เยเรมีย์ 17-4 ไปคุยกันที่ประตูเมือง

เยเรมีย์ 17:19-23

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าว่า

“จงไปยืนอยู่ที่ประตูเมือง  ประตูที่ราชาแห่งยูดาห์ เข้าออกเมือง
และไปยังประตูทุกแห่งของนครเยรูซาเล็ม

jeremiah 17 gate

และกล่าวว่า ‘ จงฟังคำขององค์พระผู้เป็นเจ้า ราชาแห่งยูดาห์ และชาวยูดาห์
ชาวนครเยรูซาเล็มทั้งสิ้นที่เดินเข้าออกประตูเหล่านี้
องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า

จงเอาใจใส่เพื่อรักษาชีวิตของเจ้า
อย่าแบกภาระในวันสะบาโต  หรือแบกของผ่านประตูเยรูซาเล็ม

อย่าแบกของออกจากบ้านในวันสะบาโต
และอย่าทำงานใด ๆ แต่รักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์

ตามอย่างที่เราได้บัญชาไว้กับบรรพบุรุษของเจ้า

แต่พวกเขากลับไปฟัง และไม่เอียงหูมาฟังเรา
กลับทำคอแข็งเพื่อว่า
พวกเขาจะไม่ต้องได้ยินและรับคำแนะนำของเรา…

เยเรมีย์ 17-3 น้ำแห่งชีวิต

เยเรมีย์ 17:12-18

มีบัลลังก์อันตระการสถาปนาอยู่บนที่สูงส่งมาตั้งแต่ปฐมกาล
เป็นที่ลี้ภัยของเรา

โอองค์พระผู้เป็นเจ้า ความหวังแห่งอิสราเอล
ทุกคนที่ละทิ้งพระองค์จะต้องอับอาย
คนที่หันจากพระองค์นั้นจะถูกเขียนไว้บนแผ่นดินโลก
เพราะว่า เขาได้ละทิ้งองค์พระผู้ทรงเป็นน้ำพุแห่งชีวิตเสีย….

ภาพจาก  a Water Charity Campaign.
ภาพจาก a Water Charity Campaign.

ขอพระเจ้าทรงรักษาเรา โอ้องค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อข้าทาสจะได้หายป่วย
ขอทรงช่วยข้า และข้าจะรอดพ้น
เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้ที่ข้าพระองค์สรรเสริญ

ดูเถิด พวกเขาพูดกับข้าว่า
“ไหน… พระคำขององค์พระผู้เป็นเจ้าอยู่ที่ไหน? ให้พระคำมาหาเราด้วยเถิด”

ข้ามิได้หลบเลี่ยงจากการเป็นผู้เลี้ยงของพระองค์
แต่ข้าไม่ได้ต้องการวันวิบัติ
พระองค์ทรงทราบสิ่งที่ออกมาจากปากของข้า
เพราะมันอยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์

ขออย่างทรงเป็นความน่ากลัวสำหรับข้าเลย
พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าในวันร้าย ๆ

ขอให้คนที่ข่มเหงข้านั้นต้องละอาย ให้พวกเขากลัว แต่อย่าให้ข้าต้องกลัว
ขอพระเจ้าให้วันร้ายมาถึงเขา ขอทรงทำลายเขา
ด้วยความหายนะสองเท่า

เยเรมีย์ 17-2 พระพรเป็นของใคร?

เยเรมีย์ 17:7-11
แต่พระพรจะเป็นของคนที่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้า
คนที่วางใจในพระองค์
เพราะเขาจะเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกอยู่ริมน้ำ
มันหยั่งรากลงไปข้าง ๆ ธารน้ำ
มันไม่กลัวเมื่อความร้อนส่องลงมา
เพราะใบของมันเขียวสดเสมอ
มันไม่ต้องกังวลในปีที่แห้งแล้ว เพราะมันไม่หยุดที่จะออกผล
Jer17

ใจของมนุษย์นั้น ก็หลอกลวงเหนือสิ่งอื่นใด มันป่วยหนัก
ใครจะเข้าใจมันได้?

“เรา… องค์พระผู้เป็นเจ้า คือผู้ที่สืบค้นใจและทดสอบความคิด
เพื่อที่จะมอบให้แก่มนุษย์ตามหนทาง และตามผลของการกระทำของเขา”

นกกระทาที่รวบรวมลูกน้อยซึ่งตัวเองมิได้กก
ก็เหมือนกับคนที่ร่ำรวยขึ้นมาแต่ไม่ใช่จากความยุติธรรม
พอวัยกลางคนความมั่งคั่งนั้นจะหนีเขาไป
ในที่สุดเขาก็กลายเป็นคนโง่

