2 พงศาวดาร 24:20-22
“โอ… ขอพระเจ้าทรงมองดู และโปรดแก้แค้นให้ข้าด้วย”
เศคารียาห์ ซึ่งเป็นบุตรของปุโรหิตเยโฮยาดา ร้องทูลขอต่อพระเจ้าก่อนที่เขาจะสิ้นใจ
เกิดอะไรขึ้นหรือ?
ทำไมเขาต้องขอให้พระเจ้าทรงแก้แค้นให้ด้วย?
เศคาริยาห์ร้องขอพระเจ้าทรงทำเช่นนั้นด้วยความเจ็บปวดรวดร้าวในใจ ยิ่งกว่าเจ็บตัว เขา..ถูกหินขว้างจนตาย
เขาได้รับพระวิญญาณของพระเจ้าในเวลาที่คนยูดาห์กำลังหันไปจากพระองค์
ทรงนำเขาไปเตือนประชาชนว่า
“ทำไมพวกท่านจึงทำผิดต่อพระบัญญัติของพระเจ้ากัน
นี่เป็นเหตุที่ทำให้พวกท่านไม่เจริญ ไม่รุ่งเรือง ไม่เติบโต”
เพียงพูดแค่นี้ พวกผู้คนที่ได้ยินเขาพูดก็รู้สึกเจ็บใจมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ราชาโยอาช
“เจ้านี่ ลูกไอ้เยโฮยาดา มันกำแหง อวดดี มาสั่งสอนพวกเรา” ราชาโยอาชทรงกล่าวเสียงกร้าว
แต่เศคาริยาห์ไม่ได้กลัวราชาโยอาชเลย
“เป็นเพราะท่านทอดทิ้งพระเจ้า พระเจ้าจึงทรงทอดทิ้งท่าน”
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับราชาโยอาช ผู้ที่เคยเป็นคนอยู่ในความดูแลของเยโฮยาดา มีอะไรที่ทำให้พระองค์เปลี่ยนไปเช่นนี้… คำทูลสอพลอของพวกที่เกลียดชังพระเจ้า สามารถทำให้พระราชาเปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือ
“ขว้างมันให้ตายเดี๋ยวนี้ ให้ตายเหมือนพ่อของมัน!!” พระราชาทรงสั่งเสียงดังมาก
ดังนั้นพวกเขาจึงรวมหัวกัน ไปเอาหินมาข้วางเขาที่ลานพระวิหารจนสิ้นใจ
ราชาโยอาชมิได้ทรงคิดถึงความเมตตา กรุณาที่เยโฮยาดาได้ช่วยให้พระองค์ทรงมีชีวิตอยู่
และยังได้สั่งสังหารบุตรชายของเขาด้วย
เป็นสิ่งที่น่ากลัวจริง ๆ แต่ราชาโยอาชกลับไม่ทรงกลัวสักนิด