เพลงคร่ำครวญ 5-2 ขออย่าทรงพิโรธตลอดไป

บทเพลงคร่ำครวญ 5:12-22

เหล่าผู้ปกครองทั้งหลาย ก็ถูกมัดมือแขวนเอาไว้
ไม่มีใครสนใจจะนับถือพวกผู้ใหญ่
คนหนุ่มถูกบังคับให้โม่แป้ง เด็กชายทั้งหลายก็เดินโซเซแบกฟืนเป็นมัด ๆ
คนชราทิ้งประตูเมืองที่เคยนั่งอยู่  คนหนุ่มก็ทิ้งเสียงดนตรีของตน
ความยินดีในหัวใจของเราหยุดไป การเต้นรำกลายเป็นการคร่ำครวญ
มงกุฎหล่นจากหัวของเรา

mapa3

วิบัติแก่พวกเรา
เพราะเราได้ทำบาป
เป็นเพราะเหตุนี้ หัวใจของเราจึงเจ็บป่วย
เพราะเหตุนี้ ดวงตาของเราจึงมืดมัวไป
เพราะภูเขาศิโยนซึ่งถูกทิ้งร้าง  มีหมาป่ามาเดินดุ่ม ๆ ดม ๆ

แต่พระองค์
องค์พระผู้เป็นเจ้า… พระองค์ทรงครอบครองนิรันดร์
บัลลังก์ของพระองค์ดำรงสืบต่อไปทุก ๆ ชั่วอายุคน
เหตุใดพระองค์จึงทรงลืมเราไปตลอดกาล?
เหตุใดพระองค์ทรงละทิ้งเราเป็นนานสองนาน?
ขอทรงโปรดรื้อฟื้นพวกเรา ให้เป็นเหมือนวันในอดีต
นอกเสียจากว่า พระองค์ทรงปฏิเสธเราอย่างไม่มีเยื่อใย
และยังทรงพิโรธเรารุนแรงเหลือเกิน

เพลงคร่ำครวญ 5-1

เพลงคร่ำครวญ 5:1-11

ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงโปรดระลึกถึงว่า มีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเราบ้าง
ขอทรงดูความน่าอดสูของเรา

มรดกของพวกเราถูกส่งไปให้คนแปลกหน้า  บ้านของเราถูกยื่นให้คนต่างชาติ

เรากลายเป็นลูกกำพร้า  ไม่มีพ่อ  แม่ของเราเป็นเหมือนแม่ม่าย
เราต้องจ่ายเงินค่าน้ำดื่ม  เราต้องเสียเงินซื้อไม้
ผู้ไล่ล่าเรานั้น เข้ามาประชิดตัว  เราเหนื่อยอ่อน ไม่ได้พักเลย

sinai

เราถูกยื่นให้กับอียิปต์ และอัสซีเรีย เพื่อให้มีอาหารกินเพียงพอ
บรรพบุรุษของเราทำบาป และพวกเขาก็ตายไปแล้ว
เราต้องรับโทษบาปของพวกเขา
ทาสปกครองเหนือเรา ไม่มีใครจะช่วยให้เราพ้นมือพวกเขา
กว่าจะได้อาหารมากิน ก็ต้องเสี่ยงชีวิต เพราะดาบที่รออยู่ในถิ่นกันดาร
หนังของเราร้อนเหมือนกับเตาอบ พร้อมกับความร้อนแห่งความอดอยาก
ผู้หญิงในศิโยนก็ถูกข่มขืน   ผู้หญิงสาวในเมืองต่าง ๆ ของยูดาห์

เพลงคร่ำครวญ 4-4 บาปที่ถูกเผย

เพลงคร่ำครวญ 4:17-22

อายิน พยัญชนะตัวที่  17

ดวงตาของเราก็อ่อนระโหย พยายามหาความช่วยเหลืออย่างไร้ผล
เราเฝ้าคอยชาติที่ช่วยเราไม่ได้

ซาเด พยัญชนะตัวที่  18

พวกเขาตามเราติด ๆ เพื่อเราจะเดินไปตามถนนของเราไม่ได้
ปลายทางของเรามาถึงเรา วันของเราถูกกำหนดไว้
จุดจบของเรามาถึงจริง ๆ

โคฟ พยัญชนะตัวที่  19

ผู้ที่ติดตามเรานั้น เร็วยิ่งกว่าอินทรีบนท้องฟ้า
พวกเขาตามเราบนภูเขา
คอยซุ่มดักเราในถิ่นกันดาร

 insee

เรช พยัญชนะตัวที่ 20

ผู้ที่เป็นลมหายใจของเรา ผู้ที่พระเจ้าทรงเจิม ถูกจับในหลุมของเขา
เขาเป็นคนที่เรากล่าวถึงว่า “เราจะอาศัยท่ามกลางประชาชาติภายใต้ร่มเงาของเขา”
ซิน พยัญชนะตัวที่ 21

