เพลงคร่ำครวญ 1-2

วาว พยัญชนะตัวที่ 6

จากลูกสาวของศิโยน (เยรูซาเล็ม) ความตระการสง่าของเธอนั้นจากไปแล้ว

เหล่าเจ้าชายกลายเป็นเหมือนฝูงกวางที่หาทุ่งหญ้าไม่พบ

พวกเขาหนีผู้ตามล่าอย่างไร้เรี่ยวแรง

ภาพจาก en.wikipedia.org
ภาพจาก en.wikipedia.org

ซายิน พยัญชนะตัวที่ 7

เยรูซาเล็มจดจำวันที่เธอทุกข์ยาก และวันที่ต้องระหกระเหิน

สิ่งที่มีค่าทั้งหลายซึ่งเป็นของเธอในอดีตนั้น

เมื่อคนของเธอตกอยู่ในมือของคู่อริ

ไม่มีใครมาช่วยเธอ

ศัตรูก็เยาะหยันกับการล้มลงของเธอ

เฆท พยัญชนะตัวที่ 8

เยรูซาเล็มได้ทำบาปใหญ่ยิ่งนัก ทำให้เธอโสโครก

คนที่เคยให้เกียรติเธอก็ดูหมิ่นเธอ เพราะพวกเขาได้เห็นความเปล่าเปลือยของเธอ

ตัวเธอเองก็ได้แต่คร่ำครวญ และหันหน้าไปเสีย

เทท พยัญชนะตัวที่ 9
สิ่งที่เป็นมลทินของเธอก็ติดตามกระโปรง เธอไม่คิดถึงอนาคต

ดังนั้นความพินาศครั้งนี้จึงสยดสยองยิ่งนักไม่มีใครปลอบใจเธอ

“ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดทอดพระเนตรความทุกข์ของข้าพระองค์

ดูซิ  ศัตรูชนะข้าพระองค์!”

โยด พยัญชนะตัวที่ 10

ศัตรูได้ยื่นมือออกมา และได้เอาทรัพย์สินมีค่าไป

เธอได้เห็นประชาชาติทั้งหลาย เข้าไปในสถานนมัสการ

เหล่าผู้ที่ต้องห้ามได้เข้าไปในที่ประชุมของพระองค์