิ่งชั่วร้ายยิ่งนัก

ดาเนียล 9:7-10

ข้าแต่องค์พระผุ้เป็นเจ้า  ความชอบธรรมเป็นของพระองค์
แต่..สำหรับเราแล้ว เรากลับต้องพบความอับอายเหมือนวันนี้
ความอับอายของคนชาวยูดาห์
คนที่อาศัยอยู่ในเยรูซาเล็ม และคนอิสราเอลทั้งปวง
คนที่อยู่ใกล้ และคนที่อยู่ไกล ตามแผ่นดินต่าง ๆ ที่พระองค์ทรงเนรเทศพวกเขาไปนั้น
ที่เป็นเช่นนี้เพราะ ความชั่วร้ายกับการที่เขาล่วงละเมิดพระองค์

ความอับอาย เป็นของเรา พระองค์เจ้าข้า
เป็นของกษัตริย์  ของผู้ปกครอง ของบรรพบุรุษทั้งหลาย
ที่เป็นเช่นนี้เพราะเราได้ทำบาปต่อพระองค์​

องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเราทรงเต็มด้วยพระเมตตาและการอภัย
เพราะว่าเราได้ดื้อดึงต่อพระองค์
ไม่ยอมเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์
ไม่เดินตามกฎเกณฑ์ที่พระองค์ทรงวางไว้ต่อหน้าพวกเราผ่านทางผู้รับใช้ของพระองค์
คือเหล่าผู้กล่าวคำของพระองค์

.

ดาเนียล 9:4-6

เมื่อดาเนียลอ่านจากหนังสือเยเรมีห์  เขาก็ทราบชัดเจนว่า
หลังจากที่เยรูซาเล็มจะเป็นเมืองร้างอยู่ 70 ปี พระเจ้าจะทรงทำลายบาบิโลนเสีย
เขาได้อ่านและรู้เมื่อเขาได้มาอยู่ในบาบิโลน ประมาณ 67 ปี
พอเขาเห็นว่า อีกไม่นานบาบิโลนก็จะล่มสลาย
เขาจึงรีบเข้ามาทูลอธิษฐานเพื่อประชากรอิสราเอล
เพื่อน ๆ ครับ เขาไม่ได้เฉยเมยต่อคำพยากรณ์ของเยเรมีห์
แต่เขาอธิษฐาน  ทำหน้าที่เหมือนคนที่ทำงานร่วมกับพระเจ้า
เพื่อให้น้ำพระทัยของพระองค์ได้สำเร็จ
ยอดจริงๆ …. อ่านดูนะครับว่า เขาทูลต่อพระเจ้าว่าอย่างไร

ข้าทูลต่อพระเจ้า สารภาพบาปว่า

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ พระองค์ทรงน่าเกรงขามยิ่งนัก
พระองค์ทรงรักษาพันธสัญญาของพระองค์
ทรงรักษาความรักมั่นคงของพระองค์ที่มีต่อคนที่รักพระองค์
และรักษาพระบัญญัติของพระองค์เสมอ

พระองค์เจ้าข้า  เราได้ทำบาป ทำผิดพลาดไป
และเราได้ประพฤติตนอย่างชั่วร้าย  ได้ดื้อดึงต่อพระองค์ 
เราได้หันไปจากพระบัญญัติของพระองค์ 
เราไม่สนใจฟังกฎเกณฑ์ของพระองค์ ….

เราไม่ยอมฟังคำกล่าวของผู้รับใช้ของพระองค์ 
เขาเหล่านั้น ได้เป็นตัวแทนของพระองค์ 
ได้เตือนทั้งกษัตริย์​   เจ้านาย  บรรพบุรุษของเรา 
และเขาได้กล่าวต่อประชาชนของแผ่นดิน 

ดาเนียล 9:1-3

ในปีแรกของราชาดาริอัส โอรสของราชาอาหะสุเอรัส
ราชาองค์นี้ทรงมีเชื้อสายมีเดีย
พระองค์ได้ครองอาณาจักรบาบิโลน
ในปีแรกของรัชกาล ข้า ดาเนียลได้อ่านจากบันทึก
ว่าตามพระวจนะของพระเจ้าจากท่านเยเรมีห์ ได้บอกว่า
นครเยรูซาเล็มจะเป็นนครร้าง 70 ปี

ดังนั้นข้าจึงหันหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
แสวงหาพระองค์ด้วยการอธิษฐานและทูลขอพระเมตตา
ด้วยการอดอาหาร สวมเสื้อผ้ากระสอบ และนั่งในกองขี้เถ้า
ข้าอธิษฐานต่อพระเจ้า และสารภาพบาป…..