จงชื่นชมและยินดีเถิด ลูกสาวแห่งเอโดม
ผู้อาศัยในแผ่นดินอูส

เพราะถ้วยนั้นจะผ่านเข้ามาหาเธอด้วย
เธอจะเมาและฉีกเสื้อผ้าของตนออก
ทาว พยัญชนะตัวที่ 22

โอ ลูกสาวของศิโยน การลงโทษความผิดของเจ้าก็สำเร็จแล้ว
พระองค์จะไม่ทรงให้เจ้าเป็นเชลยตลอดไป
โอ ลูกสาวของศิโยน… แต่พระองค์จะทรงลงโทษความผิดของเธอ
พระองค์จะทรงเปิดเผยบาปของเธอ…

เพลงคร่ำครวญ 4-3 ถูกทิ้งไปเสียแล้ว

เพลงคร่ำครวญ 4:12-16

ลาเมด พยัญชนะตัวที่ 12

เหล่ากษัตริย์ในโลกไม่เชื่อ ทั้งคนที่อยู่ในโลกก็ไม่เชื่อว่า

จะมีศัตรู หรือปฏิปักษ์คนใดสามารถเข้าไปในเยรูซาเล็ม

 เมม พยัญชนะตัวที่ 13
นี่เป็นเพราะบาปของบรรดาผู้กล่าวคำและเป็นความผิดของเหล่าปุโรหิต

พวกเขาได้ทำให้เลือดของผู้มีความชอบธรรมต้องหลั่งออกมา

 นูน พยัญชนะตัวที่ 14

พวกเขาตาบอด เดินสเปะสปะ ไปตามถนน
เป็นมลทินเพราะเลือด
ไม่มีใครสามารถแตะต้องเสื้อผ้าของเขาได้เลย

 

สาเมค พยัญชนะตัวที่  15

“ออกไป เจ้าตัวสกปรก!”  ประชาชนร้องใส่พวกเขา
“ออกไป  ออกไป! อย่าแตะต้องพวกเขา”
พวกเขาจึงกลายเป็นคนที่ต้องหนีกระเซอะกระเซิงไป
ประชาชนกล่าวกันท่ามกลางประชาชาติว่า
“พวกเขาอยู่กับเราที่นี่ไม่ได้แล้ว”

เพ พยัญชนะตัวที่  16

องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทำให้พวกเขากระจัดกระจายไป
พระองค์จะไม่ทรงมองพวกเขาอีก
จะไม่มีการให้เกียรติพวกปุโรหิต
ไม่มีความพอใจในเหล่าผู้ใหญ่ทั้งหลาย

 

เพลงคร่ำครวญ 4-2 อดโซ

เพลงคร่ำครวญ  4:7-11

ซายิน พยัญชนะตัวที่ 7

เหล่าเจ้าชายทั้งหลายก็บริสุทธิ์กว่าหิมะ ขาวกว่าน้ำนม

ร่างกายของเขาเป็นประกายกว่าประการัง
ร่างของเขางดงามดั่งไพฑูรย์

เฆท พยัญชนะตัวที่ 8

มาเดี๋ยวนี้ หน้าตาของเขาก็ดำกว่าเขม่าไฟ
ตามถนน ไม่มีใครจำเขาได้

เนื้อหนังของพวกเขาแห้งเหี่ยวหุ้มกระดูก
แห้งจนกลายเป็นเหมือนไม้ทีเดียว

เทท พยัญชนะตัวที่ 9

คนที่เป็นเหยื่อของดาบก็ยังดีกว่าคนที่เป็นเหยื่อของความอดอยาก
คนเหล่านั้น ค่อย ๆ แห้งตายไป เพราะไม่ได้รับผลจากทุ่งนา

W.W. Hooper “Victims of the Madras Famine” 1876-78.
W.W. Hooper “Victims of the Madras Famine” 1876-78.

โยด พยัญชนะตัวที่ 10

มือของผู้หญิงที่เมตตา กลับกลายเป็นมือที่ต้มลูกของตัวเอง
เด็ก กลายเป็นอาหารเมื่อหายนะมาสู่ลูกสาวของประชากรของข้า

คาฟ พยัญชนะตัวที่ 11

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปล่อยพระพิโรธออกมาเต็มที่
ทรงเทความกริ้วอันร้อนแรงออกมา
และพระองค์ทรงจุดไฟในศิโยน ซึ่งมันได้ไหม้ผลาญรากฐานของเมืองจนหมดสิ้น

 

เพลงคร่ำครวญ 4-1 รวยได้ก็จนได้

เพลงคร่ำครวญ 4:1-6

อาเลฟ พยัญชนะตัวที่ 1

ดูซิว่า ทองนั้นหมองมัวลงไปขนาดไหน
ทองแท้เปลี่ยนไปมากเท่าใด
อัญมณีนั้นก็กระจัดกระจายตามหัวถนนทุกสาย

