อิสยาห์ 41:5-10
แผ่นดินชายทะเลเห็นและกลัว ที่สุดปลายแผ่นดินโลกก็ตัวสั่น พวกเขามาใกล้ และมาจริง ๆ ทุกคนต่างช่วยเพื่อนบ้านของตน และกล่าวกับพี่น้องของตนว่า “จงเข้มแข็ง!”
ช่างฝีมือให้กำลังใจกับช่างทอง ผู้ที่ทำให้งานเรียบเนียนด้วยค้อนก็ให้กำลังใจกับคนที่ใช้ทั่ง พูดถึงการที่บัดกรีออกมาว่า “ดีนะ” แล้วเขาก็เอาตะปูไปตรึงไว้
เมื่อมีศัตรูเข้ามาโจมตี ดูซิ แทนที่พวกเขาจะมาหาพระเจ้า กลับมาปลอบใจกันเอง และพากันสร้างรูปเคารพขึ้นอีก
แต่เจ้า อิสราเอล เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา ยาโคบที่เราได้เลือก ลูกหลานของอับราฮัมเพื่อนของเรา
เจ้า ผู้ที่เราได้นำมาจากที่สุดปลายแผ่นดินโลก และเรียกมาจากดินแดนไกลโพ้น
พวกเขาเป็นคนรับใช้ของพระเจ้า… เมื่อเทียบกับชนชาติอื่นที่ไม่ใช่ พวกเขามีสิทธิพิเศษจริง ๆ และพระเจ้าทรงเรียกอับราฮัมผู้เป็นบิดาของชาวอิสราเอลว่า “เพื่อน” ยิ่งทำให้ความสัมพันธ์นั้นแนบแน่นกว่าการเป็นคนรับใช้เสียอีก
ในยุคสุดท้าย พระเจ้าจะทรงเรียกคนของพระองค์กลับมาจากสถานที่ซึ่งพวกเขากระจัดกระจายกันไป…
และเราพูดกับเจ้าว่า “เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา เราได้เลือกเจ้าและมิได้เขวี้ยงเจ้าทิ้งไป อย่ากลัวเลย เพราะเราอยู่กับเจ้า อย่าท้อแท้ เพราะเราเป็นพระเจ้าของเจ้า เราจะให้กำลังเจ้า ใช่ เราจะช่วยเจ้า เราจะยกเจ้าขึ้นด้วยมือขวาอันชอบธรรมของเรา”
พระเจ้าทรงให้กำลังใจพวกเขาขนาดนี้ พวกเขารู้ไหมนะว่า คนอื่น ๆ ยังไม่ได้อย่างนี้เลย