พระองค์ก็ทรงหายวับไปต่อหน้าต่อตาพวกเขา!
ถอดความจาก ลูกา 24:31
เมื่อศิษย์ของพระเยซูกล่าวเช่นนั้น
พระเยซู ผู้เดินทางไปด้วย (ซึ่งเขาไม่รู้ว่า เป็นพระองค์)ก็กล่าวว่า
“เจ้าคนโง่เอ๋ย เจ้าช่างเชื่องช้า ไม่รู้ ไม่เชื่อในสิ่งที่ผู้กล่าวคำของพระเจ้าได้พูดเอาไว้เอาจริง ๆ นะ!
ก็มันเป็นเรื่องจำเป็นที่พระคริสต์จะต้องทนทุกข์ในเรื่องเหล่านี้
แล้วพระองค์จึงจะทรงเข้าไปสู่พระเกียรติสูงส่งมิใช่หรือ?
แล้วพระองค์ก็ทรงอธิบายเรื่องที่กล่าวถึงพระองค์จากพระคัมภีร์
เริ่มตั้งแต่สมัยของโมเสส ยาวลงมาถึงผู้กล่าวคำของพระเจ้าคนอื่น ๆ
พอเข้ามาใกล้หมู่บ้านที่เขาตั้งใจจะมา พระองค์ทรงทำท่าเหมือนจะเดินทางต่อไป
แต่เขาทั้งสองก็ชักชวนพระองค์ว่า
“ขอท่านอยู่กับเราก่อนเถอะขอรับ
ตอนนี้ก็เย็นย่ำค่ำมืดแล้ว”
พระองค์จึงทรงเข้าไปพร้อมกับพวกเขา เพื่อจะพักที่นั่น
และเมื่อพระองค์ทรงอยู่ที่โต๊ะอาหาร
ทรงหยิบขนมปังขึ้นมา อธิษฐานขอพร และฉีกขนมปังแบ่งให้ทุกคน
เวลานั้นเอง ตาของพวกเขาก็สว่างขึ้น!
“พระอาจารย์…!!”
ยังไม่ทันจะกล่าวอะไรต่อ พระองค์ก็ทรงหายวับไปต่อหน้าต่อตาพวกเขา!