เยเรมีย์ 17-1 คนที่ถูกแช่งสาป

เยเรมีย์ 17:1-6
มีการใช้ปากกาเหล็กหัวเพชรบันทึกบาปของยูดาห์
โดยสกัดมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งใจ และบนเชิงงอนของแท่นบูชาของพวกเขา

jaihin

ขณะที่ลูกหลานของเขายังจำแท่นบูชาและอาเชริม
ซึ่งอยู่ข้างๆ ต้นไม้เขียวทุกต้น และบนเนินเขาสูง
บนภูเขาในที่โล่งตามชนบท
ความมั่งคั่ง และทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นนั้น
เราจะมอบให้เป็นของริบ ถือเป็นราคาค่าบาปที่เกิดขึ้นทั้งแผ่นดินของเจ้า
เจ้าจะต้องปล่อยมือออกจากมรดกที่เราได้ให้เจ้าไว้
และเราจะให้เจ้าไปรับใช้ศัตรูของเจ้า ในดินแดนที่เจ้าไม่รู้จัก
เพราะไฟถูกจุดขึ้นเนื่องจากเราโกรธมาก
และมันจะเผาไหม้อย่างไม่รู้จบ

ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“คำแช่งสาปเป็นของคนที่ไว้ใจมนุษย์
และให้เนื้อหนังเป็นกำลังของเขา
ใจของเขาหันออกไปจากองค์พระผู้เป็นเจ้า…
เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ในทะเลทราย
และจะไม่เห็นความดีใดๆ เยี่ยมกรายเข้ามา
เขาจะอาศัยในส่วนที่แห้งผากแห่งถิ่นกันดาร
ในแผ่นดินเกลือที่ไม่มีคนอาศัย…

เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ในทะเลทราบ
และเขาจะไม่เห็นความดีใด ๆ ผ่านเข้ามา
เขาจะอาศัยในส่วนที่แห้งแล้งในถิ่นกันดาร
ในแผ่นดินเกลือที่ไม่มีคนอาศัยอยู่

เยเรมีย์ 16-3 รื้อฟื้นขึ้นใหม่

เยเรมีย์ 16:14-21

“ดังนั้น ดูเถอะ จะมีวันหนึ่ง..   .”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส

“เมื่อเขาจะไม่พูดกันว่า ..
องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงนำชนอิสราเอลออกมาจากอียิปต์ ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด

แต่จะพูดว่า..องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำคนอิสราเอลออกมาจากประเทศทางเหนือ
และจากประเทศที่พระองค์ทรงขับไล่ให้เขาไปอยู่ ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด
เพราะเราจะนำพวกเขากลับมาในแผ่นดินที่เราได้มอบให้บรรพบุรุษของเขา

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“ดูเถิด เราจะส่งชาวประมงจำนวนมากมา และพวกเขาจะจับเขาทั้งหลาย
หลังจากนั้นเราจะส่งนายพรานจำนวนมากมา  และเขาจะตามล่าพวกเขา
จากภูเขาทุกลูก เนินเขาทุกแห่ง จะตามล่าเขาให้ออกมาจากซอกหินผา

hunter

เพราะเราจับตาดูทางของเขา มันไม่ได้ซ่อนไว้จากเราเลย
เขาไม่สามารถซ่อนความผิดให้พ้นจากสายตาของเราได้

และเราจะตอบสนองการล่วงละเมิดของเขาเป็นสองเท่า
เพราะพวกเขาได้ทำให้แผ่นดินของเราเป็นมลทิน
ด้วยเศษซากของรูปเคารพอันน่าสะอิดสะเอียน และทำให้มรดกของเรา
เปรอะเปื้อนไปด้วยความน่าเกลียดน่าชังของพวกเขา

“โอ… องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นกำลังและป้อมปกป้องภัย
ทรงเป็นที่ลี้หลบภัยในยามยากลำบาก
ประชาชาติทั้งหลายจะมาหาพระองค์
จากสุดปลายแผ่นดินโลก และกล่าวว่า
..บรรพบุรุษของเรามิได้รับมรดกอื่นใดนอกจากคำมุสา
มันเป็นสิ่งไร้ค่าซึ่งไม่มีประโยชน์อันใดเลย

มนุษย์สามารถสร้างพระให้ตัวเองได้หรือ?
อย่างนั้นไม่ใช่พระเจ้า

ดังนั้น ดูเถิด เราจะทำให้พวกเขารับรู้
ครั้งนี้ เราจะทำให้เขาได้รู้ถึงอำนาจและฤทธานุภาพของเรา
พวกเขาจะรู้ว่า นามของเราคือ
องค์พระผู้เป็นเจ้า!

 

เยเรมีย์ 16-2 สิ่งที่ร้ายแรงกว่า

เยเรมีย์ 16:8-13

เจ้าอย่าเข้าไปในบ้านที่มีงานเลี้ยง
อย่าเข้าไปกินดื่มในหมู่พวกเขา

องคืพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงเป็นจอมทัพ พระเจ้าแห่งอิสราเอล ตรัสดังนี้
“ดูนะ  ต่อหน้าต่อตาพวกเจ้า  เจ้าจะเห็นเราเอาเสียงแห่งความรื่นเริง
เสียงแห่งความยินดี รวมถึงเสียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวออกไป…
และเมื่อเจ้าบอกคำเหล่านี้แก่ประชากร   เขาจะกล่าวแก่เจ้าว่า
.. เหตุใดองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงประกาศโทษยิ่งใหญ่แก่เรา?
เราทำผิดอะไรหรือ?
เราทำบาปต่อพระองค์อย่างไรหรือ?

