ไว้ชีวิต ๒๕-๒

พงศาวดาร 25:1-4

ราชาโยอาชทรงสิ้นไปอย่างไร้คนเอาใจใส่  ถูกลอบปลงพระชนม์ง่าย ๆ เพราะพระองค์กำลังป่วยอยู่ในห้องบรรทม

ราชาโยอาชทรงเริ่มต้นครองประเทศในเวลาอายุยังน้อยมาก  แต่ความเป็นจริงคือ  มีผู้ใหญ่ ผู้สำเร็จราชการคอยดูแลการปกครองให้เสมอมา   และพระองค์ก็ทรงเป็นผู้ทำลายรูปเคารพ และซ่อมแซมพระวิหารของพระเจ้าอย่างใหญ่โตในสมัยของพระองค์

แต่แล้ว ก่อนเวลาพระองค์สิ้นพระชนม์  พระองค์ได้ทรงทำสิ่งที่ผิดต่อพระเจ้าและการสิ้นพระชนม์นั้นได้บ่งบอกว่า พระองค์เป็นผู้นำความร้ายกาจนั้น มาสู่ชีวิตของพระองค์เอง…..

ขณะนั้นเอง อามาซิยาห์โอรสของพระองค์ทรงอายุ 25 พรรษา  จึงต้องรับราชบัลลังก์มาตามประเพณี  และพระองค์ก็พอที่จะว่าราชการได้เพราะได้เรียนรู้ประเพณี และหน้าที่ของกษัตริย์มาก่อนหน้านี้แล้ว

 

พระมารดาของอามาซิยาห์คือ เยโฮอัดดีน(หรือเยโฮอัดดาน)  เป็นชาวนครเยรูซาเล็ม  เธอได้สั่งสอนให้อามาซิยาห์อยู่ในทางของพระเจ้า

ผลก็คือ ราชาอามาซิยาห์ได้ครอบครองประเทศด้วยการดำเนินตามน้ำพระทัยของพระเจ้า   เป็นสิ่งที่ดี… แต่พระคัมภีร์เขียนไว้ว่า  พระองค์ไม่ได้ทำตามน้ำพระทัยของพระเจ้าอย่างสุดใจ  เราอ่านดูแล้วรู้สึกว่า ไม่อยากให้ราชาอามาซิยาห์ต้องพบจุดจบอย่างราชบิดาเลย….

 

ราชาอามาซิยาห์นั้นได้ทรงสั่ง

“ไปสืบหา สอบสวน และจัดการประหารคนที่ฆ่าพ่อของเรา”  ดังนั้นคนที่เป็นฆาตกรจึงถูกจับประหารหมดทุกคน

ส่วนลูกหลาน คนในครอบครัวของฆาตกรเหล่านั้น

ถ้าเป็นชาติอื่น ๆ  จะถูกฆ่าตายไปตาม ๆ กัน

ราชาอามาซิยาห์กลับไม่ทำ

ทำไมล่ะ?  พระองค์ไม่กลัวพวกเขากลับมาแก้แค้นหรือ?

 

ที่ราชาอามาซิยาห์ไม่ทรงฆ่าล้างครอบครัวก็เพราะทรงเชื่อฟังคำบัญชาของพระเจ้าผ่านโมเสสมาว่า

“พ่อจะไม่ต้องตายเพราะบาปของลูก  และลูกจะไม่ตายเพราะบาปของพ่อ แต่ละคนจะตายเพราะบาปของตนเอง”