เศฟันยาห์ 1:11-13
เศฟันยาห์กำลังเล่าถึงเหตุการณ์ในอนาคตของนครเยรูซาเล็ม
“จงคร่ำครวญเถิด ชาวบ้านย่านตลาด เพราะว่า ไม่มีพ่อค้าต่อไปแล้ว และคนที่ชั่งเงินก็ถูกทำลายไป
จากประตูปลาทางเหนือ ย่านตลาดครกนั้นอยู่ในกำแพงเมือง เป็นที่ ๆ ทำการค้าขายกันในนครเยรูซาเล็ม รูปร่างของพื้นที่เป็นเหมือนครก
ภาพหุบเขาคิดโรนและหมู่บ้านครกหรือซิโลอาม ภาพนี้น่าจะถ่ายช่วงทศวรรษ 1950
ในเวลานั้น เราจะใช้ตะเกียงสำรวจนครเยรูซาเล็ม และเราจะลงโทษคนที่ปล่อยตัวตามสบาย คิดในใจว่า .. พระเจ้าจะไม่ทรงทำสิ่งดี และจะไม่ทรงทำสิ่งร้าย…
ที่พระเจ้าทรงเน้นคือ คนที่ปล่อยตัวตามสบาย ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน ไม่สนใจอะไรรอบตัว ไม่สนใจว่า ตนเองได้ทำตัวอย่างไรต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า พวกเขาไม่คิดจะช่วยตัวเองเสียด้วยซ้ำ
พวกเขาเหล่านี้เชื่อว่ามีพระเจ้า แต่เขาคิดว่า พระองค์ไม่ได้ทรงใส่พระทัยในเหตุการณ์ต่าง ๆ เขาคิดว่า เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นในโลกนั้น เป็นเรื่องของมนุษย์เท่านั้น ไม่ใช่ของพระองค์ แต่…ความจริงแล้ว พระเจ้าทรงอยู่เหนือทุกสิ่ง พระองค์ทรงมองทุกสิ่งที่กำลังเกิดบนพื้นโลก…..
สินค้าของพวกเขาจะถูกปล้น และบ้านพักอาศัยจะถูกทิ้งร้าง แม้เขาจะเป็นผู้สร้างบ้านเหล่านั้น เขาจะไม่ได้อาศัยในบ้านนั้น
แม้เขาจะปลูกสวนองุ่น แต่เขาจะไม่ได้ดื่มเหล้าองุ่นจากสวนนั้น “
สินค้า บ้านและสวนไร่นา เป็นสมบัติของคนมั่งคั่ง แต่เพราะพวกเขาทำผิดต่อพระเจ้า และคนยากจน พวกเขาจะไม่ได้รับผลตอบแทนจากน้ำมือที่เขาได้กระทำ