เบท พยัญชนะตัวที่  2

ลูกชายผู้ทรงคุณค่าแห่งศิโยนซึ่งมีค่าเท่ากับทองบริสุทธิ์
กลับกลายถูกมองเป็นเพียงหม้อดิน ซึ่งเป็นผลงานของมือช่างปั้น
แม้หมาป่ายังให้ลูกของตนเองได้ดูดนม

กิเมล พยัญชนะตัวที่  3

แต่ลูกสาวของประชากรของข้ากลับกลายเป็นคนโหดร้าย
ดั่งนกกระจอกเทศในถิ่นกันดาร
เด็กอ่อนนั้นกระหายนมจนลิ้นจรดเพดานปาก
เด็กๆ ร้องขออาหาร  แต่ก็ไม่มีใครให้พวกเขา

creative commons  license โดย Donarreiskoffer
creative commons license โดย Donarreiskoffer

ดาเลท พยัญชนะตัวที่  4

คนทั้งหลายที่เคยกินอาหารชั้นยอด
มาบัดนี้ กำลังพินาศอยู่ตามถนน
คนที่เติบโตขึ้นมากับการใส่เสื้อสีม่วง ก็กลับนั่งกองอยู่บนขยะ

เฮ พยัญชนะตัวที่  5

การลงโทษลูกสาวของประชากรของข้านั่นยิ่งใหญ่
ใหญ่เกินกว่าการลงโทษเมืองโสโดม ซึ่งถูกคว่ำจนพินาศในพริบตาเดียว
ไม่มีใครส่งมือมาช่วยเลยแม้แต่น้อย

เพลงคร่ำครวญ 3-5 ขอพระเจ้าทรงตัดสิน

เพลงคร่ำครวญ 3:55-66

โคฟ พยัญชนะตัวที่ 19  

“จากก้นหลุมลึก  ข้าร้องทูลต่อพระนามของพระองค์ โอองค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์ทรงได้ยินเสียงทูลขอของเข้า..
ขออย่าทรงปิดพระกรรณต่อเสียงร้องขอความช่วยเหลือของข้าเลย!
พระองค์เสด็จมาใกล้ เมื่อข้าร้องทูลต่อพระองค์
ตรัสว่า “อย่ากลัวเลย!”

 

เรช พยัญชนะตัวที่ 20 

พระองค์ทรงรับคดีของข้า โอองค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์ได้ทรงไถ่ชีวิตของข้า
ทรงเห็นความชั่วที่มีคนทำแก่ข้า โอองค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตัดสินคดีของข้า
พระองค์ทรงเห็นว่า เขาแก้แค้นข้าอย่างไร

yutitham

ซิน  พยัญชนะตัวที่ 21

พระองค์ทรงได้ยินเสียงเยาะหยันของพวกเขา  โอ องค์พระผู้เป็นเจ้า
และแผนการเพื่อทำร้ายข้า

ทั้งปากและความคิดของผู้ที่ให้ร้ายป้ายสีข้า
ก็ตกอยู่กับข้าตลอดวัน
ขอทรงดูการนั่งลงและลุกขึ้นของพวกเขา
ข้าเป็นสิ่งที่เขาคอยเยาะหยันไม่หยุด

ทาว พยัญชนะตัวที่ 22

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์จะทรงแก้คืนให้
ตามผลงานของน้ำมือของพวกเขา
พระองค์จะทำให้ใจของพวกเขาโง่มึนไป คำสาปของพระองค์จะอยู่เหนือพวกเขา
ภายใต้ฟ้าสวรรค์ของพระองค์ โอองค์พระผู้เป็นเจ้า”

เพลงคร่ำครวญ 3-4 คนที่ถูกล่า

เพลงคร่ำครวญ 3:40-54

นูน พยัญชนะตัวที่ 14

ขอให้เราทดสอบ และตรวจดูหนทางของเรา
และกลับมาหาพระเจ้า
จงยกใจของเรา มือของเราสู่พระเจ้าบนสรวงสวรรค์
เราได้ล่วงละเมิดและกบฎต่อพระเจ้า และพระองค์มิได้อภัย

สาเมค พยัญชนะตัวที่ 15

พระองค์ทรงล้อมพระองค์เองด้วยพระพิโรธ และทรงตามเรา

ทรงสังหารโดยไม่ได้กรุณา
พระองค์ทรงล้อมพระองคืเองด้วยเมฆ เพื่อว่าจะไม่มีคำอธิษฐานทะลุผ่านไปถึงพระองค์
ทรงทำให้เราเป็นคนไร้ค่า เป็นขยะท่ามกลางประชาชนทั้งหลาย

