มีคาห์ 1:8-16
อ่านมีคาห์ตอนนี้ จะพบชื่อเมืองที่อยู่ใกล้ๆเยรูซาเล็มหลายเมือง. มีคาห์เองคร่ำครวญ เพราะเขารู้ว่า สิ่งที่เขาเห็นจะเกิดขึ้นแน่นอน บางเมืองนั้น เราพอจะรู้ว่าอยู่ประมาณไหน แต่บางเมืองก็สาบสูญหาร่องรอยไม่ได้ พระคำตอนนี้ อาจจะยากที่จะเข้าใจทั้งหมด แต่ที่ชัด ๆ คือ ยูดาห์และอิสราเอล ตกเป็นเชลยแน่
ดังนั้นข้าพเจ้าจึงร้องไห้คร่ำครวญและร้องโหยหวน เดินเปลือยกาย ร้องเหมือนหมาไน ครางเหมือนนกเค้า
บาดแผลของสะมาเรียนั้นรักษาไม่หายมันยังลามมาถึงยูดาห์ ถึงประตูเมืองเยรูซาเล็ม
อย่าไปบอกคนเมืองกัท อย่าไปบอกคนเมืองเบธเลอัฟราห์ จงกลิ้งตัวในฝุ่น
ชาวเมืองชาฟีร์ จงเดินเปลือยไปด้วยความอับอายขายหน้า
ชาวเมืองศานาอันก็จะไม่ออกมา
ชาวเบธเอเซลจะคร่ำครวญเพราะไม่ได้รับการปกป้องแล้ว
ชาวเมืองทุรนทุรายด้วยความเจ็บปวด. เพราะวิบัติจากพระเจ้ามาถึงประตูเยรูซาเล็มแล้ว
ชาวเมืองลาคีชจงเตรียมม้าศึก ท่านทำให้ธิดาแห่งศิโยนทำบาป และก็ได้พบการล่วงละเมิดอิสราเอลในท่าน ม้าศึกนี้มีไว้หนี ไม่ใช่สู้
ดังนั้นท่านจะให้ของขวัญแก่โมเรเชทกัท
เมืองอัคซิบ ท่านล่อลวงกษัตริย์แห่งอิสราเอล
ชาวเมืองมาเรชาห์ ท่านจะเจอผู้พิชิต
ศักดิ์ศรีของอิสราเอลจะมายังอดุลลัม
จงโกนหัวให้โล้น. ให้ลูกแสนรัก
โกนให้โล้นเหมือนนกแร้ง. เพราะลูกๆของเจ้าจะจากไปเป็นเชลย