admin

เอเสเคียล 14: 7-11

ใครก็ตามจากวงศ์วานอิสราเอล
หรือคนที่เป็นคนแปลกหน้าที่เดินทางผ่านเข้ามาในแผ่นดินอิสราเอล
คนที่แยกตัวออกไปจากเรา และนับถือรูปเคารพนั้นไว้ในใจ
และวางหินสะดุดแห่งความบาปของเขาต่อหน้าต่อตาตัวเอง
และยังเข้ามาปรึกษาเราโดยผ่านผู้กล่าวคำของเรา
เรา…องค์พระผู้เป็นเจ้า จะตอบพวกเขาเอง

เราจะตั้งหน้าของเราต่อสู้คนนั้น
เราจะทำให้เขาเป็นสัญลักษณ์และสุภาษิต
และตัดเขาออกจากท่ามกลางประชากรของเรา
และเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า
และหากผู้กล่าวคำถูกล่อลวง และกล่าวคำใดออกมา
ถือว่า เรา องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ล่อลวงผู้กล่าวคำคนนั้น
และเราจะยื่นมือของเราออกต่อต้านเขา
และทำลายเขาจากท่ามกลางประชากรของเรา
และพวกเขาจะต้องรับโทษของพวกเขานั่นคือ
ทั้งโทษของผู้กล่าวคำ และโทษของคนที่มาถามจะเป็นโทษอย่างเดียวกัน
เพื่อว่า วงศ์วานอิสราเอลจะไม่หลงทางจากเราอีกต่อไป
จะไม่ทำตัวให้เป็นมลทินด้วยการล่วงละเมิดของพวกเขา
แต่เพื่อว่าเขาจะได้เป็นคนของเรา
และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา..

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ

เอเสเคียล 1: 1-6

มีผู้ใหญ่บางคนของอิสราเอลมาหาข้า และนั่งลงต่อหน้าข้า
แล้วพระดำรัสของพระเจ้าก็มาถึงข้า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย คนเหล่านี้ มีรูปเคารพของพวกเขาอยู่ในใจ
และความผิดของพวกเขานั้นเป็นหินสะดุดต่อหน้าพวกเขาเอง
เราควรจะยอมให้พวกเขาปรึกษาอย่างนั้นหรือ?

ดังนั้นจงพูดกับพวกเขาว่า
..องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
ใครก็ตามในวงศ์วานอิสราเอลที่เก็บรูปเคารพไว้ในใจ
ตั้งหินสะดุดไว้ต่อหน้าต่อตาตัวเอง
และยังมาหาผู้กล่าวคำของพระเจ้า
เราเอง จะตอบพวกเขาเมื่อเขาเข้ามาหาเราพร้อมกับรูปเหล่านั้น
เพื่อว่าเราจะได้ยึดใจของคนอิสราเอลที่หันไปจากเราเพราะรูปเคารพเหล่านั้น
ดังนั้น จงกล่าวแก่วงศ์วานอิสราเอลว่า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
จงกลับใจ และหันจากรูปเคารพทั้งหลายเสีย
หันหน้าของเจ้าทั้งหลายออกจากสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียน

เอเสเคียล 13 :17-23

“และเจ้า ลูกชายของมนุษย์ จงตั้งหน้าของเจ้าสู้ลูกสาวของประชากรของเจ้า
เธอเหล่านั้นต่างทำนายตามใจของตนเอง
ให้เจ้ากล่าวคำต่อต้านพวกเขา
กล่าวว่า ..องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้

..วิบัติแก่ผู้หญิงที่เย็บสายข้อมือมนต์ให้กับข้อมือคนทั้งหลาย
และทำผ้าคลุมหน้าให้กับคนทุกรูปร่าง เพื่อตามล่าวิญญาณ!
เจ้าจะมาตามล่าวิญญาณที่เป็นของประชากรของเรา
เพื่อให้วิญญาณของเจ้ามีชีวิตอย่างนั้นหรือ?
พวกเจ้าได้ทำให้เราเป็นมลทินท่ามกลางคนของเรา
เพียงเพื่อแลกกับข้าวบาร์เลย์กระหยิบมือ และขนมปังไม่กี่ชิ้น
เจ้าได้ทำให้คนที่ไม่สมควรตายได้ตาย
และทำให้คนที่สมควรตายมีชีวิตอยู่
เจ้าทำด้วยการมุสาต่อคนของเราที่ฟังเสียงมุสาของเจ้า

“ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
ดูเถิด เราต่อสู้กับสายข้อมือมนต์ที่เจ้าใช้ล่าวิญญาณอย่างกับล่านก
และเราจะฉีกมันออกจากแขนของเจ้า
และเราจะปล่อยให้วิญญาณที่เจ้าล่านั้น เป็นอิสระ วิญญาณที่เหมือนนก
เราจะฉีกผ้าคลุมหน้าของเจ้าเช่นกัน
เราจะฉีกมันออก และช่วยคนของเราให้รอดจากเงื้อมมือของเจ้า
พวกเขาจะไม่เป็นเหยื่อของเจ้าอีกต่อไป
และเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า

