อิสยาห์ 15
คำกล่าวถึงอนาคตของโมอับ …เพราะว่าเมืองอาร์ในโมอับนั้นถูกทำลายในเวลากลางคืน โมอับหายนะ!
เพราะว่าเมืองคีร์ในโมอับถูกทำลายในเวลากลางคืน โมอับหายนะ!
เขาขึ้นไปยังวิหาร ไปยังดีโบน ไปยังที่สูงเพื่อร่ำไห้เพราะเมืองเนโบ และเมืองเมเดบา
แผ่นดินโมอับอยู่ทางตะวันออกของยูดาห์ ชนชาวโมอับเป็นลูกหลานของโลทซึ่งเป็นหลานของอับราฮัม แม้ว่าจะมีเชื้อสายต้นตระกูลมาใกล้ ๆ กัน แต่ทั้งโมอับ กับอิสราเอลก็ต่อสู้กันมาตลอด โดยที่ช่วงอิสยาห์นั้น โมอับก็เป็นเมืองขึ้นของยูดาห์ด้วย
โมอับคร่ำครวญ ศีรษะของทุกคนต่างล้านเลี่ยน และเคราก็ถูกโกนกันไปหมด
พวกเขาสวมเสื้อกระสอบเดินไปตามถนน บนหลังคน และที่สี่แยก ทุกคนร่ำไห้เต็มด้วยน้ำตา
คนเมืองเฮชโบน และเมืองเอเลอาเลห์ร้องเสียงดังไปถึงเมืองยาฮาส และนักรบของโมอับก็ร้องเสียงดังด้วยจิตใจที่สั่นระรัว
ใจของข้าร้องไห้เพื่อโมอับ ผู้ลี้ภัยของเขาก็หนีไปยังเมืองโศอาร์ ไปยังเอกลัท-เชลีชิยาห์ พวกเขาร้องไห้ขึ้นไปทางลูฮีท ทางถนนสู่เมืองโฮโรนาอิมพวกเขาก็ร้องเสียงดังถึงความหายนะ
พระเจ้าเองทรงเสียพระทัยกับการที่พวกเขาจะต้องถูกลงโทษนี้ด้วย พระเจ้าทรงลงโทษพวกเขาด้วยพระทัยสลาย….
ธารน้ำนิมริมก็แห้ง หญ้าเหี่ยวเฉา ผักหญ้าก็ไม่ขึ้น ไม่มีสีเขียวขจีอีกต่อไป
ดังนั้น เขาจึงแบกความอุดมสมบูรณ์ที่ได้มา และสิ่งที่พวกเขาสะสมไว้ ข้ามลำธารต้นหลิว
เสียงร้องของผู้คนดังไปทั่วดินแดนโมอับ เสียงคร่ำครวญดังไปถึงเอกลาอิม เสียงร่ำไห้ดังถึงเบเออร์เอลิม
น้ำในห้วยดิโบนเต็มไปด้วยเลือด เพราะเราจะจัดการกับดิโบนต่อ
สิงโตตัวหนึ่งจะตามล่าชาวโมอับที่หนีไป และล่าคนที่ยังหลงเหลืออยู่ในแผ่นดิน