เยเรมีห์ 3:19-25
“ข้ากล่าวว่า เราจะจัดให้เจ้าอยู่ท่ามกลางลูกชายของเราได้อย่างไร?
จะให้แผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ ให้เป็นมรดกที่สวยงามที่สุดในบรรดาประชาชาติทั้งปวง
และเราคิดว่า เจ้าจะเรียกเราว่า ‘พ่อ’ และจะไม่เลิกติดตามเราเลย
แต่.. ก็เหมือนกับภรรยานอกใจที่ทิ้งสามีของเธอไป เจ้าเองก็ทรยศต่อเรา .. โอ คนอิสราเอล “ พระเจ้าตรัส
ได้ยินเสียงจากที่สูงบนภูเขา เป็นเสียงร่ำไห้และร้องขอของลูกหลานอิสราเอล
เพราะว่า พวกเขาได้บิดเบือนหนทางของตน พวกเขาลืมพระผู้เป็นเจ้าของเขา
“กลับมาเถอะ ลูกชายที่ไม่ซื่อสัตย์
เราจะรักษาความอสัตย์ของเจ้า”
“ดูเถอะ พวกเรากลับมาหาพระองค์ เพราะว่า พระองค์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา …
จริง ๆ แล้ว เนินเขา เหล่านั้น และพิธีบูชายัญอันลามกบนภูเขานั้น เป็นเพียงภาพลวงตา
ความจริงแล้ว องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราเป็นความรอดพ้นของอิสราเอล
ตั้งแต่ที่เราเป็นเด็กมา ความน่าละอายได้กลืนกินสิ่งที่บรรพบุรุษของเราได้ออกแรงสร้างมา
ฝูงแกะและฝูงสัตว์ บรรดาลูกชายและลูกสาว
ให้เรานอนลงด้วยความละอาย และให้ความไร้เกียรติของเรานั้นคลุมตัวเราไว้
เพราะว่าเราได้ทำบาปต่อองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา เราและบรรพบุรุษของเรา
ตั้งแต่ที่เราเป็นเด็กมาจนกระทั่งทุกวันนี้
และเราไม่ได้เชื่อฟังพระสุรเสียงขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา