เยเรมีย์ 22:1-10
ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เจ้าจงลงไปยังวังของราชาแห่งยูดาห์ และกล่าวคำต่อไปนี้
โอราชาแห่งยูดาห์ ผู้ประทับบนบัลลังก์แห่งราชาดาวิด
ท่าน และข้าราชบริพารของท่านรวมทั้งประชาชนของท่านที่เดินเข้ามาในประตูเมืองนี้
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า
“จงทำการยุติธรรมและความชอบธรรม
และจงช่วยคนที่ถูกปล้นให้พ้นจากเงื้อมมือของผู้ที่กดขี่เขา
และอย่าทำผิดหรือทำการรุนแรงต่อคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ และหญิงม่าย
อย่าทำร้ายคนที่ไร้ความผิดให้เขาโลหิตตกในสถานที่นี้
และหากเจ้าได้เชื่อฟังคำเหล่านี้จริง ๆ
ก็จะมีราชาที่ประทับบนบัลลังก์ของดาวิด
ทรงรถม้าศึกผ่านเข้ามาในประตูนี้ พร้อมกับข้าราชบริพารและประชาชนของพระองค์
แต่หากเจ้าไม่เชื่อฟังคำเหล่านี้ เราขอสาบานด้วยตัวของเราเองว่า
วงศ์วานนี้จะกลายเป็นที่ร้างเปล่า
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัสเรื่องของราชาแห่งยูดาห์ว่า
“เจ้าเป็นเหมือนกิเลอาดสำหรับเรา เหมือนยอดเขาแห่งเลบานอน
ถึงกระนั้นเราก็จะทำให้เจ้ากลายเป็นทะเลทรายแน่นอน
เป็นเมืองที่ไร้คนอาศัย
เราจะเตรียมผู้ทำลายต่อต้านเจ้า ทุกคนมีอาวุธครบมือ
พวกเขาจะโค่นไม้สีดาร์ชั้นเยี่ยมของเจ้าและโยนมันลงกองไฟ
ชนหลายชาติจะผ่านเมื่อนี้
และทุกคนจะพูดกับเพื่อนบ้านของเขาว่า
เหตุใดองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงกระทำกับเมืองยิ่งใหญ่เช่นนี้?
และพวกเขาจะตอบกันว่า
เพราะคนเมืองได้ละทิ้งพันธสัญญาขององค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของพวกเขา
และได้หันไปนมัสการปรนนิบัติพระอื่น ๆ
อย่าร้องไห้ให้กับคนที่ตายไป ไม่ต้องโศกเศร้าเพื่อเข้า
แต่จงร้องไห้อย่างขมขื่นให้กับคนที่จากไป
เพราะว่า คนเหล่านั้นจะไม่ได้กลับมา
เห็นบ้านเกิดเมืองนอนของเขาอีกต่อไป