เยเรมีย์ 8:16-22
ได้ยินเสียงหายใจของม้าจากเมืองดาน
แผ่นดินก็สะเทือนสะท้าน เพราะเสียงร้องของม้าศึกเหล่านั้น
พวกมันมาและเขมือบดินแดนไป พร้อมกับทุกสิ่งที่อยู่ในนั้น
“ดูเถิด เราส่งงูมาท่ามกลางเจ้า เป็นงูทับทางที่ไม่อาจใช้มนต์สะกด
พวกมันจะกัดเจ้าทั้งหลาย” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้แหละ
ภาพจาก http://www2.le.ac.uk
โอ… ความยินดีของข้าหายไปหมด มีแต่ความโศกเศร้า
ใจของข้าก็ป่วยอยู่ข้างใน
ฟังเสียงร้องของลูกสาวประชากรของข้าซิ จากส่วนกว้างและส่วนยาวของแผ่นดิน
องค์พระผู้เป็นเจ้ามิได้ประทับในศิโยนหรอกหรือ?
พระราชามิได้ประทับอยู่ในเมืองหรือ?
“เหตุใดพวกเขาจึงมายั่วให้เราโกรธด้วยรูปเคารพและด้วยพระต่างชาติของเขา?
เวลาเก็บเกี่ยวผ่านพ้นไปแล้ว ฤดูร้อนก็สิ้นสุดลง และพวกเราก็ไม่รอด!
เพราะแผลของลูกสาวประชากรของข้า ใจของข้าจึงมีแผล
ข้าโศกเศร้างยิ่ง และความสยดสยองนั้น ก็ยึดตัวข้าไว้แน่น
ไม่มีพิมเสนในกิเลอาด ไม่มีแพทย์ที่นั่นเลยหรือ?
ทำไมสุขภาพของลูกสาวประชากรของข้าจึงไม่สามารถกลับสู่สภาพเดิม?