เจ้าจงกล่าวกับพวกเขาว่า

“บรรพบุรุษของเจ้าได้ละทิ้งเรา องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
และยังได้ติดตามไปปรนนิบัติรับใช้พระอื่น ๆ
และไม่ได้รักษาบัญญัติของเรา
และเพราะพวกเจ้าได้ทำสิ่งที่ร้ายแรงยิ่งกว่าบรรพบุรุษของเจ้า
เพราะดูเถอะ  พวกเจ้าทุกคนได้เดินตามใจดื้อดึงชั่วรัายของตัวเอง
ปฏิเสธไม่ยอมฟังเราเลย

รูปปั้น เทราฟิม เป็นรูปเคารพตามบ้านของคนอัสซีเรีย ภาพจากbible-history.com
รูปปั้น เทราฟิม เป็นรูปเคารพตามบ้านของคนอัสซีเรีย ภาพจากbible-history.com

ดังนั้น จากแผ่นดินนี้…
เราจะเขวี้ยงเจ้าออกไปสู่แผ่นดินที่เจ้าและบรรพบุรุษของเจ้าไม่เคยรู้จักมาก่อน
และที่นั่น เจ้าจะได้ปรนนิบัติพระเหล่านั้น ทั้งวันทั้งคืน
เพราะเราจะไม่แสดงความชื่นชมในตัวเจ้าเลย

เยเรมีย์ 16-1 กันดารอาหาร ดาบ และความตาย!

เยเรมีย์ 16:1-7

พระคำของพระเจ้ามาถึงข้าอีก …
“เจ้าจะต้องไม่มีภรรยา และไม่มีลูกชายลูกสาวในสถานที่นี้

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเรื่องลูกชายและลูกสาวที่เกิดในสถานที่นี้
ถึงบรรดาแม่ที่ต้องคลอดลูกเหล่านั้น
ถึงบรรดาพ่อที่ให้กำเนิดแก่เขาในแผ่นดินนี้

ภาพเสก็ชโดย  Zainul Abedin ชาวเบงกาลี 1943
ภาพเสก็ชโดย Zainul Abedin ชาวเบงกาลี 1943

พวกเขาจะตายด้วยโรคร้าย
จะไม่มีใครคร่ำครวญถึงเขา

จะไม่มีการฝังศพพวกเขา
ศพของพวกเขาจะเป็นเหมือนมูลสัตว์กระจายอยู่บนผิวดิน
พวกเขาจะพินาศด้วยดาบ ด้วยความอดอยาก
ศพของพวกเขาจะกลายเป็นอาหารของเหล่านกในอากาศ และสัตว์ต่างๆ บนแผ่นดิน

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้
“อย่าเข้าไปในบ้านที่กำลังเศร้าโศก
อย่าเข้าไปอาลัยอาวรณ์พวกเขา
เพราะเราได้เอาสันติสุข ความรักมั่นคง และความเมตตาออกไปจากพวกเขา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส

ทั้งคนที่ยิ่งใหญ่และคนที่ต่ำต้อยจะตายในแผ่นดินนี้
ศพของพวกเขาจะไม่ได้ฝัง  ไม่มีใครอาลัยถึงเขา
ไม่มีใครเชือดเนื้อเถือหนังหรือโกนศีรษะอาลัยเขา

จะไม่มีใครอบขนมปังให้กับคนที่มาไว้ทุกข์เพื่อปลอบใจเรื่องคนที่ตายไป
จะไม่มีใครให้เขาดื่มน้ำแห่งการปลอบโยนเพื่อพ่อแม่ของพวกเขา

เยเรมีย์ 15-4 กินพระคำ

เยเรมีย์ 15:16-21

เมื่อข้าได้พบพระวจนะของพระองค์
ข้าก็กินมันเสีย และพระคำนั้นกลายเป็นความยินดีของข้า
เป็นความชื่นชมในหัวใจ
เพราะข้าถูกเรียกตามพระนามของพระองค์

eatthisbook

 

ข้ามิได้นั่งอยู่ในหมู่คนที่สนุกสนานร่าเริง
ข้าไม่ได้มีความสุข  ข้านั่งอยู่เพียงผู้เดียว
เพราะพระหัตถ์ของพระองคือยู่เหนือข้า
เพราะพระองค์ทรงทำให้ข้ามีแต่ความโกรธเกรี้ยว

เหตุใดข้าจึงเจ็บปวดไม่หยุดหย่อน
แผลของข้านั้น รักษาไม่หาย
มันไม่ยอมรับการบำบัดใด ๆ
พระองค์จะทรงเป็นเหมือนธารน้ำที่หลอกลวงข้า
เป็นน้ำที่ไม่เป็นประโยชน์หรือ?

