เยเรมีย์ 18:11-17
บัดนี้ เจ้าจงฟัง ให้กล่าวแก่คนยูดาห์และผู้ที่อาศัยในนครเยรูซาเล็มว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
ดูเถิด เรากำลังก่อให้เกิดหายนะกับเจ้า และเราได้วางแผนสู้พวกเจ้า..
จงกลับมาเถิด กลับมาจากทางชั่วร้ายของเจ้า
จงแก้ไขทางและการกระทำของพวกเจ้า…”
แต่พวกเขากลับกล่าวว่า
‘โธ่เอ๋ย มันไร้สาระ.. เราจะทำตามแผนงานของเรา…
และทุกคนก็จะ ดื้อดึงทำตามความพอใจสิ่งชั่วร้ายของตน’
ดังนั้น พระเจ้าจึงตรัสว่า
ให้ไปถามตามชาติต่าง ๆ ว่า ใครเคยได้ยินแบบนี้บ้าง?
พรหมจารีอิสราเอลได้ทำสิ่งที่น่าสยดสยองนัก
หิมะแห่งภูเขาเลบานอนจะหายไปจากภูเขาสีรีออนรึ?
น้ำแห่งภูผา ลำธารที่ไหลเย็นจะเหือดแห้งไปหรือ?
ภาพจากhttp://en.wikisource.org/wiki/Syria,_the_Land_of_Lebanon/Chapter_12
แต่คนของเรากลับลืมเราและหันไปถวายเครื่องบูชาแก่พระปลอม
ซึ่งทำให้พวกเขาเองสะดุดล้มในทางโบราณนั้น
กลายเป็นต้องเดินกันอยู่ข้างทาง ไม่ใช่บนถนนหลวง
ทำให้แผ่นดินสยดสยอง เป็นสิ่งที่ใคร ๆก็จุ๊ปากคุยกัน
คนที่ผ่านไปทางนั้นรู้สึกหวาดเสียวและสั่นหัวของตน
เราจะเหวี่ยงพวกเขาให้กระจายไปต่อหน้าศัตรู เหมือนกับลมตะวันออก
เราจะให้เขาเป็นหลังของเรา ไม่ใช่ใบหน้าในวันที่พวกเขาเจอความวิบัติ