เพราะเจ้าได้หลอกลวงทำให้คนชอบธรรมท้อแท้ใจ
ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำให้พวกเขาต้องเสียใจเลย
และเจ้าได้สนับสนุนคนชั่วร้าย
ไม่ช่วยให้พวกเขาทิ้งความชั่วร้าย เพื่อจะได้รักษาชีวิตของตนไว้
ดังนั้น เจ้าจะไม่เห็นนิมิตหลอกลวงอีกต่อไป
เจ้าจะไม่ได้ทำวิทยาคมอีกต่อไป
เราจะช่วยคนของเราให้พ้นมือของพวกเจ้า
และเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า

เอเสเคียล 13 :1-7
พระดำรัสของพระเจ้ามาถึงข้าว่า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย จงกล่าวคำต่อสู้กับเหล่าผู้ทำนายของอิสราเอล
พวกเขากำลังทำนาย และเป็นคำทำนายจากความคิดของพวกเขาเอง
พวกเขากล่าว…..จงฟังคำของพระเจ้า!.. องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า
วิบัติแก่ผู้ทำนายโง่เขลาที่เดินตามวิญญาณของตน ไม่ได้เห็นอะไรเลย
พวกเขาเป็นเหมือนหมาไนที่เดินอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง

โอ อิสราเอล พวกเจ้าไม่ได้เดินไปตามรอยแตก
หรือสร้างกำแพงให้แก่บ้านอิสราเอล
เพื่อว่ามันจะได้ยืนมั่นแข็งแรงได้ในวันแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้า
พวกเขาได้เห็นนิมิตปลอม และการทำนายเป็นเท็จ
กล่าวว่า..องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศดังนี้…
ทั้ง ๆ ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ส่งพวกเขาไป
แต่เขากลับคิดไปว่า พระองค์จะต้องทรงทำตามคำของพวกเขา
เจ้าไม่เคยเห็นนิมิตปลอม และได้กล่าวคำทำนายเท็จหรือ?…
ก็เมื่อใดที่เจ้ากล่าวว่า..องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส…ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้พูดสักนิด

เอเสเคียล 12:17-28

และพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงข้า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย  จงตัวสั่นกินขนมปัง
ดื่มน้ำด้วยตัวสั่นเทา ด้วยความกระวนกระวาย
และกล่าวกับประชาชนในแผ่นดิน “
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้นเกี่ยวกับคนที่อาศัยในเยรูซาเล็ม
ในแผ่นดินอิสราเอล

พวกเขาจะกินขนมปังด้วยความกระวนกระวาย
และดื่มน้ำพร้อมไปกับความกลัว
ด้วยวิธีนี้  แผ่นดินจะถูกลอกทิ้ง ทุกสิ่งที่มีอยู่ในแผ่นดินจะหมดไป
เป็นเพราะความชั่วร้ายรุนแรงของคนที่อาศัยในนั้น
และเมืองต่าง ๆ ที่มีคนอาศัยอยู่จะกลายเป็นเมืองร้าง
และ แผ่นดินจะกลายเป็นที่ร้างเปล่า
และพวกเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า

และพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงข้า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย
สุภาษิตของพวกเจ้าเกี่ยวกับแผ่นดินอิสราเอลว่าอย่างนี้ใช่ไหม…
“วันเวลาก็นานเหลือเกิน และนิมิตทั้งหลายก็กลายเป็นศูนย์”?

ดังนั้น จงบอกพวกเขาว่า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เราจะทำให้สุภาษิตนี้สิ้นสุดไปเลย
และเขาจะไม่ใช้คำพูดนี้เป็นสุภาษิตในอิสราเอลอีกต่อไป”
แต่เจ้าจงกล่าวแก่พวกเขาว่า
วันเวลาใกล้เข้ามา นิมิตทุกเรื่องนั้นจะสำเร็จทุกประการ
เพราะว่า จะไม่มีนิมิตปลอมแปลง หรือคำทำนายเพื่อสอพลอในหมู่อิสราเอลอีกต่อไป
เพราะเราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า
เราจะกล่าวคำที่เราจะพูด  และคำพูดนั้นจะเป็นจริงโดยไม่มีการรั้งรอ จะเกิดในขึ้นในสมัยของพวกเจ้า
โอ เจ้าคนดื้อด้าน  เราจะพูด และแสดงให้เจ้าเห็น… องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ

และคำขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้า
“บุตรของมนุษย์เอ๋ย  ดูเถิด.. คนที่มาจากวงศ์วานอิสราเอลกล่าวว่า
..นิมิตที่เขาเห็นนั้น กว่าจะเกิดอีกนาน และเขาทำนายถึงสิ่งที่อยู่ในอนาคตไกลๆ..

