ฮาบากุก 1:12-17
ฮาบากุกทูลต่อพระเจ้าอีกครั้ง
พระเจ้าข้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้านิรันดร์มิใช่หรือ? ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้า พระองค์ผู้ทรงบริสุทธิ์ยิ่งของข้าพเจ้า เราจะไม่ตาย
ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงตั้งพวกเขาไว้ให้มาลงโทษพวกเรา และพระเจ้าข้า พระองค์ผู้ทรงเป็นศิลา พระองค์ทรงตั้งพวกเขามาเพื่อติเตียนเรา ฮาบากุกเข้าใจว่า พระเจ้าทรงแต่งตั้งบาบิโลนมาจัดการกับยูดาห์
พระองค์ผู้ทรงมีพระเนตรอันบริสุทธิ์เกินกว่าที่จะทอดพระเนตรความชั่วร้าย และพระองค์ไม่อาจมองที่ความผิด แต่เหตุใดพระองค์ทรงมองคนทรยศเฉย ๆ และยังทรงเงียบอยู่ในขณะที่คนชั่วร้ายกลืนกินคนที่บริสุทธิ์ชอบธรรมกว่าพวกเขา ? พระองค์ทรงทำอย่างนั้นได้อย่างไรพระเจ้าข้า ฮาบากุกไม่เข้าใจ และนี่ก็เป็นปัญหาที่คนปัจจุบันถามเช่นกัน ทำไมคนดีจึงตายเร็ว? ทำไมคนชั่วจึงร่ำรวย รุ่งเรือง?
พระองค์ทรงสร้างมนุษย์ขึ้นมาเหมือนกับเหล่าปลาในทะเล เหมือนกับสัตว์เลื้อยคลานที่ไม่มีผู้ปกครอง
คนเคลเดียนี้ จะลากพวกเขาขึ้นมาด้วยขอเกี่ยว และลากพวกเขาไปด้วยแห เขารวบรวมคนเข้ามาด้วยอวนของเขา เขาไล่ล่าผู้คนอย่างสนุกสนาน ฮาบากุกเห็นว่า พระเจ้าทรงปล่อยให้คนชั่วลอยนวล
อาณาจักรเคลเดียเรืองอำนาจในช่วงปี 625-539 ปีก่อนคริสตศักราช เนบูคัดเนสซาร์เป็นผู้บัญชาการกองทัพที่เก่งกล้า และไม่เท่านั้น เป็นผู้ที่พระเจ้าทรงตั้งมาให้จัดการกับยูดาห์ด้วย
ดังนั้นเขาจึงถวายเครื่องบูชาต่อแหของเขา และถวายเครื่องหอมให้กับอวนของเขา บาบิโลนเองคิดว่า อาวุธของเขาคือเคล็ดลับของความสำเร็จในการโจมตีผู้อื่น พวกเขาจึงภูมิใจกับอาวุธเหล่านั้น
เพราะว่า เขาอยู่อย่างหรูหราฟุ่มเฟือยได้ก็เพราะสิ่งเหล่านี้ อาหารของเขามีเหลือเฟือ เขาจะยังคงฆ่าฟันอยู่เรื่อยไป และสังหารประชาชาติทั้งหลายอย่างไร้เมตตาต่อไปไม่หยุดหย่อนหรือ ?
เนบูคัดเนสซาร์นั้น ทรงสร้างบาบิโลนจนใหญ่โต เรืองอำนาจ มีกำแพงเมืองหน้า ยี่สิบกว่าเมตร แค่ประตูเมืองก็งดงามจนตะลึงลาน สร้างทั้งซิกกูรัท ซึ่งเป็นอาคารสูง ราชวังของพระองค์ใหญ่โตยิ่ง และยังมีสวนลอยเต็มด้วยไม้นา ๆ พันธุ์ ที่สร้างให้มเหสีอีกด้วย