อิสยาห์ 38:9-15
คำเขียนของราชาเฮเซคียาห์แห่งยูดาห์ หลังจากที่พระองค์ทรงป่วย และฟื้นองค์ขึ้นจากอาการป่วย
ข้ากล่าวว่า … ในชีวิตวัยกลางคน ข้าจะต้องจากไป ข้าถูกพาไปที่ประตูเมืองคนตายตลอดชีวิตของข้าที่เหลืออยู่ ข้ากล่าวว่า ข้าจะไม่ได้เห็นองค์พระผู้เป็นเจ้าในแผ่นดินของคนที่มีชีวิตอยู่
ข้าจะไม่ได้มองเห็นมนุษย์ท่ามกลางผู้ที่อาศัยในโลกอีกต่อไป
ที่อาศัยของข้าถูกถอน และเคลื่อนย้ายออกไปจากข้าราวกับกระโจมของคนเลี้ยงแกะ
ข้าได้ม้วนชีวิตของข้าเหมือนกับคนทอผ้า เขาตัดข้าออกจากหูกทอ ตั้งแต่เช้าจนค่ำพระเจ้าทรงนำข้ามาถึงอวสาน
ข้าทำตัวให้สงบจนกระทั่งเช้า พระองค์ทรงหักกระดูกของข้าเหมือนอย่างสิงโต ตั้งแต่เช้าจนค่ำพระเจ้าทรงนำข้ามาถึงอวสาน
ข้าร้องอย่างนกนางแอ่น หรือนกกระเรียน ข้าร้องครางเหมือนอย่างนกพิราบ
ดวงตาของข้าอ่อนระโหยเพราะมองขึ้นไป ข้าแต่พระเจ้า ข้าถูกบีบคั้น ขอทรงเป็นผู้ประกันความปลอดภัยให้ข้าด้วย!
ข้าจะพูดอย่างไร เพราะพระองค์ตรัสกับข้า พระองค์ทรงกระทำสิ่งเหล่านั้น ข้าเดินไปช้า ๆ ตลอดปีเดือนของชีวิตข้าเพราะจิตวิญญาณของข้าขมขื่นนัก….
ยังมีต่อ