ดังนั้น เจ้าจะพูดกับพวกเขาว่า
คำของเราจะไม่มีการเนิ่นช้าอีกต้องไป
แต่คำที่เรากล่าวจะเกิดขึ้นแน่นอน”องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ

เอเสเคียล 12:8-16

ในเวลาเช้า พระดำรัสของพระเจ้ามายังข้า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย  วงศ์วานอิสราเอลที่ดื้อดึงได้พูดกับเจ้าไหมว่า
..ทำอะไรอยู่นั่นนะ?..
จงกล่าวกับพวกเขาว่า

..องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ เป็นคำที่เกี่ยวข้องกับ
เหล่าเจ้าชายในนครเยรูซาเล็ม และวงศ์วานอิสราเอลที่อาศัยในนั้น
กล่าวว่า .. เราเป็นสัญลักษณ์ให้กับเจ้า อย่างที่เราได้ทำ
ก็จะเกิดขึ้นกับพวกเขาอย่างนั้นเหมือนกัน
พวกเขาจะต้องถูกเนรเทศ และกลายไปเป็นเชลย
เหล่าเจ้านายก็จะต้องหอบห่อผ้าเชลยบนบ่าในยามโพล้เพล้
และพวกเขาจะออกไป

พวกเขาจะต้องขุดกำแพงให้ตัวเองลอดออกไปได้
เขาจะคลุมหน้าของเขาไว้ เพื่อเขาจะไม่ได้เห็นแผ่นดินด้วยตาของเขาเอง
เราจะเหวี่ยงตาข่ายของเราออกไปเหนือเขา
เขาจะถูกจับเข้ามาด้วยกับดักของเรา
เราจะนำเขาไปถึงบาบิโลน แผ่นดินของชาวเคลเดีย
แต่กระนั้นเขาจะไม่เห็นมัน เขาจะตายที่นั่น
และเราจะทำให้คนที่อยู่รอบข้างเขากระจัดกระจายไปทุกทิศทางลม
ไม่ว่าจะเป็นผู้ช่วย และกองทัพของเขา
และเราจะชักดาบออกจากฝักตามเขาไป
และพวกเขาจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า
เมื่อเราทำให้เขาระหกระเหินไปตามชาติต่าง ๆ
เมื่อเราทำให้เขากระจัดกระจายไปตามหัวเมืองต่าง ๆ
แต่เราจะให้บางคนหนีคมดาบ ความอดอยากปละภัยพิบัติไปได้
เพื่อว่าเขาจะได้ประกาศสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนของเขาตามประชาชาติที่เขาไป
และเขาจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า

เอเสเคียล 12:1-7

พระดำรัสของพระเจ้ามาถึงข้า
“ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย  เจ้าอาศัยอยู่ท่ามกลางชนชาติที่กบฎ
คนที่มีตา  แต่มองไม่เห็น คนที่มีหู แต่ไม่ได้ยิน
เพราะว่าพวกเขาเป็นวงศ์วานที่ดื้อดึง
สำหรับเจ้าแล้ว ลูกชายของมนุษย์.. จงเตรียมห่อผ้าสำหรับคนที่ถูกเนรเทศ
และเดินออกไปดั่งคนถูกเนรเทศต่อหน้าต่อตาพวกเขา
บางที พวกเขาจะเข้าใจได้บ้าง แม้ว่าจะเป็นคนที่ดื้อดึงก็ตาม
เจ้าจะเอาห่อผ้าเชลยของเจ้าออกมาตอนกลางวันให้พวกเขาเห็น
เป็นผ้าห่อสำหรับเชลย และเจ้าจะออกไปตอนเย็นต่อหน้าต่อตาพวหเขา
เดินออกไปดั่งคนที่จะต้องออกไปเป็นเชลย

และให้เจ้าขุดกำแพงให้เขาเห็น ลากห่อผ้าเชลยของเจ้าออกไปผ่านช่องนั้น
และเจ้าจะต้องแบกห่อผ้าของเจ้าบนบ่า  เดินออกไปยามโพล้เพล้ให้เขาเห็น
เจ้าจะปิดหน้าปิดตาของเจ้า เพื่อว่า เจ้าจะไม่เห็นแผ่นดิน
เราให้เจ้าทำดังนี้เพื่อเป็นเครื่องหมายแก่วงศ์วานอิสราเอล”

และข้าก็ทำตามอย่างที่พระองค์ทรงบัญชา
ข้าแบกห่อผ้าเชลยของข้าออกไปตอนกลางวัน
และกลางคืนข้าก็ขุดช่องกำแพงด้วยมือเปล่า
ข้าแบกห่อผ้าเชลยของข้าออกไปยามโพล้เพล้ ต่อหน้าต่อตาพวกเขา

เอเสเคียล 11:13-25

แล้วในเวลาต่อมา ขณะที่ข้ากำลังกล่าวคำของพระเจ้า
ปาลิติยาห์ ลูกชายเบไนยาห์ก็เสียชีวิต
ข้าก็คุกเข่าซบหน้าถึงดิน ร้องเสียงดังว่า
“โอ.. องค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์จะทรงทำให้คนที่หลงเหลืออยู่นั้นหมดไปด้วยหรือพระเจ้าข้า?”

และพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงข้าว่า “ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย
พี่น้องของเจ้า พี่น้องที่ตามการมา ทั้งญาติพี่น้อง วงศ์วานทั้งสิ้นของอิสราเอล
พวกเขาทั้งหมด คือคนที่อาศัยในนครเยรูซาเล็มเคยกล่าวว่า
..พวกเขาออกห่างพระเจ้า  เราจึงได้รับแผ่นดินนี้มาครอบครอง..
ดังนั้น เจ้าจงกล่าวว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
..แม้ว่าเราจะเคลื่อนย้ายพวกเขาไปอยู่ตามประชาชาติต่างๆ
และแม้ว่าเราจะกระจายพวกเขาไปตามประเทศต่างๆ
แต่เราก็จะเป็นวิหารของพวกเขาในช่วงเวลาที่พวกเขาออกไปอยู่ตามดินแดนเหล่านั้น
ดังนั้นจงกล่าวว่า..องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
เราจะรวบรวมพวกเจ้าออกมาจากชนชาติทั้งหลาย
จะรวมพวกเจ้าจากประเทศต่างๆ ที่เจ้ากระจัดกระจายไปอยู่นั้น
และเราจะมอบแผ่นดินอิสราเอลให้แก่เจ้า ..
และเมื่อพวกเขาไปอยู่ที่นั่น
พวกเขาจะเอาสิ่งที่น่าชัง และสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนออกไปจากพวกเขา

และเราจะให้พวกเขามีใจเดียว
เราจะใส่วิญญาณใหม่เข้าไปในเขา
เราจะนำเอาใจแข็งดั่งหินของเขาออกจากเนื้อของเขา
และใส่ใจเนื้อเข้าไปให้

เพื่อว่า พวกเขาจะได้เดินตามกฎเกณฑ์ของเรา  รักษาและเชื่อฟังกฎหมายของเรา
และพวกเขาจะเป็นประชากรของเรา เราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา
แต่สำหรับเหล่าคนที่หัวใจไปติดตามที่น่าชัง น่าสะอิดสะเอียนนั้น
เราจะนำสิ่งที่เขาทำเทลงมาบนหัวของพวกเขา…
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น

แล้วเครูบก็ยกปีกของพวกเขาขึ้น โดยมีวงล้ออยู่ข้าง ๆ
พระสิริของพระเจ้าอยู่เหนือพวกเขา
และพระสิริของพระเจ้าก็เสด็จขึ้นจากท่ามกลางนครนั้น และ
ไปประทับบนภูเขาที่อยู่ทางตะวันออกของนคร
และพระวิญญาณทรงยกข้าขึ้น
ในนิมิต ทรงนำข้าด้วยพระวิญญาณของพระองค์ไปยังเคลเดีย
ไปหาคนที่ถูกเนรเทศออกมา
แล้วนิมิตที่ข้าเห็นก็ลุกไปจากข้า
จากนั้น ข้าจึงเล่าให้ผู้ถูกเนรเทศถึงทุกสิ่งที่องค์พระผู้เป็นเจ้าได้แสดงให้ข้าเห็น

เอเสเคียล 11:1-12

พระวิญญาณทรงยกข้าขึ้น
และทรงนำข้ามายังประตูทางตะวันออกของพระวิหารที่หันหน้าไปทางตะวันออก
และดูเถิด ที่ทางเข้านั้น มีชาย 25 คน
ในนั้นมียาอาซันยาห์ ลูกชายของอัสซูร์
และเปลาที่ยาห์ลูกชายเปไนยาห์
แล้วพระองค์ตรัสกับข้าว่า “ลูกชายของมนุษย์เอ๋ย
เหล่านี้ คือคนที่คิดการชั่ว และให้คำปรึกษาโหดร้ายแก่เมืองนี้
พวกเขากลาวว่า .. ยังไม่ถึงเวลาที่จะสร้างบ้าน
เมืองเป็นเหมือนหม้อตุ๋นใหญ่ พวกเราเป็นเนื้อ…
ดังนั้นเจ้าจงกล่าวคำต่อต้านพวกเขา จงกล่าวคำพยากรณ์
ลูกชายของมนุษย์”

