เยเรมีย์ 34:8-16
พระวจนะของพระเจ้าที่มาถึงเยเรมีย์จากองค์พระผู้เป็นเจ้า
หลังจากที่ราชาเศเดคียาห์ได้ทำพันธสัญญากับประชาชนทั้งปวงในนครเยรูซาเล็ม
เพื่อประกาศอิสรภาพให้กับพวกเขา
นั่นคือ ทุกคนควรจะปล่อยทาสที่เป็นชาวฮิบรู ทั้งชายและหญิง
เพื่อว่าจะไม่มีใครทำให้ยิวซึ่งเป็นพี่น้องของเขาต้องเป็นทาสเลย
พวกเขาเชื่อฟัง ทั้งข้าราชการและคนที่ได้เข้ามาทำพันธสัญญาปลดปล่อยทาสทั้งชายหญิง
เพื่อว่าพวกเขาจะไม่ต้องเป็นทาสอีกต่อไป พวกเขาเชื่อฟัง และปล่อยให้ทาสเป็นอิสระ
แต่หลังจากนั้นมา พวกเขาก็หันกลับ และเอาทั้งชายหญิงที่เคยเป็นทาสนั้น ให้กลับมาเป็นทาสอีกครั้ง
พระวจนะขององค์พระผู้เป็นเจ้าจึงมายังเยเรมีห์ว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสว่า
เราเองได้ทำสัญญากับบรรพบุรุษของพวกเจ้า
เมื่อเรานำเขาออกมาจากอียิปต์ ซึ่งเป็นดั่งเรือนทาสกล่าวด้วยว่า
.. ทุก ๆ ปีที่เจ็ดเจ้าจะต้องปล่อยเพื่อนชาวฮิบรูด้วยกันที่ถูกขายมาให้เจ้า
และได้รับใช้เจ้ามาหกปี เจ้าจะต้องปล่อยเขาให้เป็นอิสระ
แต่บรรพบุรุษของเจ้าไม่ได้ฟังเสียงของเรา ไม่เอียงหูฟังเรา 
ไม่นานมานี้ พวกเจ้าก็ได้กลับใจ และทำสิ่งที่ถูกต้องในสายตาของเรา
โดยการประกาศอิสรภาพให้เพื่อนบ้านของตน
และเจ้าก็ได้ทำพันธสัญญาต่อหน้าเรา ในวิหารที่เรียกตามชื่อของเรา
แต่แล้วเจ้ากลับหันหลังและทำให้นามของเราเป็นที่เสื่อมเสีย
เมื่อเจ้าได้นำชายและหญิงเหล่านั้นกลับมาเป็นทาสตามใจของเจ้า
และเจ้าทำให้พวกเขาต้องยอมเป็นทาสใต้บังคับของเจ้าอีก