 

ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าจึตรัสว่า
“หากเจ้ากลับมา  เราจะฟื้นเจ้าสู่สภาพดี
และเจ้าจะยืนอยู่ต่อหน้าเรา
หากเจ้าพูดสิ่งที่มีค่า ไม่ใช่สิ่งที่ไร้ค่า
เจ้าก็จะเป็นเหมือนปากของเรา พวกเขาจะหันมาหาเจ้า
แต่เจ้าจะไม่หันไปหาพวกเขา

และเราจะทกให้เจ้าเป็นเหมือนกำแพงป้อมทองเหลือแก่คนเหล่านี้
พวกเขาจะสู่เจ้า แต่ไม่มีทางชนะเจ้าได้
เพราะเราอยู่กับเจ้าเพื่อช่วยเจ้าและช่วยกู้เจ้า
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้

เราจะนำเจ้าออกมาจากแผ่นดินของคนชั่วร้าย
และไถ่เจ้าออกมาจากเงื้อมมือของคนเหี้ยมโหด

 

เยเรมีย์ 15-3 ไม่อยากไปเป็นทาส

เยเรมีย์ 15:10-15

แม่ของข้า วิบัติแก่ข้าที่แม่ได้เกิดข้ามา
ข้าเป็นคนที่ทำให้เกิดการต่อสู้ชิงดีกันทั้งแผ่นดิน
ข้าไม่ได้ให้ยืม ข้าไม่ได้ยืมใคร แต่ทุกคนก็แช่งข้า

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า
“เรามิได้ให้เจ้าเป็นอิสระก็เพื่อสวัสดิภาพของพวกเขาหรือ?
เราไม่ได้ร้องขอแมตตาจากศัตรูเพื่อเจ้า ในยามยากลำบาก ในยามที่เจ้าเดือดร้อนหรือ?
จะมีใครหักเหล็กได้   เหล็กและทองสัมฤทธิ์ที่มาจากทิศเหนือ?

เราจะมอบความมั่งคั่ง ทรัพย์สมบัติของเจ้า
ให้เป็นของที่พวกเขาริบไปโดยไม่คิดมูลค่า เพราะเจ้าได้ทำบาป
เราจะให้เจ้าต้องรับใช้ศัตรูในดินแดนที่เจ้าไม่รู้จัก
ที่เป็นอย่างนี้เพราะเราโกรธ… ไฟที่เราก่อขึ้นมานั้นจะเผาตลอดไป

 

ภาพจาก http://emp.byui.edu/SATTERFIELDB/Rel302/Lachish/Lachish.htm
ภาพจาก http://emp.byui.edu/SATTERFIELDB/Rel302/Lachish/Lachish.htm

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า  พระองค์ทรงทราบ
ขอทรงระลึกถึงข้าทาส และขอเสด็จมาเยี่ยมเยียนข้าด้วย
ขอทรงแก้แค้นผู้ที่ข่มเหงข้าทาสของพระองค์ด้วย
ขอโปรดอย่าเอาข้าทาสไป   เพราะพระองค์ทรงอดกลั้นพระทัย
ขอทรงรู้ว่า ข้าทาสจะทนรับการติเตียนเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์

เยเรมีย์ 15-2

เยเรมีย์ 15:5-9

แล้วใครจะสงสารเจ้า โอเยรูซาเล็ม?
ใครจะโศกเศร้าเพื่อเจ้า?
ใครจะหันมาถามไถ่ความเป็นไปของเจ้า?

เจ้าได้ปฏิเสธไม่ยอมรับเรา   องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส

เจ้าเอาแต่ถอยหลัง…

ดังนั้น เราจึงยื่นมือของเราต่อสู้กับเจ้าและทำลายเจ้า
เราเบื่อกับการผ่อนผันให้เจ้าแล้ว

เราได้ฝัดร่อนพวกเขาด้วยคราดฝัด ณ ประตูเมืองทั้งหลาย
เราทำให้เขาต้องเสียใจเพราะเสียคนในครอบครัว
เราได้ทำลายคนของเรา
เขาไม่ยอมหันกลับจากการกระทำชั่วของเขา

เราทำให้เขามีหญิงม่ายเพิ่มขึ้นจำนวนมากกว่าทรายในทะเล
เวลาเที่ยงวัน เรานำผู้ทำลายมาสู้กับบรรดาแม่ของชายหนุ่ม
เราได้ทำให้ความทุกข์ระทมและความกลัวมาถึงเขาอย่างทันควัน
Widow-Mourning

ผู้หญิงที่มีลูกเจ็ดคนก็อ่อนกำลัง เป็นลมไป
ดวงอาทิตย์ของเธอตกทั้ง ๆ ที่ยังวันอยู่
เธอต้องอับอายขายหน้า
ที่เหลือนั้นเราจะมอบให้กับดาบของศัตรู”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้

เยเรมีย์ 15-1 สี่ผู้ทำลาย

เยเรมีย์ 15:1-5

แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าว่า “แม้ว่าโมเสส และซามูเอลจะยืนต่อหน้าเรา
แต่ใจของเราจะไม่หันไปหาคนเหล่านี้
เอาพวกเขาไปให้พ้นหน้าเรา  ให้พวกเขาออกไป!