แล้วพระวิญญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็อยู่เหนือข้า
ตรัสกับข้าว่า “จงพูดว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้….
พวกเจ้าคิดอย่างนี้ โอ้วงศ์วานอิสราเอล
เรารู้ว่าเจ้าคิดอะไร  เจ้าได้สังหารคนมากมายเพิ่มขึ้น
ทำให้ตามถนนมีแต่ศพกลาดเกลื่อน
ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของเจ้าตรัสว่า
เจ้าได้สังหารคนที่เจ้าทิ้งไว้ท่ามกลางคนทั้งหลาย
คิดว่าพวกเขาเป็นเนื้อ และเมืองนี้เป็นหม้อตุ๋น
แต่เจ้าจะถูกนำออกจากกลางเมืองนี้
พวกเจ้ากลัวดาบใช่ไหม.. เราจะส่งดาบมาให้เจ้า
และเราจะเอาเจ้าออกมา และมอบให้กับมือของชาวต่างชาติ
พวกเขาจะพิพากษาโทษเจ้าเอง
พวกเจ้าจะตายด้วยดาบ เราจะพิพากษาเจ้าจากชายแดนอิสราเอล
และเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า!
เมืองนี้ไม่ใช่หม้อตุ๋น และเจ้าก็ไม่ใช่เนื้อในหม้อนั้น
เราจะพิพากษาเจ้าจากชายแดนอิสราเอล
และเจ้าจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า!
เพราะว่าเจ้าไม่ได้เดินตามกฎเกณฑ์ของเรา
ไม่เชื่อฟังกฎหมายของเรา
แต่เจ้าได้ทำตามกฎของประชาชาติที่อยู่ล้อมรอบเจ้า”

เอเสเคียล 10:15-22

แล้วเหล่าเครูบก็ขึ้นไป … พวกเขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่ข้าเห็นที่แม่น้ำเคบาร์
และเมื่อเครูบเคลื่อนไป  ล้อก็ตามไปข้าง ๆ
เมื่อเครูบยกปีกขึ้นเพื่อบินขึ้นจากพื้นโลก
ล้อเหล่านั้น ก็ไม่หันไปจากข้าง ๆ พวกเขาเลย

เมื่อพวกเขายืนนิ่ง มันก็หยุดนิ่งด้วย
เมื่อเขาบินขึ้นไป มันก็ลอยตามขึ้นไปด้วย
เพราะวิญญาณของสิ่งมีชีวิตนั้นอยู่ในวงล้อ

และแล้ว พระสิริของพระเจ้าก็ออกมาจากธรณีประตูพระวิหาร
และหยุดนิ่งอยู่เหนือเครูบ
และเครูบก็บินขึ้นไปจากพื้นโลกต่อหน้าต่อตาข้า
วงล้อก็ตามไปด้วยข้าง ๆ
และเมื่อพวกเขายืนอยู่ที่ทางของประตูตะวันออกของพระวิหารนั้น
พระสิริของพระเจ้าแห่งอิสราเอลก็สถิตอยู่เหนือพวกเขา

สิ่งมีชีวิตที่กล่าวมานี้  ข้าเห็นว่าพวกเขาอยู่ภายใต้พระเจ้าแห่งอิสราเอล
ที่ริมแม่น้ำเคบาร์  และข้าก็รู้ว่า พวกเขาคือเครูบ
แต่ละตนมีสี่หน้า และสี่ปีก ใต้ปีกของพวกเขามีเหมือนมือของมนุษย์
สำหรับลักษณ์หน้าตาของพวกเขา
เป็นหน้าตาแบบเดียวกับที่ข้าเห็นริมแม่น้ำเคบาร์
แต่ละตนเคลื่อนตัวไปข้างหน้า….

เอเสเคียล 10:6-14

และเมื่อพระองค์ทรงบัญชาชายคนที่สวมเสื้อผ้าป่าน
“จงนำไฟจากระหว่างวงล้อที่กำลังหมุนระหว่างเครูป”
เขาก็เข้าไป และยืนอยู่ข้างวงล้อวงหนึ่ง
และเครูบตนหนึ่งก็ได้ยื่นมือออกมาจากเหล่าเครูบมายังไฟที่อยู่ระหว่างเครูบนั้น
เขาเอาไฟบางส่วนออกมาและใส่เข้าในมือของชายที่สวมเสื้อป่านลินิน
ชายนั้นรับไฟมาและออกไป
ดูเหมือนว่าเครูบมีมือเหมือนมือมนุษย์อยู่ใต้ปิก

และเมื่อข้ามองไป ดูเถิด มีล้อสี่ล้ออยู่ข้างเครูบ หนึ่งล้อต่อหนึ่งเครูบ
และล้อนั้นเป็นเหมือนเบริลที่เป็นประกายจ้า
รูปร่างของมันนั้น เป็นเหมือนกันทั้งหมด เป็นล้อหมุนอยู่ในวงล้ออีกที
เมื่อเคลื่อนที่ เครูบสามารถหันหน้าไปด้านใดก็ได้โดยไม่ต้องหันตัวตามไป
ไม่ว่าวงล้อแรกหันไปทางไหน พวกเขาก็จะตามไปโดยไม่ต้องหัน
ร่างกายของเขา ทั้งปีกและหลัง มืปีก และวงล้อคือวงล้อทั้งสี่ต่างมีดวงตาอยู่รอบ ๆ
สำหรับวงล้อเหล่านั้น ข้าได้ยินเขาเรียกว่า วงล้อหมุน
และเครูบต่างมีหน้าสี่หน้า หน้าแรกเป็นหน้าเครูบ
หน้าที่สองเป็นหน้ามนุษย์ หน้าที่สามเป็นหน้าสิงโต และหน้าที่สี่เป็นหน้าอินทรี

