อิสยาห์ 34:8-12
เพราะพระเจ้าทรงมีวันที่จะทรงแก้แค้น มีปีที่จะตอบแทนเพื่อศิโยน
และลำธารแห่งเอโดมจะกลายเป็นยางมะตอย พื้นดินจะกลายเป็นกำมะถัน
แผ่นดินจะกลายเป็นยางมะตอยที่ติดไฟอยู่
ทั้งคืนและวัน มันไม่ดับ และควันของมันลอยขึ้นตลอดไปเป็นนิตย์
มันถูกทิ้งให้ร้างเปล่าจากชนรุ่นหนึ่งไปสู่ชนอีกรุ่น …ไม่มีใครเดินทางผ่านทางนั้นไปชั่วนิรันดร์
แม้ว่าเหตุการณ์นี้ยังไม่ได้เกิดขึ้นให้เห็น…. แต่บอกไว้ล่วงหน้า เมื่อไรที่เราเห็นตอนนั้น จะกลับใจอาจจะสายไปแล้ว! คำว่าร้างเปล่านี้ หมายความถึงความยุ่งเหยิงและสับสนในแผ่นดินด้วย
แต่นกเหยี่ยวและเม่นจะยึดที่ดินนั้นเป็นของมัน นกเค้าแม้วและอีกาจะอาศัยอยู่ในนั้น
พระเจ้าจะทรงขึงสายแห่งความสับสันเหนือมัน และจะปล่อยลูกดิ่งแห่งความว่างเปล่าลงมา
ชนชั้นสูง… ไม่มีใครอยู่ที่นั่นเพื่อจะเรียกแผ่นดินนั้นว่า อาณาจักร เจ้าชายทั้งหลายจะกลายเป็นผู้ที่ไม่มีค่าสักนิด
สัตว์จะกลายเป็นผู้ครองแผ่นดิน ชนชั้นสูงกลับไม่มีความหมาย เพราะแผ่นดินนั้นเมื่อพระเจ้าวัดดูแล้ว มันไม่ได้มาตรฐานอย่างที่พระองค์ทรงประสงค์!