เพ พยัญชนะตัวที่ 16
ศัตรูของเราทุกคนได้เปิดปากต่อต้านเรา
ความหวาดหวั่นและหลุมพรางนั้นก็อยู่เหนือเรา ทั้งความเสียหายอันรุนแรงและหายนะ
ดวงตาของข้าหลั่งน้ำตาพรั่งพรูออกมาเพราะความหายนะของลูกสาวของประชาชนของข้า

lanok

อายิน พยัญชนะตัวที่ 17
น้ำตาของข้าจะไหลไม่หยุด  ไม่ทุเลา

จนกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจากสวรรค์จะทรงมองลงมาและเห็น
ดวงตาของข้าทำให้โศกเศร้าเนื่องจากเคราะห์กรรมของลูกสาวแห่งเมืองของข้า

ซาเด พยัญชนะตัวที่ 18
ข้าถูกศัตรูตามล่าเหมือนนก โดยไม่มีเหตุ
พวกเขาโยนข้าลงไปในบ่อลึก และขว้างหินใส่ข้า
น้ำท่วมหัวข้า และข้าร้องว่า “ข้าหมดสิ้นแล้ว ไม่รู้จะทำอย่างไร”

เพลงคร่ำครวญ 3-2 ความรักมั่นคงไม่เคยหยุด

เพลงคร่ำครวญ 3:16-24

วาว พยัญชนะตัวที่ 6

พระองค์ทรงทำให้ฟันของข้า ต้องไปบดเคี้ยวก้อนกรวด
ทำให้ข้าต้องหมอบลงในกองขี้เถ้า
วิญญาณข้าไร้สันติสุข  ข้าลืมไปแล้วว่า สันติสุขเป็นอย่างไร
ดังนั้นข้าจึงกล่าวว่า “ความอดทนของข้าไม่เหลือแล้ว
ไม่เหลือความหวังในพระเจ้าด้วย

ซายิน พยัญชนะตัวที่ 7
การที่ข้าคิดถึงความทุกข์ยากและการเร่ร่อนของข้า
เหมือนกินบอระเพ็ด และน้ำดี
วิญญาณของข้ายังจำเรื่องเหล่านี้ได้
และมันทำให้ใจข้าหดหู่
แต่แล้ว ข้าจึงหวนคิดเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้
ทำให้ข้ามีความหวังใจขึ้นมา

เฆท พยัญชนะตัวที่ 8

นั่นคือ ความรักมั่นคงของพระเจ้าไม่เคยหยุดหายไป
พระเมตตาของพระองค์ไม่มีที่สิ้นสุด

 

tawanrise

เพราะมาใหม่ทุกเวลาเช้า
ความซื่อตรงของพระเจ้ายิ่งใหญ่นัก
จิตวิญญาณข้ากล่าวว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นส่วนของข้า
ดังนั้น ข้าจึงมีความหวังใจในพระองค์”

เพลงคร่ำครวญ 3-1 ทุกข์แสนสาหัส

เพลงคร่ำครวญ 3:1-15

อาเลฟ พยัญชนะตัวที่ 1

ข้าเป็นคนที่ได้เห็นความทุกข์ยากภายใต้แส้แห่งพระพิโรธของพระองค์
พระองค์ทรงขับและนำข้าเข้าไปสู่ความมืด ไม่มีความสว่าง
แท้จริงแล้ว พระองค์ทรงหันพระหัตถ์ของพระองค์สู้ข้าทั้งวันทั้งคืน

เบท พยัญชนะตัวที่ 2

พระองค์ทรงทำให้เนื้อและหนังของข้าเหี่ยวแห้งไป
พระองค์ทรงหักกระดูกของข้า
พระองค์ทรงล้อมข้าและรุมข้าด้วยความขมขื่นและความทุกข์ทรมาน
พระองค์ทรงทำให้ข้าต้องอยู่ในความมืด
เหมือนคนที่ตายนานแล้ว

 กิเมล พยัญชนะตัวที่ 3

พระองค์ทรงตั้งกำแพงกั้นไว้เพื่อไม่ให้ข้าหนีไปได้
ทรงทำให้โซ่ตรวนของข้าหนัก
แม้ว่าข้าจะร้องทูลขอความช่วยเหลือ
แต่พระองค์ก็ปิดคำอธิษฐานของข้า
ทรงใช้หินปิดกั้นทางของข้า
ทรงทำให้ทางของข้าคดเคี้ยวไป

grizzlymee

ดาเลท พยัญชนะตัวที่ 4
พระองค์ทรงเป็นเหมือนหมีคอยซุ่มรอข้าอยู่
เป็นเหมือนสิงโตแอบซ่อนอยู่
พระองค์ทรงหันทางของข้าและฉีกข้าเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ทรงทำให้ข้าไม่เหลืออะไรเลย
ทรงโก่งคันธนู และเอาข้าเป็นเป้า

