เยเรมีย์ 15:10-15
แม่ของข้า วิบัติแก่ข้าที่แม่ได้เกิดข้ามา
ข้าเป็นคนที่ทำให้เกิดการต่อสู้ชิงดีกันทั้งแผ่นดิน
ข้าไม่ได้ให้ยืม ข้าไม่ได้ยืมใคร แต่ทุกคนก็แช่งข้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เรามิได้ให้เจ้าเป็นอิสระก็เพื่อสวัสดิภาพของพวกเขาหรือ?
เราไม่ได้ร้องขอแมตตาจากศัตรูเพื่อเจ้า ในยามยากลำบาก ในยามที่เจ้าเดือดร้อนหรือ?
จะมีใครหักเหล็กได้ เหล็กและทองสัมฤทธิ์ที่มาจากทิศเหนือ?
เราจะมอบความมั่งคั่ง ทรัพย์สมบัติของเจ้า
ให้เป็นของที่พวกเขาริบไปโดยไม่คิดมูลค่า เพราะเจ้าได้ทำบาป
เราจะให้เจ้าต้องรับใช้ศัตรูในดินแดนที่เจ้าไม่รู้จัก
ที่เป็นอย่างนี้เพราะเราโกรธ… ไฟที่เราก่อขึ้นมานั้นจะเผาตลอดไป
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงทราบ
ขอทรงระลึกถึงข้าทาส และขอเสด็จมาเยี่ยมเยียนข้าด้วย
ขอทรงแก้แค้นผู้ที่ข่มเหงข้าทาสของพระองค์ด้วย
ขอโปรดอย่าเอาข้าทาสไป เพราะพระองค์ทรงอดกลั้นพระทัย
ขอทรงรู้ว่า ข้าทาสจะทนรับการติเตียนเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์