และเมื่อเขาถามเจ้าว่า ‘เราจะไปไหนล่ะ?’
เจ้าจงตอบว่า องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ …
‘คนที่ถูกกำหนดให้ไปเผชิญกับโรคระบาด ก็ไปหาโรคระบาด
คนที่ถูกกำหนดไว้ให้คมดาบ ก็ไปหาคมดาบ
คนที่ถูกกำหนดไว้ให้อดหยาก ก็จะไปเจอการกันดารอาหาร
คนที่ถูกกำหนดไว้ให้เป็นเชลย ก็ไปเป็นเชลย‘

Wild wolf

เราจะให้มีผู้ทำลายสี่แบบ  องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
ดาบสังหาร
สุนัขเพื่อฉีกเนื้อ
นกในอากาศ
และสัตว์ป่าบนแผนดินเพื่อกัดกินและทำลาย

และเราจะทำให้พวกเขาเป็นที่น่ากลัวของอาณาจักรต่าง ๆ ในโลก
เป็นเพราะสิ่งที่มนัสเสห์ บุตรชายของเฮเซคียาห์ ราชาแห่งยูดาห์
ได้ลงมือกระทำในนครเยรูซาเล็ม

เยเรมีย์ 14-4 พระผู้ประทานฝน

เยเรมีย์ 14:19-22

พระองค์ทรงปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยต่อยูดาห์แล้วหรือ?
พระทัยของพระองค์ชังศิโยนแล้วหรือ?
เหตุใดพระองค์จึงทรงตีเขาจนล้มลง จนไม่มีอะไรจะรักษาให้หายได้?
เราตามหาสันติสุข  แต่ไม่มีอะไรดีขึ้นเลย
เราตามหาการบำบัดรักษา  กลับมีแต่ความสยดสยอง

เรายอมรับว่า เราชั่วช้า เหี้ยมโหด
โอ.. องค์พระผู้เป็นเจ้า  เรายอมรับว่า บรรพบุรุษของเราล่วงละเมิดพระองค์
พวกเราได้กระทำบาปต่อพระองค์
ขออย่าทรงปฏิเสธเราเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์
ขออย่างทรงให้พระบัลลังก์อันตระการของพระองค์เสื่อมเกียรติ
ขอทรงระลึกถึงเรา
ขออย่าทรงหักพันธสัญญาที่ทรงมีต่อเหล่าข้าทั้งหลาย

มีพระปลอมองค์ไหนที่สามารถเทฝนลงมาได้บ้าง?

ภาพของคุณmindfulness http://www.flickr.com/photos/mindfulness/with/35421738/
ภาพของคุณmindfulness http://www.flickr.com/photos/mindfulness/with/35421738/

หรือท้องฟ้าจะเทฝนลงมาได้เองหรือ
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
พระองค์เองทรงเป็นพระเจ้าของเรามิใช่หรือ?
เราหวังใจในพระองค์
เพราะพระองค์ทรงทำราชกิจทั้งสิ้น

เยเรมีย์ 14-3 สำหรับคนโกหก

29 สค. 2013

เยเรมีย์ 14: 13-18

แล้วข้ากล่าวว่า “อา..องค์พระผู้เป็นเจ้า ดูเถิด เหล่าผู้กล่าวคำต่างพูดกับพวกเขาว่า
“เจ้าจะไม่เจอดาบ จะไม่มีการอดหยาก ขอให้เจ้ามั่นใจได้ว่าจะมีสันติสุขในที่นี้”
และองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าว่า
“พวกผู้กล่าวพระวจนะนั้นได้มุสาทำนายในนามของเรา
เราไม่ได้ส่งเข้าไป ไม่ได้บัญชาให้เขาพูดกับประชาชนเช่นนั้น
พวกเขากำลังกล่าวนิมิตที่มุสา  เป็นคำทำนายที่ไร้ค่า
เป็นคำหลอกลวงจากใจของพวกเขา

ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัส  “เหล่าผู้กล่าวคำในนามของเรา แม้ว่าเราไม่ได้ส่งเขาไป
และผู้ที่กล่าวว่าจะไม่มีดาบสังหารในแผ่นดิน
เอาล่ะ … ตัวเขาเองจะถูกทำลายด้วยดาบและความอดหยาก
และประชาชนที่ฟังพวกเขาทำนาย ก็จะถูกโยนไปตามถนนในเยรูซาเล็ม
จะกลายเป็นเหยื่อของความอดหยาก และดาบ
ไม่มีใครจะฝังศพของพวกเขา  ภรรยา ลูกชาย ลูกสาวของเขา
เพราะเราจะเทความชั่วของเขาลงบนตัวเขาโดยตรง