เฮ พยัญชนะตัวที่ 5
พระองค์ทรงยิงธนูเข้าไปถึงตับไตของข้า
ข้ากลายเป็นที่เยาะเย้ยของผู้คน
เป็นเพลงเหยียดหยันของพวกเขาทั้งวี่ทั้งวัน
พระองค์ทรงทำให้ข้าขมขื่นเต็มที่
ทำให้ข้าเต็มกลืนด้วยบอระเพ็ด

เพลงคร่ำครวญ 2-4 หิวจนสลบ

เพลงคร่ำครวญ 2:17-22

อายิน พยัญชนะตัวที่  17
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำสิ่งที่ทรงประสงค์
พระองค์ทรงให้พระดำรัสของพระองค์สำเร็จ
พระดำรัสที่ทรงบัญชานานมาแล้ว
พระองค์ทรงทำลายโดยไม่สงสารอีก
ทรงทำให้เหล่าศัตรูหัวเราะเยาะเจ้า
และทรงให้กำลังแก่เหล่าศัตรู

ซาเด พยัญชนะตัวที่  18

ใจของเขาร้องทูลต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า
โอ กำแพงแห่งลูกสาวศิโยน
จงให้น้ำตาหลั่งออกมาท่วมท้น
ทั้งวันและคืน
อย่ายอมหยุดพัก อย่าให้ดวงตาได้พักเลย
โคฟ พยัญชนะตัวที่  19

จงลุกขึ้นและร้องในยามกลางคืน ในเวลาต้นยาม
จงเทใจของเจ้าออกเหมือนอย่างน้ำ
ต่อพระพักตร์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า
จงยกมือของเจ้าขึ้นต่อพระองค์
เพื่อขอชีวิตเด็กเล็ก ๆ ของเจ้า
พวกเขาสลบไปเพราะความหิวโหย
ตามหัวมุมถนนทุกแห่ง

Crotiahunger_1918

เรช พยัญชนะตัวที่  20
ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทอดพระเนตร
พระองค์ทรงทำเช่นนี้กับใคร?
ควรหรือที่สตรีจะกินลูกของตนเอง
จะกินลูกที่เธอทะนุถนอมในอก?
ควรหรือที่เหล่าปุโรหิตและผู้กล่าวคำจะถูกฆาตกรรม
ในพระวิหารของพระเจ้า

ซิน พยัญชนะตัวที่  21

เหล่าคนหนุ่มและคนชรา นอนท่ามกลางฝุ่นผงบนถนน

คนสาวและคนหนุ่มก็ล้มลงด้วยดาบ
พระองค์ทรงประหารเขาในวันแห่งพระพิโรธ
ทรงฆ่าเขาทั้งหมดโดยไร้พระกรุณา

 ทาว พยัญชนะตัวที่  22
พระองค์ทรงเรียกคนที่ข้าหวาดหวั่นมาจากรอบด้าน
ราวกับเป็นวันเทศกาล
และในวันที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพิโรธนั้น
ไม่มีใครหนีได้  ไม่มีใครรอดชีวิต

เหล่าคนที่ข้าได้อุ้มและเลี้ยงดูขึ้นมานั้น ศัตรูก็ทำลายสิ้น

เพลงคร่ำครวญ 2-3 พินาศใหญ่

คาฟ พยัญชนะตัวที่ 11
ดวงตาของข้านั้น ร้องไห้ไม่หยุด ท้องก็ปั่นป่วน
น้ำดีจากตับก็เทลงสู่ดิน เพราะความพินาศของลูกสาวประชาชนของข้าพเจ้า
เพราะทั้งเด็กเล็กและเด็กอ่อนก็เป็นลมอยู่ตามถนนในเมือง

ลาเมด พยัญชนะตัวที่ 12
เด็ก ๆ ร้องไห้หาแม่ ถามว่า “แม่จ๋า อาหารและน้ำอยู่ไหน?”
ในขณะที่พวกเขาอ่อนแรงเหมือนคนบาดเจ็บตามถนนในเมือง
ในขณะที่ชีวิตของเขาสิ้นไปคาอกของแม่

เมม พยัญชนะตัวที่ 13
เราจะพูดอย่างไรกับเจ้า เราจะเปรียบเทียบเจ้ากับอะไร
โอ ลูกสาวของศิโยน?
เราจะเปรียบเจ้ากับอะไร เพื่อเราจะปลอบใจเจ้าได้
โอ ลูกสาวพรหมจารีของศิโยน?
ความพินาศของเจ้านั้นกว้างใหญ่ดั่งท้องทะเล
ใครจะรักษาเจ้าได้?
vastsea
นูน พยัญชนะตัวที่ 14
เหล่าผู้กล่าวคำของเจ้า เห็นแต่นิมิตปลอมและหลอกหลวง
พวกเขาไม่ได้เปิดโปงบาปของเจ้าเพื่อจะได้ช่วยให้เจ้าคืนสู่สภาพดี
แต่กลับเห็นนิมิตดีให้เจ้า.. เป็นนิมิตปลอม ทำให้เจ้าเข้าใจผิด

สาเมค พยัญชนะตัวที่ 15
ทุกคนที่ผ่านไปตามทาง ก็ตบมือเยาะหยันเจ้า
พวกเขาส่งเสียงไม่พอใจ ส่ายหัวไปมา ให้กับลูกสาวของเยรูซาเล็ม
“นี่เป็นเมืองที่เขากล่าวกันว่า งามยิ่งนัก อย่างนั้นหรือ?
ไหนว่าเป็นความยินดีของคนทั้งโลก?”

