อิสยาห์ 1:1-9
นี่เป็นนิมิตของอิสยาห์ ลูกชายของอามอส
เขาเห็นนิมิตเรื่องเกี่ยวข้องกับยูดาห์ และเยรูซาเล็มในสมัย ราชาอุสซียาห์ ราชาโยธาม ราชาอาหัส และราชาเฮเซคียาห์ ซึ่งเป็นกษัตริย์ปกครองยูดาห์
ความชั่วร้ายของยูดาห์
จงฟังเถิด สวรรค์ จงเงี่ยหูฟังเถอะ แผ่นดิน เพราะพระเจ้าได้ตรัส
เราได้เลี้ยงดูลูก ๆ จนกระทั่งเขาเติบโต แต่เขากลับดื้อดึงต่อเรา
แม้แต่วัวผู้ยังรู้จักเจ้าของ ลายังรู้จักรางหญ้าของนาย
แต่อิสราเอลซิ กลับไม่รู้จัก กลับไม่ยอมเข้าใจ
พระเจ้าทรงเรียกให้ทั้งสวรรค์ และบรรดาชาติต่าง ๆ ได้ฟังเรื่องราวที่กำลังจะตรัส …
โอ้… ชาติที่บาปหนา ประชาชนที่ตัวหนักไปด้วยการล่วงละเมิด ทายาทของคนที่ทำชั่ว
ลูกหลานที่เป็นคนคดโกง พวกเขาได้ละทิ้งพระเจ้า ได้ทำให้พระองค์ผู้ทรงวิสุทธิ์แห่งอิสราเอลพิโรธ
พวกเขาหันหลังไปเสีย
ทำไมเจ้าจะต้องถูกเฆี่ยนซ้ำแล้วซ้ำเล่า ? เจ้าดื้อด้านมากขึ้นเรื่อย ๆ หัวของเจ้าก็บอบช้ำ ใจของเจ้าก็อ่อนแรง
จากฝ่าเท้าไล่ไปจนถึงหัวของเจ้า ไม่มีตรงไหนดีเป็นปกติเลย
มีแต่บาดแผล รอยช้ำ และแผลเน่า แผลไม่หาย ไม่ปิดสนิท ไม่มีการพันเอาไว้ ไม่มีการใส่น้ำมันรักษา
ดูซิ บ้านเมืองของเจ้ากลายเป็นที่ร้างเปล่า เมืองก็ถูกไฟเผา คนแปลกหน้าได้เข้ามาเขมือบที่ดินของเจ้าต่อหน้าต่อตา
มันถูกคนแปลกหน้าเหล่านั้นคว่ำจนกลายเป็นที่รกร้าง
ดังนั้น ธิดาแห่งศิโยนจึงถูกทิ้งไว้แค่เป็นเพิงในสวนองุ่น เป็นกระท่อมในสวนแตงกวา เป็นเมืองที่ถูกล้อมเอาไว้
นี่ถ้าพระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพไม่ทรงทิ้งคนไว้บ้าง เราก็จะเป็นเหมือนเมืองโสโดม และเราจะถูกทำลายเหมือนเมืองโกโมราห์