เอเสเคียล 10:1-5

เมื่อข้ามองไป ดูเถิด บนความกว้างใหญ่ที่อยู่เหนือเครูบ มีสิ่งหนึ่งปรากฏขึ้น
เป็นบัลลังก์ที่ทำจากอัญมณีไพฑูรย์
พระองค์ตรัสกับชายที่สวมเสื้อป่านลินินว่า
“จงเข้าไปอยู่ท่ามกลางวงล้อซึ่งอยู่ใต้เครูบ
ให้เจ้ากอบเอาถ่านที่กำลังไหม้จากที่ระหว่างเครูบ และให้โปรยเหนือนครนั้น”
เขาก็ออกไปต่อหน้าต่อตา

และเหล่าเครูบยืนอยู่ทางใต้ของพระวิหาร
เมื่อเขาเข้าไปในนั้น ก็มีเมฆปกคลุมลานด้านใน
และพระสิริของพระเจ้าก็ขึ้นมาจากเครูบสู่ธรณีประตู
เมฆลอยอยู่เต็มพระวิหาร
และลานนั้น ก็เต็มไปด้วยความเจิดจ้าแห่งพระสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และเสียงขยับปีกของเครูบ ดังไปถึงลานชั้นนอก
เหมือนกับสุรเสียงของพระเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ยามที่พระองค์ตรัส

เอเสเคียล 9:7-11

แล้วพระองค์ตรัสแก่ข้าพเจ้าว่า “จงทำให้พระวิหารของเราเป็นมลทิน
ให้มีแต่ศพที่ถูกฆ่าตาย  ไปได้”
ดังนั้นพวกเขาจึงออกไป และสังหารคนในเมือง
ในขณะที่พวกเขากำลังตามล่าสังหารนั้น
ข้าถูกทิ้งไว้คนเดียว ข้าจึงล้มตัวลงร้องว่า
“อา..องค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์จะทรงทำลายคนที่หลงเหลือในอิสราเอล
ด้วยพระพิโรธที่ทรงเทลงมาเหนือเยรูซาเล็มอย่างนั้นหรือพระเจ้าข้า?”

แล้วพระองค์ตรัสกับข้าว่า
“ความผิดของวงศ์วานอิสราเอลและยูดาห์ใหญ่หลวงนัก
แผ่นดินเต็มด้วยเลือด   ความอยุติธรรมท่วมท้นในเมือง
พวกเขากล่าวกันว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทิ้งแผ่นดินนี้ไปแล้ว
และพระองค์ไม่ทรงเห็นอะไรทั้งนั้น”..

สำหรับเราแล้ว  ตาของเราจะไม่ทิ้งใครให้เหลือรอดไป
และเราจะไม่สงสาร
เราจะนำการกระทำของเขามาตกเหนือหัวของเขาเอง”

และดูเถิด ชายคนที่สวมเสื้อป่านลินินที่มีกล่องเครื่องเขียนติดเอว
กลับมาและกล่าวว่า
“ข้าพระองค์ได้ทำตามอย่างที่พระองค์ทรงสั่งทุกประการ พระเจ้าข้า”

เอเสเคียล9:1-6

แล้วพระองค์ตรัสเสียงดังเข้าหูข้าว่า

“จงนำเหล่าเพชฌฆาตของเมืองมาใกล้ๆ
ให้เขามาพร้อมกับอาวุธประหารของตน”
และดูเถิด มีชาย6 คนมาจากประตูบนซึ่งหันไปทางเหนือ
แต่ละคนมีอาวุธสังหารในมือ
มีชายผู้หนึ่งสวมเสื้อป่านลินิน พร้อมกล่องเครื่องเขียนอยู่ที่เอว
พวกเขาเข้ามาข้างในและยืนอยู่ข้างแท่นบูชาทองสัมฤทธิ์

และพระสิริของพระเจ้าแห่งอิสราเอลก็ขึ้นไปจากเครูบจากที่เคยดำรงอยู่
ไปยังธรณีประตูพระวิหาร
และองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเรียกชายที่สวมเสื้อป่านลินินผู้ที่มีกล่องเครื่องเขียนที่เอว
ตรัสสั่งเขาว่า “จงผ่านเข้าไปในนครเยรูซาเล็ม
และทำเครื่องหมายบนหน้าผากของคนที่ถอนหายใจ
และคร่ำครวญเพราะความน่าสะอิดนะเอียนที่ผู้คนทำกันอยู่”

