เยเรมีย์ 51:6-40
ให้ชาวเมืองศิโยนกล่าวว่า
“เนบูคัดเนสซาร์ กษัตริย์แห่งบาบิโลน ได้เขมือบข้า
พระองค์ได้บีบข้าจนแตก… ทำให้ข้ากลายเป็นภาชนะที่ว่างเปล่า
พระองค์ได้กลืนข้าเข้าไปเหมือนกับสัตว์ร้าย และได้กลืนกินของอร่อยของข้าจนเต็มอิ่ม
จากนั้นก็เทข้าออกไป
ขอให้ความโหดร้ายที่พระองค์ทำแก่ข้า และญาติของข้าจงตกอยู่เหนือบาบิโลน”
ให้เยรูซาเล็มกล่าวว่า
“ขอให้เลือดของข้าที่ไหลออกมาตกอยู่กับผู้อาศัยในแผ่นดินเคลเดีย”
ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “ดูเถิด เราจะแก้คดีของเจ้า และแก้แค้นแทนเจ้า
เราจะทำให้ทะเลของเขาแห้งผาก และทำให้น้ำพุแห้งเหือดไป
และบาบิโลนจะกลายเป็นกองซากปรักหักพัง
เป็นที่อยู่ของหมาป่า เป็นความหวาดผวาและเสียงเยาะหยัน ไม่มีคนอาศัยอยู่
“พวกเขาจะคำรามด้วยกันเหมือนสิงโต จะขู่ร้องเหมือนกับลูกสิงห์
ขณะที่พวกเขากำลังร้อน.. เราจะเตรียมงานเลี้ยงไว้ให้
จะทำให้พวกเขาเมามาย จะมีความสุขสนุกสนาน จากนั้น ก็หลับ เป็นการหลับตลอดไป
ไม่มีการตื่นขึ้นมาอีก” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ
“เราจะนำเข้าลงมาเหมือนกับลูกแกะที่กำลังจะถูกฆ่า
ใช่… เหมือนแกะผู้และแพะผู้