เยเรมีย์ 20:12-17
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
ความเจ็บปวดของเจ้านั้น ไม่อาจรักษาให้หายได้
และบาดแผลของเจ้าก็เหวอะหวะ
ไม่มีใครจะทำคดีให้เจ้า
ไม่มียาที่จะรักษาบาดแผลของเจ้า
ไม่มีการบำบัดสำหรับเจ้า
คนรักทั้งหลายก็ลืมเจ้าไปเสียแล้ว
พวกเขาไม่สนใจเจ้าสักนิด
เราได้ตีสอนเจ้ารุนแรงเหมือนการโบยของศัตรู
เป็นการลงโทษที่มาจากศัตรูที่โหดเหี้ยม
เพราะความผิดของเจ้าใหญ่ยิ่งนัก
เพราะความบาปของเจ้าก็ฉาวโฉ่
เหตุใดเจ้าจึงร้องโวยวายเพราะความเจ็บปวดของเจ้า
ความเจ็บปวดของเจ้านั้นรักษาให้หายไม่ได้
บาปมากมายของเจ้านั้นลือกระฉ่อนไปทั่ว
เราได้ทำสิ่งนี้ต่อเจ้า!
ดังนั้น คนที่เขมือบเจ้า ก็จะถูกกิน
เหล่าศัตรูของเจ้า ทุกคน… จะต้องกลายเป็นเชลย
คนที่ปล้นเจ้า จะถูกปล้น
และคนที่ดักเจ้า ก็จะกลายเป็นเหยื่อ
เพราะเราได้รื้อฟื้นสุขภาพของเจ้าขึ้น
และบาดแผลของเจ้าจะได้รับการรักษา
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
เพราะเขาทั้งหลายจะเรียกเจ้าว่า คนนอกคอก
คือศิโยน… ที่ไม่มีใครสนใจ