เพ พยัญชนะตัวที่ 16
ศัตรูทั้งหลายของเจ้าก็ด่าว่าเจ้า ทั้งไม่พอใจ และขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ร้องว่า “ เราได้กลืนเธอเข้าไปแล้ว อา.. เรารอวันนี้มานานแล้ว
ตอนนี้เรามีมัน และเราเห็นมันแล้ว”

เพลงคร่ำครวญ 2-2 ทรงทิ้งเราไป

เพลงคร่ำครวญ 2:6-10

วาว  พยัญชนะตัวที่ 6

พระองค์ทรงทิ้งให้เพิงของพระองค์ร้างเปล่าเหมือนอย่างสวนร้าง
ทรงทำลายสถานนัดพบของพระองค์
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ศิโยนลืมเทศกาลและวันสะบาโต
ทรงปัดทั้งกษัตริย์และปุโรหิตทิ้งไปด้วยพระพิโรธ

ซายิน พยัญชนะตัวที่ 7

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิเสธแท่นบูชาของพระองค์
ทรงทิ้งสถานนมัสการของพระองค์ไป
พระองค์ทรงยื่นกำแพงราชวังให้กับศัตรู
แล้วเหล่าศัตรูก็โห่ร้องในพระวิหารของพระเจ้าราวกับเป็นวันเทศกาล

jerusalem_falls

เฆท พยัญชนะตัวที่ 8

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งพระทัยแน่วแน่
ที่จะทำลายกำแพงล้อมเมืองลูกสาวศิโยน
พระองค์ทรงวัดด้วยสายวัด
และพระองค์ไม่ได้ละเว้นการทำลาย
ทรงทำให้เนินดินและกำแพงต้องคร่ำครวญ ให้มันร่วงโรยแห้งไปด้วยกัน

เทท พยัญชนะตัวที่ 9

ประตูของศิโยนทรุดลงไปในดิน
พระองค์ได้ทรงทำลายและหักประตูเสีย
เหล่ากษัตริย์และเจ้านายทั้งหลายก็ไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติ
ไม่มีแล้ว ไม่มีธรรมบัญญัติ
และผู้กล่าวคำทั้งหลายก็ไม่ได้รับนิมิตภาพจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

โยด พยัญชนะตัวที่ 10
เหล่าผู้ใหญ่ของลูกสาวแห่งศิโยนก็นั่งเงียบ ๆ บนพื้นดิน
พวกเขาโยนฝุ่นลงบนศีรษะ และสวมเสื้อกระสอบ
หญิงสาวแห่งเยรูซาเล็มก็ก้มศีรษะติดดิน

เพลงคร่ำครวญ 2-1 หายนะของลูกสาวศิโยน

(ลูกสาวแห่งศิโยนหมายถึงนครเยรูซาเล็ม)

อาเลฟ พยัญชนะตัวที่ 1

ดูซิ ด้วยพระพิโรธ    องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ลูกสาวแห่งศิโยนต้องอับอาย
พระองค์ทรงให้ความตระการของอิสราเอลนั้น
หล่นลงจากฟ้าถึงดิน
ในวันแห่งพระพิโรธ
พระองค์ไม่ทรงระลึกถึงแท่นรองพระบาทของพระองค์

เบธ พยัญชนะตัวที่ 2

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงจัดการกับเหล่าผู้อาศัยของยาโคบ
โดยไร้พระกรุณา
ในพระพิโรธ พระองค์ทรงทำลายป้อมเข้มแข็งของลูกสาวแห่งศิโยน
พระองค์ทรงนำให้พวกเขาลงถึงดิน ทำให้ทั้งอาณาจักรและผู้ปกครองไร้เกียรติไป

To match feature PALESTINIANS-ISRAEL/JERUSALEM-DIGS

กิเมล พยัญชนะตัวที่ 3

พระองค์ทรงตัดความมั่นคงของอิสราเอลด้วยพระพิโรธจัด
พระองค์ทรงเอาพระหัตถ์ขวาของพระองค์ออกจากพวกเขา
ต่อหน้าต่อตาศัตรู
พระองค์ทรงเผายาโคบดั่งเปลวเพลิงรอบด้าน

