เยเรมีย์ 5:1-5
จงวิ่งขึ้นไปมาตามถนนในนครเยรูซาเล็ม
ให้มองหา และสังเกตเอาไว้
ให้ดูตามลานเมือง
ดูว่า เจ้าจะพบคนที่ยุติธรรมและซื่อตรงได้สักคนไหม
เพื่อว่า เราจะได้ให้อภัยแก่นครนี้!
แม้พวกเขาจะสาบานโดยใช้คำว่า “ตราบเท่าที่พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่”
แต่พวกเขาก็มุสาอยู่นั่นเอง
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเนตรของพระองค์ค้นหาความจริงอยู่มิใช่หรือพระเจ้าข้า?
พระองค์ทรงตีเขาจนล้มพังพาบ
แต่พวกเขากลับไม่รู้สึกเจ็บปวดเลย
พระองค์ทรงเผาผลาญพวกเขา
แต่พวกเขาไม่ยอมแก้ไขความผิดเหล่านั้น
พวกเขากระด้างกระเดื่องต่อพระองค์ ด้านชาแข็งยิ่งกว่าหิน
ไม่ยอมกลับตัวกลับใจ
ข้าจึงกล่าวว่า ” พวกเขาเป็นคนไม่รู้อะไร ไม่รู้จักคิด ไม่รู้จักทางของพระเจ้า
ไม่รู้แม้กระทั่งเรื่องการพิพากษาของพระเจ้า
เอาล่ะ ข้าจะไปหาคนใหญ่คนโต จะไปเตือนเขา
คนพวกนี้น่าจะรู้จักทางของพระเจ้า และเข้าใจการพิพากษาของพระเจ้า
แต่….
พวกเขาทุกคนกลับหักแอกกันไปหมดแล้ว
พวกเขากระชากโซ่ตรวนออกมาเสีย!