หนังสือม้วน

เอเสเคียล 2:1-10

และพระองค์ตรัสกับข้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย  จงลุกขึ้น และเราจะพูดกับเจ้า”
ขณะที่พระองค์ตรัสนั้น  พระวิญญาณเสด็จเข้ามาในตัวข้า และทรงทำให้ข้ายืนขึ้น
ข้าได้ยินพระองค์ตรัสกับข้าว่า “บุตรมนุษย์เอ๋ย เราส่งเจ้าไปหาคนอิสราเอล
ไปยังชนชาติที่ดื้อดึง  พวกเขากบฎต่อเรา
พวกเขาและบรรพบุรุษได้ล่วงละเมิดเราจนกระทั่งทุกวันนี้
บรรพบุรุษของเขาทั้งไม่เกรงใจเราและดื้อด้าน

เราส่งเจ้าไปหาเขา และเจ้าจะพูดกับเขาว่า
‘องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘
และไม่ว่าพวกเขาจะฟังหรือทำเป็นหูทวนลมก็ตาม
พวกเขาจะรู้ว่า มีผู้กล่าวคำของพระเจ้าอยู่ท่ามกลางเขา

และเจ้า บุตรของมนุษย์  ไม่ต้องกลัวเขาหรือคำของพวกเขา
แม้ว่าทั้งหนามใหญ่หนามเล็กจะอยู่กับเจ้า หรือเจ้าจะนั่งบนแมงป่อง
ก็ไม่ต้องกลัวคำของพวกเขา  ไม่ต้องหวาดหวั่นต่อพวกเขาเลย
เพราะพวกเขาเป็นคนดื้อด้าน
และเจ้าจะต้องกล่าวคำของเราแก่เขา ไม่ว่าเขาจะฟังหรือปฏิเสธก็ตาม
เพราะพวกเขาเป็นคนดื้อด้าน
“แต่เจ้า.. บุตรมนุษย์  เจ้าจงฟังสิ่งที่เราพูดกับเจ้า
เจ้าอย่าเป็นคนดื้อด้านเหมือนกับพวกเขา จงเปิดปากและกินสิ่งที่เราจะให้เจ้า”

เมื่อข้ามองไป ดูเถิด มีมือหนึ่งยื่นมาหาข้า
มือนั้นถือหนังสือม้วน
และหนังสือนั้นถูกคลี่ออกต่อหน้าข้า
มีคำเขียนไว้ทั้งข้างหน้าและข้างหลัง
เป็นคำคร่ำครวญ คำแสดงความโศกเศร้าและทุกข์ระทมใจ