mailfung

แล้วเจ้าจะกล่าวคำต่อไปนี้กับพวกเขา
“ขอให้ตาของเรามีน้ำตาทั้งคืน ทั้งวัน ไม่หยุดไหลเลย
เพราะลูกสาวพรหมจารีของคนของเรานั้นมีบาดแผลเหวอะหวะเพราะถูกเฆี่ยนอย่างแรง
หากเราเดินไปยังท้องทุ่ง
ดูเถิด เราเจอคนที่ถูกแทงด้วยดาบ
หากเราเดินเข้าไปในเมือง
ก็เจอแต่โรคระบาดและความอดหยากปากแห้ง
เพราะทั้งเหล่าผู้กล่าวคำของพระเจ้าและปุโรหิตต่างก็หลอกลวงประชาชน
พวกเขาเองไม่รู้จักพระเจ้าเลย

เยเรมีย์ 14-2 แขกแปลกหน้า

เยเรมีย์ 14:8-12

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ทรงเป็นความหวังของอิสราเอล
ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดในยามลำบาก
แต่เหตุใดพระองค์จึงทรงเป็นเหมือนแขกแปลกหน้าในแผ่นดิน
เป็นเหมือนคนเดินทางที่เข้ามาอาศัยนอนในเมืองคืนเดียว?

เหตุใดพระองค์จึงทรงเป็นเหมือนบุรุษผู้สับสน
เหมือนกับนักรบผู้กล้าซึ่งไม่อาจช่วยเราได้?

แต่กระนั้น ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า  พระองค์ทรงอยู่ท่ามกลางเรา
และเราถูกเรียกโดยพระนามของพระองค์
ขออย่างทรงจากเราไปเลย

ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสเรื่องประชากรของพระองค์ว่า
“พวกเขาจะเร่ร่อนไป ไม่เคยยับยั้งเท้าของตนเลย
ดังนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าจะไม่ยอมรับเขา

sunset on the ground dried by dryness

 

บัดนี้ พระองค์ทรงระลึกถึงการล่วงละเมิดของเขา
และจะทรงลงโทษบาปของเขา”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกัข้าว่า
“อย่าอธิษฐานเพื่อสวัสดิภาพของคนเหล่านี้
เพราะแม้ว่าเขาจะอดอาหาร เราก็จะไม่ฟังเสียงของเขา
และแม้พวกเขาถวายเครื่องเผาบูชาและธัญบูชาเราก็จะไม่รับ
แต่เราจะผลาญเขาด้วยดาบ ความอดหยากและโรคระบาด!

เยเรมีย์ 14-1 แล้งจริง ๆ

เยเรมีย์ 14:1-7

พระดำรัสของพระเจ้ามาถึงเยเรมีย์ เกี่ยวกับความแห้งแล้ง
ยูดาห์ก็โศกเศร้า ประตูเมืองทั้งหลายอ่อนกำลังไป
ประชาชนคร่ำครวญอยู่ตามพื้นดิน และเสียงร้องของเยรูซาเล็มก็ดังขึ้น

เหล่าชนชั้นสูงส่งคนรับใช้ไปเที่ยวหาน้ำ พวกเขามายังบ่อเก็บน้ำ
แต่ก็ไม่พบน้ำเลย พวกเขากลับไปพร้อมกับภาชนะที่ว่างเปล่า
ทั้งอับอายและขายหน้า จึงต้องเอาผ้ามาคลุมศีรษะ

เพราะแผ่นดินแตกระแหง เนื่องจากไม่มีฝน
เหล่าเกษตรกรก็อับอาย  พวกเขาจึงคลุมศีรษะเสีย

Jer14

แม้กวางตัวเมียในทุ่งก็ยังทิ้งลูกน้อยที่เพิ่งจะเกิดมา เพราะที่นั่นไม่มีหญ้า!
ลาป่ายืนอยู่บนที่สูงโล่ง  พวกมันหอบหาอากาศเหมือนหมาป่า
ตาของมันก็มัวลงเพราะว่า ไม่มีผักหญ้าเลย

แม้ความบาปของเราจะเป็นพยานปรักปรำเรา
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงทำอะไรสักอย่างเพื่อเห็นแก่พระนามของพระองค์เถิด..
เพราะเราได้ทรยศพระองค์นับครั้งไม่ถ้วน   เราได้ทำบาปต่อพระองค์

เยเรมีย์ 13-4 หันกลับมาทำดีไม่ได้

เยเรมีย์ 13:21-27
เจ้าจะพูดอย่างไร เมื่อเขาตั้งคนที่เจ้าคิดว่าจะเป็นเพื่อน
ให้เป็นหัวหน้าของเจ้า
แล้วเจ้าจะไม่เจ็บปวดเหมือนหญิงมีครรภ์หรอกหรือ?

และหากเจ้าพูดในใจของเจ้าว่า
‘เหตุใดสิ่งเหล่านี้จึงเกิดขึ้นกับข้า?’
บอกให้ก็ได้  เป็นเพราะความผิดของเจ้านั้นใหญ่หลวงนัก
เจ้าจึงถูกถลกเสื้อขึ้นมา!  เจ้าจึงต้องเจอกับความรุนแรง!

