ดาเนียล 6:23-24
พอพระราชาดาริอัสทรงได้ยินเสียงของดาเนียล
พระองค์ทรงดีพระทัยมากที่สุด
ทรงบัญชาให้นำดาเนียลขึ้นมาจากถ้ำนั้น
พวกเขาจึงช่วยกันนำท่านขึ้นมาจากถ้ำ
ไม่มีร่องรอยการขูดข่วนของสิงห์สักนิด! มหัศจรรย์จริง ๆ !
“โอ… เจ้าไม่เป็นอะไรจริง ๆ
ไม่ได้สู้กับสิงห์เลยนะเนี่ย พระเจ้าของเจ้าทรงยอดเหลือเกิน ”
ใช่สิครับ
และทั้งนี้ เป็นเพราะดาเนียลวางใจในพระเจ้าของเขาสุดหัวใจ
และพระราชาตรัสสั่งอีกว่า
“สำหรับคนที่สมคบคิดทำลายดาเนียล เจ้าพวกวารร้าย….
จงจับมันให้หมด … ส่งไปลงในถ้ำ…
ไม่ซิ ไม่เฉพาะเจ้าตัวเท่านั้น แต่ลูกเมียก็ส่งลงไปด้วย !!”
“พระราชาเจ้าข้า พวกเราขออภัย อย่าลงโทษพวกเราเลย”
“พระราชาที่เมตตา พวกเราสำนึกผิดแล้วพะยะค่ะ”
“ไม่นะ อย่า อย่ามาจับข้า”
เสียงร้องโวยวายด้วยความหวาดหวั่นดังไปทั่วเมือง
น่ากลัวจริง และเหล่ามหาดเล็กและทหารแทบจะไม่เชื่อสายตา
เพราะก่อนที่ร่างของพวกเขาจะถึงพื้นถ้ำ
เจ้าสิงห์หิวโซ ก็เขมือบพวกเขาอย่างรวดเร็ว
“ควับบบบ!!! คราาาก !!!”
สิงห์ทั้งหลายฉีกร่างมนุษย์ออกมาอย่างหิวโหย
พวกมัน ฉีกกระดูกของพวกเขาออกมาเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
ภายในเวลาไม่กี่นาที !