2 พงศาวดาร 25:10-13
แม้ว่า ราชาอามาซิยาห์จะไม่ได้ยึดเงินคืน เมื่อบอกเลิกบริการรับจ้างรบของทหารอิสราเอล แต่พวกเขาก็โกรธกันหัวฟัดหัวเหวี่ยง ตลอดทางพวกเขาก่นด่าราชาอามาซิยาห์
“ไม่น่ามาจ้างพวกเรา แล้วก็บอกเลิก”
“นั่นซิ ไม่ให้เกียรติกันเลย”
“ใคร ๆ จะว่า พวกเราไม่เชี่ยวการรบ จึงถูกบอกเลิก”
“แต่เราก็ได้เิงินมามากโขอยู่นะท่าน”
“ไม่มากพอ เดี๋ยวจะได้เห็นว่า พวกเรานั้นราคาแพงกว่านั้นมากนัก!”
ในเวลาเดียวกัน อามาสิยาห์ พาทหารของพระองค์ไปยังหุบเขาเกลือ ทางใต้ของแผ่นดินยูดาห์
ที่นั่นพระองค์ทรงโจมตีคนชาวเสอีร์ 10,000 คน! และยังจับเป็นได้อีก 10,000 คน
ทหารยูดาห์ทำได้!
“ไชโย!! พระราชาของเราไม่น่าไปเสียเงินจ้างทหารอิสราเอลเลย ถ้าพระองค์ทรงเก็บไว้ให้เป็นรางวัลของพวกเราน่าจะดีกว่า”
“จริงด้วย”
พวกเขาจับคนเสอีร์บังคับให้เดินขึ้นไปบนยอดเขา เป็นหน้าผา แล้วก็ผลักพวกเขาลงมาข้างล่างจนสิ้นชีวิตหมดทุกคน
ขณะที่พวกเขากำลังชื่นชมกับชัยชนะนั้นเอง
มีม้าเร็วจากหัวเมืองขอเข้าเฝ้าพระราชา
“พวกทหารเอฟราอิมเข้าโจมตีหัวเมืองตั้งแต่สะมาเรียไปถึงเบธโฮโรนพะยะค่ะ”
“พวกเขาฆ่าประชาชนไป 3000 คน และปล้นข้าวของไปด้วยมากมายพะยะค่ะ”
ถ้าทหารพวกนี้มาช่วยรบ จะเกิดอะไรขึ้น อาจจะหักหลังทัพยูดาห์กลางคนก็เป็นได้?
ไม่ช่วยรบ ก็พาลไปทำร้ายคนอื่นอีก …. ร้ายทั้งขึ้นทั้งล่อง