ชาวเอธิโอเปียจะเปลี่ยนสีผิวของเขาได้หรือ?
เสือดาวจะเปลี่ยนจุดบนผิวหนังของมันได้หรือ?

ภาพโดย Peet van Schalkwyk / Creative Commons License
ภาพโดย Peet van Schalkwyk / Creative Commons License

ถ้าทำได้ พวกเจ้าที่เคยชินกับการทำชั่วจึงจะหันมาทำสิ่งดี ๆ ได้

เราจะทำให้เจ้ากระจัดกระจายออกไปเหมือนแกลบที่ลมทะเลทรายพัดออกไป
นี่เป็นส่วนของเจ้า
ส่วนที่เราตวงให้”
องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกาศ
เพราะพวกเจ้าเราและหันไปเชื่อคำมุสา

เราเอลจะถลกเสื้อคลุมของเจ้าขึ้นมาปิดหน้าเจ้าไว้
และคนทั้งหลายจะเห็นความน่าละอายของเจ้า
เราได้เห็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังของเจ้า
การล่วงประเวณี ราคะ  การเล่นชู้ตามทุ่ง ตามภูเขา
วิบัติแก่เจ้า  เยรูซาเล็ม!

เมื่อไรหนอที่เจ้าจะยอมให้ตัวเองรับการชำระให้สะอาด?”

เยเรมีย์ 13-3 จะต้องไปเป็นเชลย!

เยเรมีย์ 13:15-20
คำเตือนว่าจะต้องไปเป็นเชลย
จงฟัง ตั้งใจดี ๆ อย่าทำอวดดีไป เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสแล้ว
จงถวายพระสิริแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าของเจ้า
ก่อนที่พระองค์จะทรงนำความมืดมา
ก่อนที่เท้าเจ้าจะสะดุด
บนภูเขาที่แสงรำไร
และเมื่อพวกเจ้ามองหาแสงสว่าง
พระองค์กลับทรงทำให้มืดขมุกขมัว และในที่สุดก็มืดสนิท!

rumrai

และหากเจ้าไม่ฟัง จิตวิญญาณของข้าจะร้องไห้เงียบ ๆ
เพราะความเย่อหยิ่งของเจ้า
น้ำตาของข้าจะไหลอย่างขมขื่น ใบหน้านองด้วยน้ำตา
เพราะฝูงสัตว์ของพระเจ้าถูกนำไปเป็นเชลย

จงกล่าวแก่พระราชาและพระมารดาว่า
“จงไปนั่งในที่ต่ำ เพราะบัดนี้ มงกุฎงดงามของเจ้าหลุดจากหัวของเจ้าแล้ว”

เมืองต่าง ๆ ในเนเกบก็ปิดหมด ไม่มีใครเปิดมันได้
ยูดาห์ทั้งสิ้นถูกนำไปเป็นเชลย
ถูกนำไปเป็นเชลจนหมด
“จงเงยหน้าดู  ดูเหล่าคนที่มาจากทางเหนือ
แล้วฝูงสัตว์ดี ๆ ที่มอบไว้ให้แก่เจ้านั้น อยู่ที่ไหน?

เยเรมีย์ 13-2 เหล้าองุ่นเต็มไห

เยเรมีย์ 13:12-14

ดังนั้นเจ้าจงกล่าวคำเหล่านี้แก่พวกเขา

“องค์พระผู้เป็นเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า  .. มีเหล้าองุ่นเต็มอยู่ในไหทุกใบ..

และพวกเขาจะพูดกับเจ้าว่า ..อ๊ะ! พวกเราไม่รู้หรือว่า มีเหล้าองุ่นเต็มไหทุกใบ?..
แล้วเจ้าจะพูดกับเขาว่า
“องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า ..ดูเถอะ เราจะทำให้ทุกคนที่อยู่ในแผ่นดินเมามาย…drunkkon

เหล่าราชาที่ประทับบนบัลลังก์ของดาวิด
เหล่าปุโรหิต
ผู้กล่าวคำของเรา
และพลเมืองที่อาศัยในเยรูซาเล็ม
และเราจะจับให้พวกเขาตีกันเอง ..พ่อกับลูก”   องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส
“และเราจะไม่สงสาร ไม่ไว้ชีวิต ไม่เมตตา จนเราเปลี่ยนใจไม่ทำลายเขา”

เยเรมีย์ 13-1 ผ้าป่านรุ่งริ่ง

เยเรมีย์ 13:1-11

 

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าดังนี้
“ไป ไปซื้อผ้าป่านคาดเอวมาผื่นหนึ่ง  และคาดเอวเจ้าไว้ อย่าเอาผ้าจุ่มน้ำเด็ดขาด”
ข้าจึงไปซื้อผ้าคาดเอวมาตามพระบัญชาของพระองค์ แล้วคาดเอวไว้

