อิสยาห์ 7:1-9
ในรัชสมัยของราชาอาหัส โอรสของราชาโยธาม ซึ่งเป็นโอรสของอุสซียาห์ กษัตริย์แห่งยูดาห์
กษัตริย์เรซินแห่งซีเรีย และเปคาห์บุตรชายของเรมาลิยาห์ซึ่งเป็นราชาแห่งอิสราเอลนั้น ได้เดินทางมาเพื่อโจมตีกรุงเยรูซาเล็ม แต่ไม่อาจที่จะโจมตีได้ เมื่อราชวงศ์ของดาวิดได้รับคำทูลว่า “ซีเรียนั้นเป็นพันธมิตรกับเผ่าเอฟราอิม” ทำให้ราชาอาหัสทรงเกรงกลัวยิ่ง ทั้งพระราชาและประชาชนของพระองค์ ต่างตกใจกลัว สั่นราวกับต้นไม้ในป่าที่ถูกพายุพัดปลิวโอนเอน….
และพระเจ้าตรัสกับอิสยาห์ว่า “เจ้าจงออกไปพบกับอาหัส เจ้าและลูกชายของเจ้าคือเชอาร์ยาชูย ไปพบอาหัสที่ปลายท่อน้ำของอ่างเก็บน้ำด้านบน ตรงทางที่จะไปยังลานซักฟอก… และทูลเขาว่า “จงระวัง ให้สงบนิ่ง ไม่ต้องกลัว และอย่ายอมให้ใจหวาดหวั่นเพราะตอฟืนที่กำลังจะมอดสองตอนี้ นั่นคือความโกรธเกรี้ยวของเรซิน แห่งซีเรียและลูกชายของเรมาลิยาห์
เพราะซีเรียและเอฟราอิม และลูกชายของเรมาลิยาห์ได้วางแผนร้ายต่อต้านเจ้า กล่าวว่า “ให้เราไปบุกยูดาห์กัน และทำให้มันกลัว เอาจนชนะมันได้ และตั้งให้ลูกชายของทาเบเอลเป็นราชาปกครองที่นี่”
ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า “มันจะยืนอยู่ไม่ได้ มันจะไม่สำเร็จ เพราะว่า หัวของซีเรียคือดามัสกัส หัวของดามัสกัสคือเรซีน และภายใน 65 ปี เอฟราอิมจะกระจัดกระจายไป ไม่เป็นกลุ่มก้อน หัวของเอฟราอิมคือสะมาเรีย หัวของสะมาเรียเป็นแค่ลูกชายของเรมาลิยาห์ ถ้าเจ้าไม่ตั้งมั่นคงในความเชื่อเท่ากับเจ้าจะยืนมั่นอยู่ไม่ได้เลย…”