เนหะมีย์ 4:1-6
เมื่อสันบาลลัทได้ยินว่า เรากำลังสร้างกำแพงขึ้นมา
เขาโกรธ และโกรธมากด้วย เขาจึงเข้ามาสบประมาทชาวยิวทั้งหลาย
และเขากล่าวต่อหน้าคนของเขา ต่อหน้ากองทัพสะมาเรียว่า
“เจ้าพวกยิวคนขี้แพ้พวกนี้กำลังทำอะไร?
อ๋อ จะมารื้อฟื้นกำแพงของตัวเองหรือ?
จะถวายเครื่องบูชาใช่ไหม?
จะสร้างเสร็จภายในวันเดียวไหมนี่?
นี่จะเอาหินจากกองขยะมาใช้ใหม่อย่างนั้นหรือ?
แล้วหินไหม้ ๆ เหล่านั้นล่ะ จะใช้ด้วยใช่ไหม?”
ส่วนโทบียาห์ชาวอัมโมนยืนอยู่ข้างๆ เขา กล่าวว่า
“ใช่ซิ สิ่งที่พวกยิวกำลังสร้างนะ
หากหมาจิ้งจอกขึ้นไปแค่นั้นกำแพงก็พังแล้วล่ะ”
“ข้าแต่พระเจ้าของพวกเรา
ขอพระองค์โปรดฟัง
เรากำลังถูกดูหมิ่นเหยียดหยาม
ขอพระองค์ทรงให้คำสบประมาทเหล่านี้หันกลับไปที่พวกเขา
ขอให้พวกเขากลายเป็นคนที่ถูกปล้น ในดินแดนที่พวกเขาต้องเข้าไปเป็นเชลย
ขอพระเจ้าอย่าทรงปกปิดความผิดของเขา
อย่าให้บาปของเขาถูกลบจากพระเนตรของพระองค์
เพราะว่า พวกเขาได้ยั่วให้พระองค์ทรงพิโรธต่อหน้าเหล่าคนที่กำลังก่อสร้าง”