และพระองค์ตรัสกับคนอื่น ๆ ซึ่งข้าได้ยินด้วย
“จงผ่านเข้าไปในนคร ตามเขาไป และจัดการสังหารคนเสีย
ตาของเจ้าไม่ต้องปรานีใคร เจ้าไม่ต้องมีใจสงสารใครด้วย
จงสังหารคนแก่ คนหนุ่ม หญิงสาว เด็กและผู้หญิง
แต่อย่าแตะต้องคนที่มีเครื่องหมายบนหน้าผาก
ให้เริ่มต้นจากพระวิหารของเรา”
ดังนั้น พวกเขาจึงเริ่มต้นสังหารตั้งแต่คนแก่ที่อยู่หน้าพระวิหารนั้น

เอเสเคียล8:14-18

แล้วพระองค์ทรงนำข้าไปยังประตูเข้าพระวิหารทางประตูเหนือ
และดูเถิด ที่นั่นมีหญิงคนหนึ่ง ร้องไห้เพื่อเทพทัมมุส
และพระองค์ตรัสกับข้าว่า
“เจ้าเห็นสิ่งนี้ไหม..บุตรของมนุษย์เอ๋ย?
แล้วเจ้าจะเห็นสิ่งที่น่าสะอิดสะเอียนยิ่งกว่านี้อีก”

และพระองค์ทรงนำข้าไปยังลานชั้นในของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และดูเถิด ที่ทางเข้าพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ระหว่างเฉลียงกับแท่นบูชา
มีผู้ชายประมาณ 25 คน หันหลังให้กับพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ทั้งหมดหันหน้าไปทางตะวันออก และก็นมัสการดวงอาทิตย์ทางตะวันออกนั้น
แล้วพระองค์ตรัสกับข้าว่า

“เจ้าเห็นสิ่งนี้ไหม  บุตรของมนุษย์เอ๋ย?
ไม่พอรึ ที่วงศ์วานอิสราเอลได้ทำสิ่งน่าสะอิดสะเอียนขนาดนี้
ที่พวกเขาทำให้แผ่นดินเต็มไปด้วยความรุนแรง
และยั่วยุให้เราต้องกริ้วต่อไปอีก?
ดูเถิด พวกเขาได้เอากิ่งไม้มาแตะจมูกของพวกเขา
ดังนั้น เราจะกระทำกับเขาด้วยความโกรธ
ตาของเราจะไม่มีความปรานี
เราจะไม่สงสาร
แม้ว่าพวกเขาจะร้องไห้เสียงดังลั่นใส่หูของเรา
เราก็จะไม่ฟัง”

เอเสเคียล 8:7-13

และพระองค์ทรงนำข้ามายังทางเข้าลานพระวิหาร
และเมื่อข้ามองดูนั้น ก็มีช่องโหว่อยู่ช่องหนึ่งที่กำแพง
และพระองค์ตรัสกับข้าว่า “บุตรของมนุษย์เอ๋ย จงขุดกำแพงเข้าไป”
ดังนั้น ข้าจึงขุดกำแพง และดูเถิด มีทางเข้าเข้าไปอีก
และพระองค์ตรัสแก่ข้าว่า
“เข้าไปสิ  และดูสิ่งน่าสะอิดสะเอียนที่พวกเขาลงมือทำอยู่ที่นี้ ขณะนี้”
ดังนั้นข้าจึงเข้าไป  และก็เห็นจริงอย่างนั้น
ที่นั่น มีภาพแกะสลักบนผนังรอบด้าน
เป็นภาพสัตว์เลื้อยคลาน และสัตว์ร้ายที่น่ารังเกียจ

รวมไปถึงเทวรูปทั้งหลายของวงศ์วานอิสราเอล
หน้าเทวรูปเหล่านั้น ก็คือ ผู้ใหญ่ของวงศ์วานอิสราเอล 70 คน
โดยมียาอาซันยาห์ลูกชายของชาฟานยืนอยู่ท่ามกลางพวกเขา
แต่ละคนถือกระถางไฟในมือ
ควันและกลิ่นของเครื่องหอมก็ลอยขึ้นสู่เบื้องบน
และเขาพูดกับข้าว่า
“บุตรของมนุษย์เอ๋ญ  เจ้าเห็นไหมว่า ผู้ใหญ่ของวงศ์วานอิสราเอล
ทำอะไรอยู่ในที่มืด ๆ ?
แต่ละคนก็อยู่ในห้องรูปภาพของแต่ละคน

พวกเขาพูดกันว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ทรงเห็นเรา
องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ละทิ้งแผ่นดินไปแล้ว”
และพระองค์ยังทรงกล่าวกับข้าว่า

“เจ้าจะได้เห็นสิ่งน่าสะอิดสะเอียนที่พวกเขาทำมากยิ่งกว่านี้อีก”

