ดาเนียล 1:3-5
การถูกกวาดมาเป็นเชลยครั้งนี้
เป็นไปตามที่อิสยาห์ได้กราบทูลราชาเฮเซคียาห์ก่อนหน้านี้เกือบร้อยปีล่วงหน้า
ครั้งนั้น ราชาเฮเซคียาห์ได้อวดสิ่งต่าง ๆ ในพระวิหารแก่ทูตบาบิโลนที่มาเข้าเฝ้า
เพราะอยากให้คนพวกนั้นมาเป็นมิตร แทนที่จะวางใจในพระเจ้า
หารู้ไม่ว่า พวกเขาได้โอกาสที่จะเห็นทุกอย่างที่พระราชาไม่น่าจะเปิดเผย
อัชเปนัส เป็นหัวหน้ากรมวัง ที่รับคำบัญชาของราชาเนบูคัดเนสซาร์โดยตรง
เขาจะต้องคัดเลือกชายหนุ่มเชลย ที่มาจากอิสราเอล เพื่อให้ทำงานรับใช้ในราชวัง
ชายหนุ่มเหล่านี้ อาจเป็นเชื้อพระวงศ์ หรือเป็นลูกหลานของข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ในอิสราเอล
เพราะจะเป็นคนที่ได้รับการศึกษามาอย่างดี ไม่เหมือนลูกหลานคนธรรมดา
ยิ่งกว่านั้น ชายหนุ่มพวกนี้จะต้องหน้าตาดี ไม่พิการ มีสติปัญญาเลิศ
พร้อมที่จะเรียนรู้ภาษาใหม่ สิ่งใหม่ ๆ
พวกเขาจะต้องมีไหวพริบดี ….ราชาเนบูคัดเนสซาร์ต้องการคนดีที่สุดเพื่อมารับใช้พระองค์!
อัชเปนัสจะต้องสอนทั้งภาษา วรรณกรรมของชาวเคลเดีย (คือชาวบาบิโลนนั่นเอง)
พวกเขาจะได้รับประทานอาหารของพระราชา
จะได้ดื่มเหล้าองุ่นที่มาจากโต๊ะเสวยด้วย
พวกเขาจะต้องเรียนอย่างหนักเป็นเวลาสามปีจึงจะจบ และเข้ารับราชการเลย
โห… ไม่ต้องหางานทำ ได้ทุนเรียน และได้งานทำด้วย!