เยเรมีย์ 1:9-
แล้วองค์พระเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์ออกมา
และแตะปากของข้าฯ และพระเจ้าตรัสกับข้าฯ ว่า
“ดูเถิด.. เราได้ใส่คำของเราไว้ในปากของเจ้า
ดูซิ เราได้ตั้งเจ้าเหนือประชาชาติ เหนืออาณาจักร
เพื่อที่จะถอนอออกมา และรื้อลงมา
เพื่อทำลายและโยนทิ้ง
เพื่อสร้าง และปลูก
และคำของพระเจ้ามายังข้าฯ ว่า
“เยเรมีย์เอ๋ย เจ้าเห็นอะไร?”
และข้าฯ ทูลตอบว่า “ข้าทาสเห็นกิ่งอัลมอนด์พระเจ้าข้า”
แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า
“เจ้าเห็นถูกแล้ว เพราะเราได้เฝ้าดูคำของเราเพื่อที่จะทำให้มันสำเร็จ”
การที่พระเจ้าทรงแตะริมฝีปากของเยเรมีย์ คือการที่พระองค์ทรงแยกปากของเขาไว้เพื่อให้พระองค์ทรงใช้ และพระองค์ก็ทรงใส่พระคำของพระองค์ในปากของเขา แสดงว่า เมื่อเขาพูดอะไรสิ่งนั้นมาจากพระองค์
สิ่งที่เขาจะทำต่อไปนั้น ไม่ใช่ความสามารถของเขาเองเลย แต่เป็นราชกิจของพระเจ้าทั้งสิ้น
พระคำของพระเจ้าจะอยู่เหนือชาติและอาณาจักรต่าง ๆ คำที่เขาพูดนั้น จะมีอำนาจสามอย่างคือ เพื่อที่จะถอนอออกมา และรื้อลงมาเท่ากับการที่เขาพูดต่อต้านความบาป เพื่อทำลายและโยนทิ้ง เป็นคำที่พิพากษา เพื่อสร้าง และปลูก เขาจะพูดถึงความหวังใจ การรื้อฟื้นใหม่อีก
การเห็นอัลมอนด์… หมายถึงให้รอคอยฤดูใบไม้ผลิ… และพระเจ้าทรงคอยดูพระดำรัสของพระองค์เอง เพื่อพระองค์จะทรงทำอย่างที่ทรงสัญญาไว้ ไม่ว่าพระเจ้าจะตรัสอะไร เยเรมีห์เชื่อได้เสมอว่า จะเกิดขึ้นจริง