เยเรมีย์ 4:19-22
เจ็บ แสนเจ็บปวด ข้าบิดตัวด้วยความรวดร้าว
โอ.. กำแพงใจของข้า ใจข้าเต้นไม่เป็นส่ำ
ข้าไม่อาจนิ่งเงียบอยู่ได้ เพราะได้ยินเสียงแตรศึก เสียงตะโกนให้เข้าสงคราม…
ความย่อยยับครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งประเทศถูกทิ้งให้ปรักหักพัง
ทันใดนั้น กระโจมของข้าก็ถูกทำลาย ผ้ากระโจมขาดวิ่นในพริบตา
นานเท่าไรที่ข้าจะต้องเห็นธงของสงคราม?
นานเท่าไรที่ข้าจะต้องฟังเสียงแตรศึก?
เพราะคนของเรานั่นโง่เขลา พวกเขาไม่รู้จักเรา
เป็นเด็กที่ไร้ปัญญา ไม่มีความเข้าใจ
เก่งแต่ทำชั่ว ที่จะทำดีนั้น หารู้ไม่!