อิสยาห์ 31:1-3
วิบัติจะมีแก่คนที่ลงไปอียิปต์เพื่อขอความช่วยเหลือ และคิดว่าจะพึ่งม้าศึก พวกเขาวางใจในรถรบมากมาย และวางใจในทหารม้า เพราะว่า พวกเขาดูแข็งแรงจริง ๆ
แต่กลับไม่หันมาหาองค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล ไม่กลับมาปรึกษาหารือกับพระองค์
ถึงกระนั้น พระเจ้าทรงพระปัญญา พระองค์นำภัยหายนะมาให้พวกเขา พระองค์มิได้ทรงเอาพระดำรัสของพระองค์คืนมา
แต่พระองค์ทรงลุกขึ้นต่อสู้กับกลุ่มคนที่กระทำผิด และต่อสู้คนที่ช่วยเหลือให้เขากระทำผิด
คนอียิปต์เป็นเพียงมนุษย์ ไม่ใช่พระเจ้า ม้าศึกของพวกเขาเป็นเพียงเลือดเนื้อ ไม่ใช่วิญญาณ
เมื่อพระเจ้าทรงยื่นพระหัตถ์ของพระองค์ออกมา
ทั้งคนที่ช่วยเหลือก็สะดุด ทั้งคนที่รับความช่วยเหลือก็จะล้มลง
ทั้งสองฝ่ายจะพินาศไปพร้อม ๆ กัน
ท่านอิสยาห์ได้บอกชัดเจนว่า คนที่ไปขอความช่วยเหลือจากมนุษย์ ไม่ขอจากพระเจ้าเอง จะพบกับอะไร ….. นี่ไม่ได้หมายความถึงแค่การช่วยเหลือกันและกันที่มนุษย์พึงจะมีต่อกัน
ท่านอิสยาห์กำลังกล่าวว่า เมื่อเราเลิกวางใจพระเจ้า หันไปวางใจมนุษย์เป็นที่หนึ่งเมื่อไร เมื่อนั้นแหละที่เรากำลังบอกว่า พระองค์คงช่วยเราไม่ได้ มนุษย์เก่งกว่า ….. ตรงนี้ที่เราทุกคนต้องตระหนักว่า การดำเนินชีวิตของเราทุกวัน เราต้องพึ่งพระองค์เป็นที่หนึ่ง และถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าผู้ทรงสามารถช่วยได้ทุกอย่าง ไม่ดูหมิ่นพระองค์ด้วยการคิดไปเอง หาทางเอง…แต่ต้องวางใจในพระเจ้าด้วยสุดใจ ไม่พึ่งในความเข้าใจของตนเอง ….
พระคำตอนนี้ เตือนเราตรง ๆ ง่าย ๆ ชัดเจน!