อิสยาห์ 19:8-15
ชาวประมงจะร้องทุกข์ เหล่าคนที่ตกปลาในแม่น้ำไนล์จะโศกเศร้า คนที่ทอดแหก็จะอ่อนระอาใจ ยิ่งกว่านั้น คนที่ทำป่านที่หวีแล้ว และคนที่ทอผ้าสีขาวจะสับสนและสิ้นหวัง
เสาและรากฐานแห่งอียิปต์จะถูกบดขยี้ และคนรับจ้าง คนสร้างเขื่อนต่างพากันโศกเศร้า
เจ้าชายแห่งเมืองโศอัน (เมืองหลวงโบราณของอียิปต์) ต่างโง่เขลาเป็นที่สุด ที่ปรึกษาที่ยอดเยี่ยมของฟาโรห์กลับกลายเป็นผู้ให้คำปรึกษาที่โง่เง่า เจ้าจะกล่าวกับฟาโรห์ได้อย่างไรว่า เราเป็นบุตรของปราชญ์ เราป็นบุตรของกษัตริย์โบราณ?
แล้วคนฉลาดในหมู่พวกเจ้าไปอยู่ไหนกันหมดนี่? ให้เขาบอกเจ้าเดี๋ยวนี้ ให้เขาประกาศว่า พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ ทรงมีพระประสงค์ใดจากอียิปต์
เจ้าชายแห่งโศอันกลายเป็นคนโง่ เจ้าชายแห่งเมืองเมมฟิสก็สับสน และถูกหลอก เหล่าคนที่เป็นผู้ใหญ่ของเผ่าต่าง ๆ นำให้อียิปต์หลงทาง
พระเจ้าทรงปนวิญญาณแห่งความผิด ความสับสนไว้ในอียิปต์ ผู้นำทำให้อียิปต์เดินไม่ตรงทางเหมือนกับคนเมาเดินบนอาเจียนของตัวเอง
ไม่มีอะไรที่จะ่ช่วยอียิปต์ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นหัวหรือหาง ใบปาล์มหรือต้นอ้อเล็ก
ในวันนั้น อียิปต์จะเป็นเหมือนผู้หญิง ทั้งขลาดกลัวช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เขาจะตัวสั่นด้วยความกลัวเพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพได้เขย่าเขา
แผ่นดินยูดาห์ จะกลายเป็นชื่อที่น่ากลัวสำหรับอียิปต์ ใครเอ่ยชื่อนั้นออกมาก็จะกลัว เพราะว่า พระเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพมีพระประสงค์ที่จะต่อสู้กับอียิปต์