ดาเนียล 6:1-5
หลังจากราชาเบลชัสซาร์ ผู้ที่ได้ครองต่อมาคือ ราชาดาริอัส
พระองค์พอพระทัยที่จะตั้งเสนาบดีเพื่อปกครองท้องถิ่นต่าง ๆ ทั่วอาณาจักร 120 คน
ทั้งนี้ จะมีผู้บริหารสูงสุดอยู่สามคนที่จะดูแลคนเหล่านี้อีกที
หนึ่งในนั้นคือ ท่านดาเนียล
เสนาบดีเหล่านี้จะต้องเข้ามารายงานตัวกับดาเนียล และอีกสองท่าน
เพื่อว่า พระราชาจะได้ไม่สูญเสียประโยชน์ใด ๆ
ท่านดาเนียลผู้นี้ มีความโดดเด่นเหนือผู้บริหารคนอื่น ๆ อย่างเห็นได้ชัด
ทั้งนี้เป็นเพราะเขามีวิญญาณสูงสุดในตัวของเขา
พระราชาทรงวางแผนจะแต่งตั้งเขาให้อยู่เหนือเหล่าผู้ปกครองทั้งสิ้นในอาณาจักร
ดังนั้น ข้าราชการคนอื่น ๆ จึงพยายามที่จะจับผิดดาเนียลในเรื่องงานบริหารราชการ
แต่พวกเขาก็ไม่สามารถหาข้อตำหนิได้เลย
เพราะดาเนียลเป็นคนที่ซื่อตรง ไม่มีความผิดด่างพร้อยแม้แต่น้อย
ดังนั้น พวกเขาจึงกล่าวกันว่า
“เราไม่มีทางที่จะหาข้อตำหนิในตัวดาเนียลได้เลย
ยกเว้น เราจะต้องเอาเรื่องของพระเจ้าของเขามาเป็นตัวชงเรื่องให้เขาเป็นคนผิดจนได้”