จากบทที่ 40 ต่อไปนี้ เราจะได้เห็นพระคุณของพระเจ้าที่มีต่ออิสราเอลอย่างมาก แม้ว่าเขาจะถูกจับไปเป็นเชลย ต้องทุกข์ยากลำบากในบาบิโลน แต่มีวันหนึ่งที่พระเจ้าจะทรงช่วยเขา ตั้งแต่บทแรกจน 39 ที่ผ่านมา มีข่าวสารเรื่องของการพิพากษาของพระเจ้าไม่ยั้งหยุด แต่เราจะเห็นว่า พระเจ้าทรงเมตตาเพียงไร แผนการของพระองค์นั้น เพื่อให้พวกเขาได้สิ่งดีกว่า ไม่ตกอยู่ในสภาพที่ทำลายตัวเองด้วยบาปของตน
“จงปลอบใจ จงปลอบใจคนของเรา” พระเจ้าของเจ้าตรัส
“จงพูดอย่างอ่อนโยนต่อนครเยรูซาเล็ม และร้องว่า สงครามของเธอสิ้นสุดลงแล้ว และความบาปผิดของเธอได้รับการอภัยแล้ว และเธอได้รับโทษจากพระหัตถ์ของพระเจ้าถึงสองเท่าของบาป”
ตรงนี้เราเห็นเลยว่า ไม่ว่าพวกเขาทำบาปเพียงไร พระเจ้าก็ทรงยกโทษให้เขาเมื่อเขากลับใจ และถ้าเราจะอ่านไป ๆ เราจะเห็นว่า พระเจ้าจะประทานพระพรเป็นสองเท่าของที่ได้รับโทษไปด้วย …
มีเสียงหนึ่งร้องว่า “จงเตรียมทางของพระเจ้าในถิ่นกันดาร จงทำทางหลวงเส้นตรงในทะเลทรายถวายองค์พระเจ้า หุบเขาจะถูกถม และภูเขา-เนินเขาจะถูกทำให้ราบลง พื้นที่ซึ่งเป็นหลุมขรุขระจะทำให้ราบเรียบ
พระสิริอันตระการของพระเจ้าจะปรากฏ และทุกชีวิตจะมองเห็นพร้อม ๆ กัน พระโอษฐ์ของพระเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว”
ดูเหมือนท่านอิสยาห์จะเน้นพระบิดา พระเจ้าผู้ทรงสร้าง ผู้ทรงยิ่งใหญ่จากบทนี้ไปจนถึง 48 จากนั้นกล่าวถึงพระบุตรจนถึงบทที่ 57 และองค์พระวิญญาณจาก 58-66
ให้เพื่อน ๆ อ่านกันต่อไปนะครับ