อิสยาห์ 48-3

อิสยาห์ 48: 17-22

ดังนั้น พระเจ้าผู้ทรงเป็นผู้ไถ่ และองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล ตรัสว่า
“เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า เราสอนถึงสิ่งที่มีประโยชน์แก่เจ้า
เรานำเจ้าไปในทางที่เจ้าควรเดินไป

โอ… แค่ขอให้เจ้าได้ใส่ใจในคำบัญชาของเรา…

แล้วความสุขสงบของเจ้าจะมีมาเหมือนอย่างแม่น้ำ

และความชอบธรรมของเจ้าเหมือนอย่างคลื่นในทะเล

ลูกหลานของเจ้าจะมีมากมายเหมือนเม็ดทราย และทายาทของเจ้าจะมีมากเหมือนเมล็ดข้าว
ชื่อของเขาจะไม่ถูกตัดออกไป จะไม่ถูกทำลายหายไปต่อหน้าเรา “

 

ความชอบธรรมที่ไม่เคยหยุดพัก และมีอยู่ตลอดเวลาในชีวิต มีพลังมากยอดจริง ๆ
ความชอบธรรมที่ไม่เคยหยุดพัก และมีอยู่ตลอดเวลาในชีวิต มีพลังมาก
ยอดจริง ๆ

จงออกมาจากบาบิโลน หนีให้พ้นจากแคลเดีย
ประกาศคำนี้ด้วยเสียงแห่งความชื่นชมยินดี  ประกาศมันออกไป ให้รู้กันทั่วจนสุดปลายแผ่นดินโลก

ให้กล่าวว่า … พระเจ้าทรงไถ่ยาโคบ ผู้รับใช้ของพระองค์ !”

เมื่อพระเจ้าทรงนำเขาผ่านทะเลทราย เขาจะไม่กระหายน้ำ เพราะพรองค์ทรงทำให้น้ำไหลออกมาจากหิน พระองค์ทรงแยกหินออกจากกัน และน้ำก็ไหลพลุ่งพล่านออกมา
พระเจ้าตรัสว่า “จะไม่มีสันติสุขให้กับคนที่ชั่วร้าย”

เพื่อน ๆ ครับ คนชั่วร้ายอาจดูเหมือนมีทุกอย่าง  มีเงินทองมากมาย มีบริวาร สมุนห้อมล้อม มีคนพินอบพิเทา   จะเอาอะไรก็ได้อย่างใจ

แต่…เขา้ไม่มีสันติสุขในใจ  เพราะว่า เขาไม่เคยรู้สึกพอเพียง จะต้องเอาอีก  ต้องชนะทุกเรื่องไป  เขาคิดร้ายอีก ไม่หยุดหย่อน เขาจึงไม่อาจมีความสุขสงบได้เลย

นี่จะเป็นช่วงสุดท้ายที่พระเจ้าตรัสถึงไซรัสซึ่งเป็นกษัตริย์ต่างชาติที่จะช่วยให้อิสราเอลหลุดพ้นจากการเป็นทาสของบาบิโลน    ต่อไปเป็นผู้ช่วยองค์นิรันดร์ที่ไม่เหมือนไซรัสสักนิด