1 พงศาวดาร 11:10-47
แม้ว่าราชาดาวิดเองจะเป็นนักรบที่เก่งกล้าสามารถ แต่ก่อนหน้านี้ พระองค์เป็นเหมือนนักรบที่ไร้หลัก ต้องหนีราชาซาอูลไปตามที่ต่าง ๆ และในช่วงต้น ๆ ที่หนีนั้นเอง ก็มีคนมากมายขอเข้าเป็นพวก ซึ่งคนเหล่านี้ เป็นทั้งผู้ที่ไม่ชอบกษัตริย์ซาอูล และบางคนก็เป็นคนยากจน ไร้ที่อยู่ ไม่มีที่ทำกิน
แต่เมื่อมาอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อน ก็เริ่มเก่งขึ้นในการสู้รบ เพราะพวกเขาต้องต่อสู้กับทั้งโจรผู้ร้าย ชนชาติต่าง ๆ ที่เป็นศัตรูของอิสราเอล และยังทำหน้าที่เหมือนกับนายอำเภอให้กับชาวบ้านตามที่ต่าง ๆ ซึ่งทุกคนก็พอใจเพราะเมื่อพวกของราชาดาวิด (ซึ่งขณะนั้นถูกมองว่าเป็นกบฎ)มาดูแล ก็จะไม่มีโจรผู้ร้ายเข้ามาปล้นเลย
จากบุรุษเหล่านี้ มีอยู่สามคนที่ได้ชื่อว่า เป็นสามยอดนักรบ
ยาเชโบอัม หรือที่เรียกว่าโยเชบบัสเชเบท ซึ่งเป็นคนที่ใช้หอกสังหารศัตรูทีเดียวหลายร้อยคน
เอเลอาซาร์ เขาคนนี้อยู่เคียงข้างราชาดาวิดมาตลอด แม้กระทั่งครั้งที่ถูกชาวฟิลิสเตียรุมที่เมืองปัสดัมมิม ทั้งสองก็รอดมาได้เพราะว่า พระเจ้าได้ประทานชัยชนะให้
อีกคนคือ ชัมมาห์ อ่านเรื่องของทั้งสามที่นี่
อาบีชัย เป็นหัวหน้าของทั้งสามคนนี้ เขาเป็นน้องชายของโยอาบแม่ทัพ ได้ ใช้หอกสังหารข้าศึกทีละหลายร้อยคน ทำให้เขามีชื่อเสียงมาก
เบไนยาห์ เป็นอีกคนที่กล้าหาญมาก เขาลงไปฆ่าสิงโตในหลุม สามารถฆ่าคนที่สูงกว่าเขาตั้งมากได้ เขามีความสามารถพอๆ กับสามยอดนักรบ แต่ก็ไม่ได้อยู่ในกลุ่มสามคนที่กล่าวมา
ยังมีทหารที่อยู่ในกองทหารรักษาพระองค์ เป็นคนมีฝีมืออีก 30 คน และราชาดาวิดยิ่งใหญ่ได้ก็เพราะพระเจ้าได้ประทานทหารคนสนิทที่ซื่อสัตย์ ถวายชีวิต และยังเป็นคนกล้าหาญ มีไหวพริบในการรบด้วย….