เอเสเคียล 7:19-27

พวกเขาโยนเงินของตนลงไปตามถนน
ทองก็เป็นเหมือนสิ่งที่เป็นมลทิน

ทั้งเงินและทองของพวกเขาไม่สามารถช่วยให้รอดพ้นในวันแห่งพระพิโรธของพระเจ้า

เพราะมันไม่อาจทำให้หายหิว ไม่อาจทำให้อิ่มท้องได้
มันกลายเป็นหินสะดุดแห่งความบาปของพวกเขา

การมีเครื่องประดับก็เป็นการส่งเสริมความยะโส
และยังสร้างเทวรูปอันน่าสะอิดสะเอียนจากธาตุเหล่านั้น
ดังนั้น เราจึงให้ธาตุเหล่านั้นกลายเป็นสิ่งสกปรกสำหรับพวกเขา

และเราจะมอบมันให้กับมือของชาวต่างชาติให้เป็นของริบสงคราม
และให้กับคนชั่วร้ายของโลกเพื่อให้เป็นของที่ปล้นได้
และพวกเขาจะทำให้มันเป็นสิ่งโสโครกไป

เราจะหันหน้าไปจากเขา
และเขาจะทำให้สถานที่บริสุทธิ์ของเราสาธารณ์
โจรจะเข้าไปและดูหมิ่นสถานที่นั้น

“จงหล่อโซ่ขึ้นมา !  เพราะแผ่นดินเต็มด้วยอาญชากรรมเลือด
และในเมืองต่าง ๆ ก็เต็มไปด้วยความรุนแรง
เราจะนำชาติที่ร้ายที่สุดมายึดบ้านของเขาไป
เราจะให้ความยะโสของคนที่เข้มแข็งมาถึงจุดจบ
สถานที่บริสุทธิ์ของพวกเขาจะต้องถูกเหยียดหยาม
เมื่อความทุกข์ยากมาถึง พวกเขาจะแสวงหาสันติสุข แต่จะไม่มีให้พบ
ความหายนะเกิดขึ้นต่อเนื่องครั้งแล้วครั้งเล่า
มีข่าวลือทำให้ระส่ำระสายไม่หยุดหย่อน
พวกเขาแสวงหานิมิตจากผู้กล่าวคำ
ในขณะที่กฎบัญญัติของพระเจ้าก็หายไปจากปุโรหิต
คำปรึกษาก็หายไปจากเหล่าผู้ใหญ่

กษัตริย์ก็เศร้าโศก  เจ้าชายสิ้นหวัง
มือของประชาชนก็หมดแรงไปเพราะความหวดกลัว
เราจะทำกับเขา ตามทางของเขา และเราจะพิพากษาเขา ตามความคิดของพวกเขา
และพวกเขาจะรู้ว่า เราคือองค์พระผู้เป็นเจ้า

เอเสเคียล 7:10-18

“ดูเถิด วันนั้น! ดูเถิด มันมาแล้ว! ความย่อยยับของเจ้ามาแล้ว
ไม้เรียวก็กำลังผลิดอก  ความเย่อหยิ่งผลิออกเป็นตา
ความรุนแรงโตขึ้นจนกลายเป็นไม้เรียวแห่งความชั่วร้าย
ไม่มีใครจะคงอยู่ได้   ไม่ว่าจะเป็นความมั่งคั่งของพวกเขา
ทรัพย์สมบัติของพวกเขา  จะไม่มีใครอยู่เหนือใคร
เวลามาถึงแล้ว  วันมาถึงแล้ว

อย่าให้คนซื้อยินดี  อย่าให้คนขายเศร้าโศก
เพราะความกริ้วได้มาอยู่เหนือประชากรทั้งสิ้น
เพราะว่า คนขายจะไม่ได้กลับไปหาสิ่งที่เขาขายไปในยามที่เขายังมีชีวิต

เพราะว่านิมิตที่เกี่ยวข้องกับประชากร
มันจะไม่กลับมา และเพราะเหตุที่เขาทำบาป
จะไม่มีใครสามารถรักษาชีวิตไว้ได้

เขาได้เป่าแตร และเตรียมทุกสิ่งให้พร้อมแต่ไม่มีใครไปสงคราม

เพราะความโกรธของเราอยู่เหนือประชากรทั้งสิ้น

ข้างนอกมีดาบ และโรคระบาดและความอดอยากอยู่ภายใน

คนที่อยู่ในทุ่ง ก็ตายด้วยดาบ
คนที่อยู่ในเมืองตายถูกความอดอยากและโรคระบาดกลืนเสีย
และหากยังมีคนที่หลงเหลือหนีไปได้ พวกเขาก็เป็นเหมือนนกในหุบเขา
ต่างคร่ำครวญ เพราะการล่วงละเมิดของตน
มือทุกมือต่างอ่อนแรง  เข่าก็ละลายไปเหมือนน้ำ

พวกเขาสวมเสื้อผ้ากระสอบ ความหวาดกลัวท่วมท้นพวกเขา
ความละอายอยู่บนใบหน้าของทุกคน
ศีรษะต่างก็โล้นเลี่ยน