ดาเลท พยัญชนะตัวที่ 4

พระองค์ทรงโก่งคันธนูราวกับว่าพระองค์ทรงเป็นศัตรู
ทรงยกพระหัตถ์ขวาอย่างเป็นคู่ต่อสู้

พระองค์ทรงสังหารทุกคนที่พวกเขาชอบมอง
ในกระโจมของลูกสาวศิโยน พระองค์ทรงเทความกริ้วลงมาดั่งไฟ

เฮ พยัญชนะตัวที่ 5

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกลายเป็นเหมือนศัตรู  พระองค์ทรงทำลายอิสราเอลเสีย

พระองค์ทรงทำลายราชวัง และทำให้ป้อมปราการกลายเป็นซากปรักหักพัง
ทรงทวีความเศร้าโศกและการคร่ำครวญของลูกสาวแห่งยูดาห์

เพลงคร่ำครวญ 1-3

คาฟ พยัญชนะตัวที่ 11

คนของเยรูซาเล็มทั้งหมดคร่ำครวญขณะที่เที่ยวหาอาหาร
พวกเขาเอาทรัพย์ไปแลกอาหารเพื่อให้เรี่ยวแรงคืนมา
“โปรดทอดพระเนตรดูเถิด องคืพระผู้เป็นเจ้า
ข้าพระองค์ถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม”

ลาเมด พยัญชนะตัวที่ 12 

”ท่านที่เดินผ่านไป ท่านไม่เห็นอะไรเลยหรือ
มองดูซิ
มีความทุกข์ใจอันใดที่เหมือนความทุกข์ของข้าบ้าง
เป็นความทุกข์ที่มาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า
ในวันที่พระองค์ทรงพิโรธอย่างยิ่ง

เมม พยัญชนะตัวที่ 13
พระองค์ทรงส่งไฟผลาญมาจากเบื้องบน
ตรงเข้าไปยังกระดูกของข้าkradookmai

พระองค์ทรงกางตาข่ายไว้สำหรับเท้าของข้า
ทรงทำให้ข้าหันกลับ
ทรงทำให้ข้าตะลึงลาน ใจของข้าหมดเรี่ยวแรงทั้งวัน

นูน พยัญชนะตัวที่ 14
การกระทำผิดของข้านั้น ถูกมัดเข้าไปเป็นแอก
พระองค์ทรงมัดมันเข้าด้วยกันโดยพระหัตถ์ของพระองค์
จากนั้นมันถูกวางลงบนคอของข้า
พระองค์ทรงทำให้ข้าหมดเรี่ยวหมดแรง
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงมอบข้าไว้ให้กับคนที่ข้าสู้ไม่ได้
สาเมค พยัญชนะตัวที่ 15

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงปฏิเสธนักรบทุกคนท่ามกลางข้า
พระองค์ทรงเรียกชุมชนเข้ามาสู้ และบดขยี้คนหนุ่มของข้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงย่ำลูกสาวแห่งยูดาห์ ดั่งย่ำองุ่นในบ่อ

 

อายิน  พยัญชนะตัวที่ 16

เพราะเหตุนี้ ข้าจึงร่ำไห้ ตาของข้าเต็มด้วยน้ำตา
เพราะผู้ปลอบโยนอยู่ไกลจากข้า
คนที่จะรื้อฟื้นวิญญาณของข้า
ลูกของข้านั้นสิ้นหวัง เพราะศัตรูมีชัยชนะ

เพลงคร่ำครวญ 1-2

วาว พยัญชนะตัวที่ 6

จากลูกสาวของศิโยน (เยรูซาเล็ม) ความตระการสง่าของเธอนั้นจากไปแล้ว

เหล่าเจ้าชายกลายเป็นเหมือนฝูงกวางที่หาทุ่งหญ้าไม่พบ

พวกเขาหนีผู้ตามล่าอย่างไร้เรี่ยวแรง

ภาพจาก en.wikipedia.org
ภาพจาก en.wikipedia.org

ซายิน พยัญชนะตัวที่ 7

เยรูซาเล็มจดจำวันที่เธอทุกข์ยาก และวันที่ต้องระหกระเหิน

สิ่งที่มีค่าทั้งหลายซึ่งเป็นของเธอในอดีตนั้น

เมื่อคนของเธอตกอยู่ในมือของคู่อริ

ไม่มีใครมาช่วยเธอ

ศัตรูก็เยาะหยันกับการล้มลงของเธอ

เฆท พยัญชนะตัวที่ 8

เยรูซาเล็มได้ทำบาปใหญ่ยิ่งนัก ทำให้เธอโสโครก

คนที่เคยให้เกียรติเธอก็ดูหมิ่นเธอ เพราะพวกเขาได้เห็นความเปล่าเปลือยของเธอ

ตัวเธอเองก็ได้แต่คร่ำครวญ และหันหน้าไปเสีย

เทท พยัญชนะตัวที่ 9
สิ่งที่เป็นมลทินของเธอก็ติดตามกระโปรง เธอไม่คิดถึงอนาคต

ดังนั้นความพินาศครั้งนี้จึงสยดสยองยิ่งนักไม่มีใครปลอบใจเธอ

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรความทุกข์ของข้าพระองค์

ดูซิ  ศัตรูชนะข้าพระองค์!”

