เพลงคร่ำครวญ 1-4

เพลงคร่ำครวญ 1:17-22

เพ  พยัญชนะตัวที่ 17

ศิโยนได้อ้าแขนออก แต่ก็ไม่มีใครมาปลอบโยนเธอ
องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงบัญชาให้มีเพื่อนบ้านของยาโคบ
กลายเป็นศัตรูของเธอ
เยรูซาเล็มกลายเป็นสิ่งสกปรกท่ามกลางเขาทั้งหลาย

ซาเด พยัญชนะตัวที่ 18
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำถูกต้องแล้ว
เพราะข้าได้ดื้อต่อพระคำของพระองค์
แต่ประชาชนทั้งหลายเอ๋ย จงฟัง และดูความทุกข์ยากของข้า
ทั้งหญิงสาวและชายหนุ่มต้องตกเป็นเชลย

โคฟ พยัญชนะตัวที่ 19

ข้าร้องหาคนรักทั้งหลาย  แต่พวกเขาก็แค่หลอกลวง
ปุโรหิตและผู้ใหญ่ของข้าพเจ้าต่างพินาศในเมือง
ขณะที่พวกเขาออกหาอาหารเพื่อจะได้ยังพอมีแรงบ้าง

food_search

เรช พยัญชนะตัวที่ 20
โปรดทอดพระเนตรเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า
เพราะข้าพระองค์กำลังเดือดร้อน
ท้องก็ปั่นป่วน ใจก็ปวดร้าวข้างใน
เพราะว่าข้าได้ดื้อดึงมาก
บนถนนคนล้มตายเพราะดาบ
ในบ้านก็เหมือนแดนคนตาย

ซิน พยัญชนะตัวที่ 21

เขาทั้งหลายได้คำครวญครางของข้า
แต่ก็ไม่มีใครปลอบโยนใจ
ศัตรูทั้งหลายได้ยินเหตุร้ายที่เกิดขึ้นกับข้า
พวกเขาดีใจที่พระองค์ทรงทำกับข้าเช่นนี้
พระองค์ทรงนำวันที่พระองค์บอกล่วงหน้ามาถึง
และเขาก็เห็นข้าเป็นอย่างนี้

ทาว พยัญชนะตัวที่ 22
ขอให้การชั่วร้ายของพวกเขามาอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์
ขอทรงจัดการเขาเหล่านั้นอย่างที่พระองค์ทรงจัดการข้า

เนื่องจากความผิดบาปของข้า
เพราะข้าครวญครางมากนัก และข้าก็หมดแรงใจ