1 พงศาวดาร 12
ย้อนกลับไปตอนที่ดาวิดเพิ่งถูกราชาซาอูลไล่ล่าออกมา และทำให้ต้องหนีไปอยู่เมืองศิกลาก ซึ่งอยู่ในเขตของคนฟิลิสเตีย เวลานั้น ก็มีนักรบที่เริ่มรบเป็น และค่อย ๆ เก่งขึ้น ชำนาญการศึกมากขึ้นเรื่อย ๆ
ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเอง ก็มีนักธนู และนักสลิง ซึ่งถนัดทั้งมือซ้าย มือขวา เข้ามาเป็นพวกอีกมากมาย พวกเขาแยกตัวออกมาจากราชาซาอูล ทั้ง ๆ ที่เป็นคนเผ่าเดียวกัน เพราะพวกเขาเห็นว่า ดาวิดนี่แหละ วันหนึ่งจะได้เป็นกษัตริย์อย่างแน่นอน
ยังมีคนจากเผ่ากาด ที่เดินทางมารวมกับดาวิดในถิ่นกันดารด้วย คนพวกนี้ หน้าตาน่ากลัว ดุร้ายเหมือนสิงโต แค่เห็นก็อยากวิ่งหนีไปให้ไกล คนเผ่ากาดช่ำชองในการใช้โล่กับหอก และปราดเปรียวเหมือนกับละมั่งภูเขา พวกเขามาจากตะวันออกเฉียงเหนือ ข้ามแม่น้ำจอร์แดนมา ทั้ง ๆ ที่เป็นฤดูน้ำหลาก ดาวิดได้คนดี ๆ เข้ามาอยู่ ด้วย แต่เขาก็ต้องดูแลคนเหล่านี้อย่างดีเช่นกัน
ภาพวาดโดย เจมส์ ทิสสอท (1836-1902)
คนจากเผ่ามนัสเสห์ก็มาด้วย พวกนี้เป้นนักรบที่กล้าหาญมาก พร้อมที่จะช่วยดาวิดตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
แน่นอน ต้องมีการตกลงอย่างลูกผู้ชายกันก่อน
“หากว่า พวกท่านมาอย่างสันติจริง ๆ เพื่อช่วยเราแล้วล่ะก็ เรายินดีให้ท่านเข้าเป็นพวก แต่… หากท่านมาเป็นเป็นใส้ศึกให้กับท่านซาอูลทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำร้ายท่านหรือใคร ๆ ก็ขอให้พระเจ้าแห่งบรรพบุรุษของเราได้ทรงเห็นและลงโทษท่านเอง”
ดาวิดกล่าวกับพวกเขาอย่างชัดเจน และผู้ที่จะตัดสินพวกเขาคือพระเจ้า!
อามาสัย ได้รับพระวิญญาณของพระเจ้าในเวลานั้น กล่าวกับดาวิดว่า
“ท่านดาวิด เรานะเป็นพวกของท่าน
บุตรเจสซี เรานะเป็นฝ่ายท่าน
ความสำเร็จจะเป็นของท่าน
ความสำเร็จจะเป็นของทุกคน
ที่พวกเรามาช่วยท่าน มาเป็นพวกของท่านเพราะว่า พระเจ้าจะทรงช่วยท่าน”
นี่เอง เป็นเหตุที่ทำให้ดาวิดเข้มแข็ง เขามีกองทัพยิ่งใหญ่ เหมือนกับกองทัพของพระเจ้าเลยทีเดียว!