โยด พยัญชนะตัวที่ 10

ศัตรูได้ยื่นมือออกมา และได้เอาทรัพย์สินมีค่าไป

เธอได้เห็นประชาชาติทั้งหลาย เข้าไปในสถานนมัสการ

เหล่าผู้ที่ต้องห้ามได้เข้าไปในที่ประชุมของพระองค์

เพลงคร่ำครวญ 1-1

เพลงคร่ำครวญ 1:1-5

(เพื่อน ๆ ครับ  บทเพลงนี้ เยเรมีย์กำลังคิดถึงกรุงเยรูซาเล็ม)

อาเลฟ…. พยัญชนะตัวแรกของฮิบรู

โอ้…นครที่เคยเต็มด้วยผู้คน บัดนี้ร้าง อ้างว้าง…
เธอเคยยิ่งใหญ่  บัดนี้ เธอเหมือนหญิงที่ถูกทิ้งไป…

เธอเคยเป็นเหมือนเจ้าหญิง… บัดนี้กลายเป็นเชลยทาส


เบท.. พยัญชนะตัวที่สอง

ยามค่ำ.. เธอร่ำไห้อย่างขื่นขม  น้ำตาไหลอาบแก้ม

จะหาคนที่มาปลอบใจ  ก็หาไม่พบ

เพื่อน ๆ  ทรยศต่อเธอ ไม่เว้นสักคน พวกเขากลายเป็นศัตรูไปเสียแล้ว


กิเมล…พยัญชนะตัวที่สาม

ยูดาห์กลายไปเป็นเชลยต่างแดน  ทุกข์ยาก  ถูกใช้แรงงานหนักหน่วง

ต้องอาศัยอยู่ท่ามกลางชาติทั้งหลาย  เธอไม่พบที่พักพิงอันสงบ

ผู้ที่ไล่ล่าก็ตามทัน ยามที่เธอเดือดร้อน
ดาเลท…พยัญชนะตัวที่สี่

ทางไปสู่ศิโยนก็เศร้าโศก  ไม่มีใครมาเทศกาลงานเลี้ยงอีก

ประตูเมืองทุกบานถูกทิ้ง  เหล่าปุโรหิตก็ร้องคราง

ลูกสาวพรหมจารีต้องทนทุกข์     เธอเองต้องขื่นขมอย่างยิ่ง

 

เฮ.. พยัญชนะตัวที่ ห้า

คู่ต่อสู้ของเธอกลายเป็นหัวหน้าไปแล้ว  ศัตรูของเธอก็รุ่งเรืองขึ้น

ที่้เป็นเช่นนี้เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้เธอต้องทนทุกข์ เพราะเธอได้ล่วงละเมิดอย่างท่วมท้น

ลูก ๆของเธอก็ออกไป กลายเป็นเชลยต่อหน้าคู่ต่อสู้

 

บทเพลงคร่ำครวญของเยเรมีย์

หนังสือเล่มต่อไปคือ บทเพลงคร่ำครวญของเยเรมีย์……..

เยเรมีย์เสียใจมากกับการที่ยูดาห์ต้องตกไปเป็นเชลยของคนเคลเดีย

เป็นเวลาสี่สิบปี ที่เยเรมีย์คอยเตือนผู้คน ให้กลับใจใหม่ ให้เลิกทำบาป (ประมาณปี 645-605  ปีก่อนคริสตศักราช)

เขาทำนายถึงเหตุการณ์ร้ายที่จะเกิดขึ้น ให้ทั้งประชาชน และกษัตริย์ได้รับรู้

แต่พวกเขาส่วนใหญ่กลับไม่สนใจและยังเคียดแค้นที่เยเรมีย์พูดแต่สิ่งร้าย ๆ

พวกเขาต้องการฟังเรื่องของพร   เรื่องความรุ่งเรือง ไม่ใช่เรื่องของหายนะที่จะมาถึง

ภาพวาดโดย มาร์ค ชากัล
ภาพวาดโดย มาร์ค ชากัล

 

แล้วเมื่อถึงวันที่กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ได้ยกทัพมาล้อม โจมตี และยึด เผานครเยรูซาเล็ม
ตามที่เยเรมีย์เคยบอกไว้  แทนที่เขาจะสะใจ  เขากลับยิ่งเสียใจ ทรมานใจกับความทุกข์ยากของผู้คน

คำคร่ำครวญนี้ เขียนออกมาเป็นบทประพันธ์แบบฮิบรู
บ่งบอกถึงความทุกข์ใจของเยเรมีย์เอง