ไม่ทราบผู้วาด... เยเรมีย์เอาผ้ามาคาดเอวและนำไปซ่อนไว้ใต้หินริมน้ำ
ไม่ทราบผู้วาด… เยเรมีย์เอาผ้ามาคาดเอวและนำไปซ่อนไว้ใต้หินริมน้ำ

ต่อมาพระเจ้าตรัสครั้งที่สองว่า “ลุกขึ้น  ผ้าคาดเอวที่เจ้าซื้อมานั้นนะ จงเอาไปซ่อนมันไว้ใต้ซอกหินแห่งหนึ่งริมน้ำยูเฟรตีส”  ดังนั้น ข้าจึงไปยังแม่น้ำยูเฟรตีสและซ่อนมันไว้ตามที่พระเจ้าทรงบัญชา
หลายวันผ่านไป  องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าว่า   “ลุกขึ้น!  ไป  เดินทางไปที่แม่น้ำยูเฟรตีนอีก และนำผ้าคาดเอาที่เจ้าซ่อนไว้นั้นกลับมา”

ข้าจึงไปตามนั้น และขุดผ้าคาดเอวนั้นขึ้นมาจากที่ซ่อน  ดูเถอะ ผ้าขาดรุ่งริ่ง และใช้ประโยชน์ไม่ได้เลย!

แล้วพระดำรัสของพระเจ้าก็มาหาข้าอีก “องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า  .. เราจะทำลายความเย่อหยิ่งทะนงตนอันมากล้นของยูดาห์และเยรูซาเล็ม
คนชั่วที่ปฏิเสธไม่ยอมฟังคำของเรานั้น ดื้อดึง ทำตามใจตนเอง และหันไปหาพระอื่น
ไปปรนนิบัติ นมัสการพระเหล่านั้น  พวกเขาจะเป็นเหมือนผ้าคาดเอาผืนนี้ เป็นผ้าที่ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลย
ในเมื่อผ้าคาดเอวนั้น เอาไว้เพื่อคาดเอวคนติดตัวเอวไว้  รู้ไหม.. เราก็ได้สร้างให้วงศ์วานยูดาห์และวงศ์วานอิสราเอลติดพันอยู่กับเราเช่นกัน”
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส “เพื่อว่าเขาจะได้เป็นคนของเรา เป็นชื่อเสียง เป็นที่สรรเสริญ และเป็นศักดิ์ศรี … แต่พวกเขากลับไม่ฟัง!”

 

เยเรมีย์ 12-3 จะให้สงสารไหม?

เยเรมีย์ 12:10-16

ผู้เลี้ยงแกะหลายคนได้ทำลายสวนองุ่นของเรา 
พวกเขาเหยียบย่ำสวนของเรายับเยิน
ทำให้ส่วนที่เราพอใจนั้นกลายเป็นถิ่นกันดารรกร้าง

พวกเขาทำให้มันร้างเปล่า  และที่รกร้างนั้นได้ร้องคร่ำครวญต่อเรา
ทั้งแผ่นดินถูกปล่้นสะดมจนไม่เหลืออะไร  เพราะไม่มีใครสนใจ

ผู้ทำลายบุกเข้ามา  บนที่สูงโล่งในทะเลทราย
เพราะพระแสงดาบของพระเจ้าจะกวาดจากสุดแดนข้างหนึ่งไปยังอีกข้าง
จะไม่มีใครมีสันติสุขเลย!

พวกเขาหว่านข้าวสาลี  แต่เก็บเกี่ยวหนาม
พวกเขาทำงานหนักเหน็ดเหนื่อย แต่ไม่ได้อะไร
kaosia
พวกเขาต้องอายจากผลที่ได้รับ  นั่นเป็นเพราะพระเจ้าทรงพิโรธยิ่งนัก

ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ตรัส “เพื่อนบ้านชั่วร่้าย
ผู้ไปแตะต้องมรดกที่เราเตรียมให้อิสราเอลคนของเรา
ดูเถิด เราจะถอนพวกเขาออกไป
และเราจะถอดพงศ์พันธุ์ยูดาห์ออกจากพวกเขา

หลังจากที่เราถอนรอกถอนโคนพวกเขาไปแล้ว
เราจะสงสารพวกเขา
และนำพวกเขาแต่ละคนกลับมายังมรดกของเขา
กลับมาของแผ่นดินของเขา

และหากพวกเขาตั้งใจ ขยันขันแข็งที่จะเรียนรู้ทางของคนของเรา
ที่จะปฏิญาณในนามของเรา ..ตราบเท่าที่พระเจ้าทรงพระชนม์อยู่..
เหมือนอย่างที่พวกเขาสอนคนของเราให้บฏิญาณตนในนามเจ้าบาอัล
เมื่อนั้น เขาจึงจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ท่ามกลางคนของเรา

แต่หากพวกเขาไม่เชื่อฟัง เราจะถอนรากถอนโคนพวกเขาและทำลายเขาเสีย”

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น