มีคาห์ 4:6-9
พระเจ้าตรัสว่า “ในวันนั้น เราจะรวบรวมคนที่ง่อยเปลี้ยเสียขา เราจะรวบรวมคนที่ถูกเนรเทศ และคนที่เราเคยทำให้เขาทรมานเป็นทุกข์ เราจะให้ผู้ที่เป็นง่อย กลายเป็นคนที่คงเหลืออยู่ในแผ่นดิน และคนที่ถูกเนรเทศไปนั้นกลายเป็นชนชาติที่เข้มแข็ง และองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงครอบครองเหนือพวกเขาจากภูเขาศิโยน จากนี้ไปจนนิรันดร์
และเจ้า หอคอยดูแลฝูงสัตว์เลี้ยง เจ้าผู้เป็นป้อมเข้มแข็งของธิดาแห่งศิโยน มันจะมาหาเจ้า แม้กระทั่งชนชาติที่เคยยิ่งใหญ่จะมาหาเจ้า อาณาจักรแห่งธิดาเยรูซาเล็ม บัดนี้ ทำไมเจ้าจึงร้องเสียงดัง? ไม่มีราชาท่ามกลางเจ้ารึ? คนที่วางแผนให้เจ้าพินาศไปแล้วใช่ไหม? เพราะว่า ตอนนี้เจ้าเจ็บปวดเหมือนผู้หญิงที่กำลังจะคลอดลูก
การรื้อฟื้นของพระเจ้าไม่ได้ทำกับคนที่ปกติเท่านั้น แต่กับคนที่เป็นง่อย คนที่ด้อยโอกาส คนเหล่านี้จะได้สัมผัสกับพระพรของการที่พระเจ้าทรงช่วยเหลือเขาเต็ม ๆ สิ่งที่มีคาห์พูดต่อมาคืออนาคตของศิโยน ดูซิ พระเจ้าทรงให้พวกเขาเห็นถึงการที่เขาจะถูกจับไปเป็นเชลย แต่พระเจ้าจะทรงรวบรวมเขากลับมาอีก และพวกเขาจะยอมให้พระเจ้าทรงครอบครองเหนือพวกเขา ….
เวลาพระเจ้าทรงกล่าวถึงธิดาแห่งศิโยนนั้น หมายถึงคนอิสราเอลและพระเจ้าในฐานะที่ทรงเป็นพระบิดาที่ทรงรัก พระเจ้าทรงรักคนของพระองค์ แม้ว่าพวกเขาจะปฏิเสธพระองค์ การใช้คำว่า ธิดาแห่งศิโยน ทำให้เรารู้ว่าพระเจ้าทรงรู้สึกอย่างไรกับคนอิสราเอลที่ดื้อดึง และทำให้พระองค์ทั้งเสียพระทัยและโกรธ แต่พระองค์ทรงนึกถึงอนาคตที่จะมีการคืนดีอยู่เสมอ แต่ก่อนที่การรื้อฟื้นจะเกิดขึ้นนั้น พวกเขาจะเจ็บปวดมาก ที่เป็นอย่างนั้นเพราะไม่มีผู้นำเลย….