อิสยาห์ 20
อิสยาห์เตือนให้อิสราเอลรู้ว่า อย่า อย่าได้พึ่งมนุษย์ แต่ต้องพึ่งพระเจ้าเท่านั้น
ในปีที่ราชาซาร์กอนแห่งอัสซีเรียส่งผู้บังคับบัญชาการทหารสูงสุด มาถึงเมืองอัชโดดและยึดเมืองนั้นได้… พระเจ้าตรัสแก่อิสยาห์บุตรชายอามอสว่า
“ไป… ไปแก้ผ้ากระสอบออกจากเอวของเจ้า ถอดรองเท้าออกด้วย” เขาก็ทำอย่างที่พระเจ้าทรงสั่ง
ตอนนี้อิสยาห์จึงถอดเสื้อนอกคือเสื้อกระสอบ แต่เขาไม่ได้เดินเปลือยกายทั้งตัวนะ เขาไม่ใส่เสื้อคลุมตัวนอก เท่านั้น เขาคงเดินไปตามถนนแบบเปลือยล่อนจ้อนไม่ได้ เพราะเพียงแค่ไม่มีเสื้อคลุมนอก ก็เหมือนไม่ได้ใส่อะไรในสายตาของผู้คน
พระเจ้าตรัสอีกว่า
“อิสยาห์ผู้รับใช้ของเราเดินเปลือย เท้าเปล่าถึงสามปี เป็นสัญญาณและลางบอกเหตุให้แก่อียิปต์และเอธิโอเปียอย่างไร เช่นกัน ราชาแห่งอัสซีเรียจะนำเชลยจากอียิปต์และเอธิโอเปียออกไป ทั้งคนหนุ่มและคนแก่ เดินตัวเปลือย เท้าเปล่า ก้นของเขาก็เปิดโล่ง นี่แหละความเปล่าเปลือยของอียิปต์
พระเจ้าทรงให้อิสยาห์ทำเช่นนั้น มีความหมายถึงสภาพที่ถูกดูหมิ่นอย่างรุนแรงและตกต่ำเป็นที่สุด
เขาทั้งหลายจะท้อถอยและอับอาย เป็นเพราะเอธิโอเปียความหวังของเขา และอียิปต์ความโอ้อวดของเขา… และผู้ที่อาศัยอยู่ตามเมืองชายทะเลจะกล่าวในวันนั้นว่า “ดูสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่เราหวังว่าจะช่วยเรา คนที่เราหนีไปหาเพื่อให้พ้นจากกษัตริย์แห่งอัสซีเรีย และเราล่ะ เราจะหนีไปอย่างไร?”
