2 พงศาวดาร 25:20-28
ราชาเยโฮอาชทรงเตือนราชาอามาซิยาห์ว่า ไม่ควรคิดจะมาสู้รบกัน เพราะจะแพ้แน่นอน แต่อามาสซิยาห์ไม่ฟัง ไม่พอใจ ตั้งใจแล้วนี่นาว่า จะต้องรบกัน ก็ออกมารบให้รู้แพ้รู้ชนะกันไปเลย ลึก ๆ ราชาอามาซิยาห์มั่นใจว่า พระองค์จะทรงชนะ
แต่ การที่ราชาอามาซิยาห์ดึงดันเช่นนี้ เป็นเพราะพระเจ้าจะทรงมอบอามาซิยาห์เองไว้ให้กับศัตรู เนื่องจากได้หันไปหาพระแห่งเอโดม แทนที่จะเชื่อและวางใจพระเจ้า
กษัตริย์จากเหนือและใต้ ได้เผชิญหน้ากันที่ เบธเชเมธ แต่ฝ่ายอามาซิยาห์กลับพ่ายแพ้ หนีหัวซุกหัวซุน
“เตือนแล้ว ข้าเตือนเจ้าแล้วว่า อย่ามาหือกับข้า” ราชาเยโฮอาช ตรัสกับอามาซิยาห์
“คุมตัวกลับไปเยรูซาเล็มเดี๋ยวนี้ เราจะให้มันพาเราไปเก็บข้าวของ เงินทองที่มันสะสมไว้”….. ราชาเยโฮอาชสั่งแม่ทัพ
เมื่อมาถึงนครเยรูซาเล็ม
ทหารอิสราเอลทางเหนือได้รับคำสั่งที่แปลกมาก
“พวกเจ้าไปพังกำแพงเมืองลงมา แล้วเราราชาอามาซิยาห์มาดูด้วย ริบทองคำ เงิน ในพระวิหาร ในวังมาให้หมด อย่าให้เหลือ”
“แล้วอย่าลืมจับตัวประกันคนสำคัญไปด้วย พวกนี้จะได้ไม่มาโอหังกับข้าอีก”
ภาพจาก thebiblerevival.com
ดูเหมือนว่า เขาจะทิ้งราชาอามาซิยาห์ไว้ในนครเยรูซาเล็ม กับวังและพระวิหารที่ไร้เครื่องใช้สอย ในที่สุด อามาซิยาห์หนีไปเมืองลาคีช แต่เขาก็ตามพระองค์ไปและประหารพระองค์ที่นั่น
ยังดีที่เอาพระศพกลับมาเก็บไว้ในถ้ำเดียวกับบรรพบุรุษของพระองค์