อิสยาห์ 57:7-13
บนภูเขาและภูเขาสูง เจ้าวางเตียงของเจ้าไว้ และเจ้าขึ้นไปบนนั้นเพื่อถวายเครื่องบูชา
หลังประตูและที่ป้ายหน้าประตู เจ้าก็วางอนุสรณ์ของเจ้าไว้
เมื่อเจ้าละทิ้งเราเท่ากับเจ้าเปิดเตียงของเจ้าออก เจ้าได้ขึ้นไป
และเจ้าทำให้มันกว้าง และเจ้าทำพันธสัญญากับพวกเขา เจ้าเองก็ชอบเตียงของพวกเขา เจ้ามองความเปลือยเปล่า
อิสยาห์กำลังบอกว่า บนภูเขา คือที่ ๆ เหล่าคนอิสราเอลที่หลงรูปเคารพ จะขึ้นไปกราบไหว้บูชารูปเคารพเหล่านั้น
เจ้าเดินทางไปหากษัตริย์พร้อมกับน้ำมัน และน้ำหอมที่หอมฟุ้งกระจาย
เจ้าส่งทูตไปยังแดนไกล ส่งไปถึงแดนคนตาย
ราชาอาหัส เคยไปหากษัตริย์แห่งอัสซีเรีย และก็เลียนแบบสิ่งที่อัสซีเรียเชื่อ
เจ้าเหนื่อยอ่อน เพราะหนทางไกลมาก แต่เจ้าก็ไม่ได้กล่าวว่า “มันสิ้นหวัง”
เจ้าพบชีวิตใหม่ที่ทำให้เจ้ามีกำลัง เจ้าจึงไม่ได้อ่อนแรงไป
เจ้ารู้สึกหวาดหวั่น กลัวใครล่ะ เจ้าจึงได้โกหกไม่หยุด
เจ้าไม่นึกถึงเรา ไม่เอาใจใส่เราเลย
อิสราเอลรู้สึกสดชื่นกับการไหว้รูปเคารพ
เป็นเพราะเรานิ่งอยู่นาน เจ้าจึงไม่เกรงกลัวเราใช่ไหม ?
เราจะประกาศความชอบธรรมและการกระทำของเจ้า แต่มันจะไม่ทำให้เจ้าได้ประโยชน์อันใดแก่เจ้า
ที่เป็นอย่างนั้นเพราะไม่ใช่ความชอบธรรมที่แท้จริง
เมื่อเจ้าร้องออกมา จงให้เหล่าเทวรูปช่วยเจ้าซิ
ลมจะพัดมันไปไกล แต่คนที่เข้ามาลี้ภัยในเราจะได้กรรมสิทธิ์ในแผ่นดิน
และจะได้รับภูเขาบริสุทธิ์ของเราเป็นมรดก